Wszyscy wiedzą, że owoce wiśni otwierają sezon jagód i witamin. Szybko dojrzewają, zachwycają kolorem, kształtem i smakiem. Jeden problem: wszystkie dobre rzeczy szybko się kończą. Aby rozciągnąć przyjemność, wymyślili późną odmianę wiśni Bryanochka. Bogate, ciemne, pełne letniego upału i miodowej słodyczy jagody uzupełniają sezon wiśniowy, ustępując innym.
Zawartość
Historia pochodzenia odmiany Bryanochka
Odmiana wiśni Bryanochka jest jeszcze bardzo młoda. W 2009 r. Wpisana do rejestru państwowego regionu centralnego. Jego autorzy: Maina Vladimirovna Kanshina, Zueva Lidia Ivanovna i Alexey Alexandrovich Astakhov.
Wiele prac z wiśniami wykonał w ostatnich latach M.V. Kanshin i A.A. Astakhov są hodowcami Wszechrosyjskiego Instytutu Badań Naukowych Łubinu koło Briańska. Na podstawie ponad 40 wybranych przez siebie najbardziej odpornych próbek stworzyli nowe odmiany.
Wiele nowoczesnych odmian wiśni zawdzięcza swoje istnienie kreatywnemu duchowi Maina Vladimirovna.
W wyniku wieloletniej pracy hodowlanej Mainy Vladimirovnej i jej niewielkiego zespołu powstały wysokowydajne i odporne na zimę odmiany czereśni ... Obecnie jest ich ponad 30 w rejonach środkowego i środkowego Czarnozemu - Ovstuzhenka, Odrinka, Symphony, Raditsa, Tyutchevka, Teremoshka, Revna, Veda, Bryanochka, ulubiony Astachowa, pamięć Astachowa, Lena, Krasnaya Gorka i inni.
Dzięki żmudnej pracy rosyjskich hodowców dziś mieszkańcy naszego kraju mają okazję ucztować na różnych odmianach wiśni.
Opis wiśni
Czereśnia Bryanochka charakteryzuje się intensywnym wzrostem, nie rozciągając, średniej wielkości. Rzadki, piramidalny kształt Crohna. Pędy proste, pąki wegetatywne i generatywne wydłużone, duże, nieco odchylone od pędu. Podstawa liścia jest wąska, wierzchołek mocno zwężony. Sam liść ma kształt podłużno-owalny, płaski z postrzępionymi krawędziami. U podstawy blaszki liściowej znajdują się dwa czerwone gruczoły. Korona kwiatu jest biała, płatki nie dotykają się. W kwiatostanach zbiera się trzy kwiaty.
Owoce są wyrównane, ważą 5 g, duże. Wielkość jagód wynosi średnio 21x20x19 mm. Mają kształt serca z szeroką spłaszczoną podstawą i zaokrąglonym wierzchołkiem. Kolor skóry jest ciemnoczerwony. Miąższ jest ciemnoczerwony, o bogatym, bogatym smaku. Wynik degustacji to maksymalnie pięć możliwych. Kamień na tak dużą jagodę jest raczej mały, stanowi mniej niż 7% owocu i jest łatwy do oddzielenia.
Jagody wiśniowe odmiany Bryanochka
Czereśnia Bryanochka kwitnie późno i owocuje późno. Samozapłodnienie, potrzebuje zapylaczy. Najlepszymi zapylaczami dla Bryanochki są odmiany wiśni Veda, Iput i Tyutchevka. Po posadzeniu drzewa zaczynają owocować w czwartym lub piątym roku. Średni plon to nieco mniej niż centner z hektara, najlepszy plon osiągnął 308 centów / ha.
Drewno i pąki generatywne Bryanochki są wysoce odporne na mróz. Odporność na choroby: monilioza, kokomikoza, klasterioza, średnia.
Cechy uprawy i opieki nad Bryanochką
Ze względu na specyfikę konstrukcji opieka nad wiśniami nie jest szczególnie trudna dla ogrodników i tylko letnich mieszkańców. Drzewo nie kiełkuje, może mieć nie więcej niż trzy metry długości, z rzadką koroną, co pozwala zaoszczędzić czas na przycinaniu formującym. Mrozoodporność odmiany i późne kwitnienie zapewniają drzewom bezpieczeństwo i stabilny zbiór.
Lądowanie
Do sadzenia sadzonki wybiera się nie starsze niż rok lub dwa lata. Jednocześnie brana jest pod uwagę potrzeba zapylaczy: albo sadzą Bryanochkę w miejscu, w którym już rosną zapylające drzewa, albo jednocześnie nabywają sadzonki co najmniej dwóch różnych odmian. Drzewa sadzi się w odległości 2,5–3 m od siebie. Niektórzy ogrodnicy, w przypadku braku wolnego miejsca na terenie, praktykują szczepienie kilku odmian wiśni na jednym drzewie. Pozwala to zaoszczędzić miejsce na miejscu i uzyskać niezmiennie dobre plony różnych odmian jagód.
