Ferocactus (Ferocactus) to rodzaj z rodziny kaktusów, w którym występuje ponad trzy tuziny gatunków. Rośliny są kuliste i wydłużone. Pędy są samotne lub z dużą liczbą potomstwa. Najmniejsi przedstawiciele rodzaju mają tylko kilkadziesiąt centymetrów. Ale są prawdziwe giganty, których wzrost w ich naturalnym środowisku przekracza wzrost człowieka.
Zawartość
Cechy rosnącego ferokaktusa
Tak wygląda ferocactus w naturze.
W naturze kaktusy te mogą tworzyć zarośla - kolonie setek pojedynczych okazów, zasiedlając obszar kilka metrów kwadratowych poniżej nich.
Ferocactus występuje na półpustyniach południowo-zachodnich Stanów Zjednoczonych i północnego Meksyku. Rosną na obszarach wysokogórskich, na zubożonych glebach. Stąd niechęć kaktusów do zbyt żyznych gleb. W domu podłoże powinno zawierać co najmniej jedną trzecią składnika mineralnego. Jednocześnie jest tam dużo słońca. Z tego powodu dekoracyjny efekt rośliny ginie w niewoli.
Idealne rozwiązanie dla początkujących
Jest to doskonała roślina wewnętrzna dla początkujących hodowców, która wymaga minimum konserwacji. Zasadniczo polega na odpowiednim podlewaniu i rzadkim karmieniu. Ferokaktusy dobrze znoszą niewolę i są bezpretensjonalne w stosunku do warunków przetrzymywania. Rzadko są atakowane przez szkodniki i są odporne na większość chorób.
Zagrożenie dla dzieci i zwierząt
Ferokaktusy nie wydzielają niebezpiecznych substancji. Miąższ, dojrzałe owoce i nasiona zjadali Aborygeni. Igły były zrobione z cierni. Jednak ci przedstawiciele flory mają dość długie i twarde kolce. Dlatego doniczki są umieszczone tak, aby dzieci i zwierzęta domowe nie zostały przypadkowo zranione. Igły są dość ostre i łatwo wbijają się w skórę.
Wierzenia i znaki
Ciernie i jasny kolor ferokaktusa odstraszają złych intencji nieżyczliwych
Istnieje wiele wierzeń na temat kaktusów. Uważa się, że długie ciernie chronią mieszkańców domu przed słabą energią. Dlatego garnki są umieszczane obok telewizora, komputera, telefonu - źródła złych informacji.
Uważają, że złodziej i nieżyczliwi goście, którzy mogą uszkodzić dom, nie odważą się wejść do domu, w którym osiedlił się kaktus. Uważa się, że obecność kaktusa może zrujnować relacje w rodzinie i krewnych. Wcześniej uważano nawet, że kobieta, przynosząc cierń do domu, będzie w stanie potajemnie wydalić zniesmaczonego małżonka. Ale rzadkie kwitnienie wiązało się z pijaństwem i wczesnym ruchem.
Popularne odmiany do hodowli domowej: opis ze zdjęciem
W sumie znanych jest 36 gatunków ferokaktusów. Wielu z nich rozwiodło się w domu.
Większość roślin tworzy pojedyncza łodyga o szerokości do 80 cm, na jej powierzchni tworzą się pionowe trójkątne żebra.Areole są równomiernie rozmieszczone na szczytach. Są płaskie, pokryte białawym brzegiem, a także ostre, długie igły. Góra jest dość puszysta, z zagłębieniem pośrodku.
Te kaktusy kwitną latem. Pąki tworzą się na górze lub po bokach łodygi. Mają krótką rurkę pokrytą wieloma łuskami. Płatki są podłużne, zebrane w prostą koronę. Kolor kwiatów od kremowego do różowo-czerwonego. Środek jest żółty, z długimi pylnikami i jajnikami. Pod koniec fazy kwitnienia powstają owalne owoce. Miąższ jest soczysty, zawiera kilka czarnuszki.
Ferocactus latispinus (szerokoszyjny)
Diabelski język (inna nazwa gatunku) jest jedną z najbardziej atrakcyjnych roślin. Ma kulistą, lekko spłaszczoną zielonkawo-niebieską łodygę z 15–23 żebrami. Szeroko-kolczasty - najmniejszy gatunek ferokaktusa, którego średnica rzadko przekracza 40 cm.