Samo sadzenie Bryanochki nie różni się od sadzenia innych odmian. Miejsce wybierane jest ciepłe, słoneczne, osłonięte od północnych wiatrów. Przy bliskim występowaniu wód gruntowych sadzi się je na wzgórzu, zapewniając odległość co najmniej półtora do dwóch metrów. Czereśnia preferuje uprawę na glebach lekkich żyznych o obojętnym lub lekko kwaśnym odczynie środowiska. Podczas sadzenia na glebach kwaśnych do dołu sadzeniowego wprowadza się 3-5 kg mąki dolomitowej w celu odtlenienia i wiadra z piaskiem, aby poprawić właściwości mechaniczne gleby. Odwodnienie zapewnia wprowadzenie żwiru wapiennego na dno dołu sadzenia, co dodatkowo zmniejsza kwasowość gleby i nasyca ją wapniem.
Do lądowania:
- Kopanie dziury 80x80x70 cm.
- Wierzchnia warstwa żyzna jest oddzielana i mieszana z humusem, nisko położonym torfem lub kompostem w stosunku 1: 1.
- Na dno wykopu wylewa się żwir.
- Wymieszaj mieszaninę gleby z mąką dolomitową i piaskiem, wypełnij dziurę dwie trzecie lub więcej, tak aby podczas sadzenia sadzonki jej szyjka korzeniowa unosiła się 5-6 cm nad poziomem gleby.
- Resztę gleby wylewa się, zagęszcza, tworząc otwór irygacyjny.
- Podlewaj sadzonkę obficie, aż woda nie będzie już wchłaniana.
- Krąg pnia jest ściółkowany suchym torfem, aby zapobiec parowaniu wody.
Podczas sadzenia należy przymocować kołek do sadzenia, do którego przywiązana jest sadzonka wiśni.
Schemat prawidłowego sadzenia wiśni i czereśni
Przycinanie
Pierwsze przycinanie zaleca się natychmiast po posadzeniu. Łodyga jest skracana do długości 60–65 cm, w przyszłości należy zachować naturalny kształt korony, usuwając chore, osłabione, zranione i rosnące wewnątrz korony pędy. Cięcie zalecane jest przy dobrej, słonecznej wiosennej pogodzie. Jednak pędy dotknięte chorobami są usuwane i niszczone o każdej porze roku.
Wideo: o przycinaniu wiśni
Podlewanie
Czereśnie należy podlewać w wystarczającej ilości i regularnie. Nie przepełniaj, ponieważ nie toleruje stojącej wody. Najłatwiejszym sposobem ustalenia, czy wiśnie wymagają podlewania, jest zebranie ściółki i dotknięcie gleby. Jeśli gleba wokół sadzonki jest sucha, należy ją podlać, a pod każdym drzewem dodaje się 3-4 wiadra. Następnie krąg pnia jest ściółkowany.
W okresie letnim doświadczeni ogrodnicy zalecają przykrycie występu korony świeżo skoszoną trawą, która dodatkowo zabezpieczy przed parowaniem wilgoci, zahamuje wzrost chwastów oraz, stopniowo rozkładając się, nakarmi korzenie materią organiczną. Regularne podlewanie zapobiegnie pękaniu owoców, ponieważ zauważono, że jeśli podlejesz wiśnie zawiązanymi owocami po długim okresie suszy, na owocach pojawią się pęknięcia. Prowadzi to do znacznego pogorszenia ich smaku i zbywalności. Niektórzy ogrodnicy sugerują zaprzestanie podlewania wiśni na około dwa tygodnie przed zbiorem, aby uniknąć tego problemu.
Czereśnia szczególnie potrzebuje podlewania, drzewo aktywnie rośnie i zwiększa zieloną masę
Top dressing
Oczywiście czereśnie lubią rosnąć na żyznych glebach, ale gdy kompost lub próchnica zostaną wprowadzone do sadzonki na następne trzy do pięciu lat, zniknie zapotrzebowanie na nawozy mineralne. Mieszkańcy lata od dawna opanowali nieskomplikowany, skuteczny sposób karmienia naparem z pokrzywy. Wszystkie pocięte pokrzywy nie są wyrzucane, ale wkładane do beczek i napełniane wodą. Po kilku dniach gotowość ocenia się na podstawie specyficznego zapachu, napar służy do podlewania wiśni i innych drzew owocowych.
Metoda jest wygodna, ponieważ pozwala utrzymać obszar wolny od pokrzyw i karmi rośliny niezbędnymi dodatkami organicznymi. Doświadczeni mieszkańcy lata pokrywają jesienią krąg pnia humusem, pod każdym drzewem dodają popiół w ilości 500 ml. Chcąc stosować nawozy mineralne kieruje się zasadą: nawozy azotowe stosuj tylko wiosną. Nawozy fosforowe i potasowe można stosować przez cały sezon.
Nawozy azotowe stosować tylko wczesną wiosną, fosforowe i potasowe - 3-4 razy w sezonie
Ochrona sadzonek i zapobieganie chorobom
W pierwszą zimę młode sadzonki wiśni przykrywa się tekturą falistą lub papierowymi torbami, które nie są zbyt mocno przymocowane w kilku miejscach. Chroni je to nie tylko przed zimnem, ale także przed możliwym uszkodzeniem drzew przez zające. W przyszłości, ze względu na wysoką mrozoodporność odmiany, wiśnia nie będzie już pokryta.
Aby zapobiec rozwojowi chorób, na wiosnę wiśnie są traktowane wszystkimi owocami pestkowymi w okolicy 1% roztworem siarczanu miedzi lub płynu Bordeaux... Wszystkim trzem typom zmian, które mogą wystąpić w wiśni Bryanochka: moniliozie, kokomikozie i klasteriozie, można zapobiegać przez opryskiwanie preparatami zawierającymi miedź.
Dodatkową ochronę dla wiśni zapewnią:
- Jesienne kopanie i regularne poluzowywanie koła pnia drzewa.
- Zbieranie i niszczenie ochotników, liście, usuwanie porażonych pędów.
- Delikatne cięcie bez urazów z dalszą obróbką kawałków boiskiem ogrodowym.
- Niszczenie przerostu, regularne podlewanie i karmienie, przyczyniające się do powstania własnej odporności i zwiększające odporność na choroby i niekorzystne czynniki zewnętrzne.
Metodyczne zwalczanie chwastów i mrowisk wokół nasadzeń wiśni pozwoli pozbyć się szkodników z drzew. Aby wzbogacić glebę w nawozy azotowe i poprawić jej skład, we wczesnych latach zaleca się sadzenie roślin strączkowych lub zielonych nawozów między rzędami wiśni.
Galeria zdjęć: niektóre choroby dotykające wiśnie
-
- Kokomikoza czereśni jest szeroko rozpowszechnioną chorobą silnie atakującą rośliny
-
- Niektóre rodzaje grzybów Monilia powodują moniliozę
-
- Perforowana plamka klasteriozy jest wywoływana przez zarodniki grzyba i wygląda jak rozproszenie szkarłatnych plam na liściach o wielkości do 5 mm
Jesienne wybielenie pni i szkieletowych gałęzi wiśni zapobiega powstawaniu pęknięć mrozowych. Warto go używać, chociaż drewno wiśni Bryanochka jest odporne na mróz.
Opinie
Chciałbym przedstawić bardzo dobry wybór autorstwa M.V. Kanshina - Bryanochka. Jedyna z moich wiśni, w której liczba kwiatów była równa liczbie dojrzałych owoców. Wydajność, jak widać, jest średnia, ale rekompensuje to niezrównana zimotrwalosc. Drzewo ma 3 lata. Wszystkie poprzednie mroźne zimy spadały na młode drzewko, a mimo to.
O wiśniach. Tutaj mogę zacytować notatkę S. Potapova Z odmian polecane są dla regionu centralnego: Fatezh (jeden z najbardziej odpornych na zimę), Iput (dobry zapylacz), briański różowy (bardzo zimotrwały), Chermashnaya (wysoka zimotrwalosc drewna, ale słaba w pąkach), Sadko, Lena (sadzonka róży briańskiej, smaczna i odporna na zimę), Odrinka, Ovstuzhenka (częściowo samozapłodna), Bryanochka, Tyutchevka (odporna na zimę). Ogólnie rzecz biorąc, wiśnie są mniej odporne na zimę niż wiśnie, a nawet najbardziej niezawodne odmiany nie pasują do tych, które są bardzo odporne na zimę.Oznacza to, że jeśli twoja wiśnia nie rośnie, uprawianie wiśni jest tym bardziej bezużyteczne.
W naszych warunkach Bryanochka ma średnią wielkość jagód, smak też jest przeciętny, Iput smaczniejszy i większy.
Lato tego roku jest późne, ale nieuchronnie dobiega końca. A na półkach wciąż są wiśnie, wśród których owoce Bryanochki przyciągają ciemnoczerwonymi sercami.