W dużej otoczce znajdują się 2-4 czerwone kolce o długości do 8 cm i 6-12 promieniście różowawych igieł po 2 cm każda. Największy kręgosłup jest wygięty w dół i przypomina wąski język jaszczurki. Roślina słynie z dużych czerwonych dzwonkowatych kwiatów - do 5 cm długości.
Ferocactus emory
U młodych emori łodyga jest kulista, później cylindryczna, z 22–32 wysokimi bulwiastymi żebrami. Średnica na wolności sięga 60 cm, wysokość - od 2 m.
Areola z brązową krawędzią. Każdy ma 5-8 bocznych kolców o długości do 6 cm, czerwonawych lub białych. Mogą być proste lub zakrzywione na końcach. Środkowy kręgosłup jest haczykowaty, spłaszczony, do 6 cm długości, jedyny w otoczce.
Latem kwitną w ciągu dnia kwiaty o wielkości do 6 cm, z błyszczącymi czerwonymi płatkami i żółtymi plamami.
Ferocactus Vislicene
Ta odmiana ferokaktusów może dorastać do 2 mi charakteryzuje się kulistą lub cylindryczną łodygą. Pędy boczne są nieobecne. Może być do 25 mocnych i wysokich żeber.
Kolce promieniowe o długości do 5 cm, są cienkie, w kształcie igieł, lekkie. Igły centralne są biało-czerwone, skręcone i przypominają kształt rogu, do 15 cm długości, kwiaty z gatunku Vislicene są żółte lub czerwonawe, o średnicy 5 cm.
Ferocactus pilosus (Stainesi)
U pilozusa łodyga jest pojedyncza lub rozgałęziona, z 13–20 żebrami. Kolce centralne są cztery, są czerwone lub żółte, często płaskie po bokach. Długość - do 5 cm Wokół środkowych jest jeszcze pięć kolców do 4 cm, kwiaty są żółtawo-czerwone, dorastają do 2,5 cm średnicy.
Ferocactus Histrix
Jego pień pokryty niebieskawo-zieloną, aksamitnie wyglądającą skórką dorasta do 70 cm Żebra szerokie, wysokie, ułożone pionowo. Areole są rzadkie, z białawymi lub żółtawymi cienkimi igłami. Kolce promieniste osiągają 3 cm, pośrodku 2-3 żółto-czerwone ostre nacieki o długości do 6 cm, kwiaty żółte, do 5 cm.
Ferocactus Ford
W domu Ford rośnie nie więcej niż 40 cm, jest bardzo podobny do gatunku z szerokimi kolcami, ale środkowe kolce są cieńsze i jaśniejsze. Kwiaty są duże, do 6 cm, czerwone z żółtym odcieniem.
Ferocactus prostoliniowy
Osobliwością tego gatunku są długie kolce dochodzące do 25 cm, żółto-brązowawe, haczykowate, na końcach jasnoróżowe. Gatunki o prostym kolczastym kształcie mają bladożółte kwiaty o średnicy do 5 cm.
Opieka domowa
Warunki zatrzymania zależą od pory roku. Aby roślina w pełni się rozwijała, muszą znajdować się jak najbliżej swojego naturalnego środowiska.
| Warunki | Wskaźnik | |
| Latem | W zimę | |
| Oświetlenie | Balkon, ogród | Od strony południowej |
| Wilgotność | 30–45% | 30–60% |
| Temperatura | 20 ... 35 ° C | 10 ... 15 ° C |
| pH gleby | 7–8 | |
Ferocactus potrzebuje świeżego powietrza, więc pomieszczenie jest regularnie wentylowane, ale przeciągi nie są dozwolone.
Roślina jest rzadko przeszczepiana. Ferocactus rośnie wolno, jego korzenie są słabo rozwinięte. W związku z tym nie toleruje dobrze przeszczepów i długo się przystosowuje do nowego środowiska. Ponadto sama procedura jest dość skomplikowana z powodu cierni.Jeśli użyjesz grubych rękawiczek lub papieru, procesy mogą zostać uszkodzone, a dekoracyjność zostanie utracona.
Podlewaj roślinę tylko wtedy, gdy gleba jest całkowicie sucha. Wodę pobiera się w temperaturze pokojowej, oddziela. Ponieważ ferocactus żyje na ubogich glebach, karmienie odbywa się ostrożnie, nie częściej niż raz w miesiącu. W tym celu nawozy są używane do kaktusów. Kwiaciarnie zalecają stosowanie tylko połowy dawki wskazanej na opakowaniu.
W okresie odpoczynku nie da się w ten sposób zająć ferokaktusem, lepiej w ogóle nie podlewać, jeśli utrzymana zostanie zalecana temperatura zimowa. Jeśli zimą w pomieszczeniu jest ciepło, schemat nawadniania nie ulega zmianie.
Rosnące problemy i ich rozwiązywanie
Przy niewystarczającym oświetleniu igły zmniejszają się, niektóre z nich odpadają. Roślina nie toleruje zimna, w temperaturach poniżej + 10 ° C zamarza i umiera.
Uzyskanie kwitnienia z kaktusa nie jest łatwe. Aby kwiaty się pojawiły, musi zapewnić odpoczynek zimą. Następnie podlewanie jest całkowicie wyeliminowane, a temperatura zostaje obniżona do 10 ° C. Wiosną wznawia się opiekę zgodnie ze zwykłym schematem.
Dzieci z łodygi nie można usunąć. Ale jeśli roślina jest chora, procesy są usuwane. Pozwoli to matce na szybkie wyzdrowienie.
Zbyt niskie temperatury przelewające się prowadzą do zgnilizny. Następnie kaktusa usuwa się z gleby, usuwa się dotknięte obszary, zdrowe posypuje pokruszonym węglem lub siarką. Gnicie łodygi usuwa się ostrym nożem, a żywą tkankę również posypuje się siarką.
Jeśli składniki odżywcze są niewystarczające, ferocactus zmienia kolor na żółty. Następnie zwiększa się karmienie. Jednak zażółcenie może być również związane z wirusem, na który nie ma lekarstwa.
Choroby i pasożyty
Głównymi pasożytami ferokaktusa są:
- wełnowca - formacje w postaci bawełny lub lepkiej powłoki, prowokują tworzenie się sadzy;
- mszyce - osiadają na łodydze, co prowadzi do deformacji pąków, pędów, pojawienia się nieestetycznych narośli - galasów;
- czerwony pająk.
Aby zmniejszyć ryzyko szkodników na łodygach, zaleca się systematyczne stosowanie środków owadobójczych. Roślina jest całkowicie nawilżona, aby produkt działał lepiej.
Większość ferokaktusów ma gruczoły wytwarzające nektar na wierzchołkach otoczek. Jeśli substancja pozostaje na roślinie przez długi czas, zwiększa się ryzyko infekcji grzybiczej. Na infekcję wskazują czarne formacje wokół otoczki, na cierniach, na ciele kaktusa. Zapobieganie grzybom polega na regularnym spryskiwaniu miękką wodą, najlepiej deszczówką.
Latem, w celu zapobiegania osadzaniu się sadzy, doniczki są wystawiane na ulicę. Owady uwielbiają nektar, zwłaszcza mrówki. Ponadto korzystne są kąpiele deszczowe.
Metody reprodukcji
Kaktusy sadzi się w doniczkach z dużymi otworami drenażowymi. Mieszankę gleby przygotowuje się z następujących składników:
- próchnica liści;
- ziemia sodowa;
- gruby piasek rzeczny lub perlit (do 70%);
- węgiel drzewny (kilka sztuk).
Gleba jest wstępnie gotowana na parze. W sklepie można również kupić podłoże.
Kaktusy rozmnaża się na kilka sposobów - z nasion, przez dzieci, przez sadzonki.
Uprawa kaktusów z nasion
Nasiona można kupić u doświadczonych kwiaciarni w wyspecjalizowanych sklepach. Optymalny czas siewu to koniec lutego - kwiecień.
Uprawa obejmuje następujące etapy:
- Nasiona są dezynfekowane przez trzymanie ich w słabym roztworze nadmanganianu potasu przez 12 godzin.
- Przygotuj glebę - kup ją w sklepie lub przygotuj samodzielnie.
- Wypełnij garnek wieloma otworami i tacę mieszanką gleby.
- Wykonać rowki na głębokość 1 cm. Podłoże zwilżyć przegotowaną wodą o temperaturze 50 ° C.
- Do rowków wysiewa się nasiona. Możesz także użyć metody dywanowej, gdy nasiona są po prostu rozrzucone po powierzchni gleby. Gleba nie jest wylewana na wierzch.
- Przykryj pojemnik szkłem lub folią. Szklarnię otwiera się na kilka minut dziennie, począwszy od drugiego tygodnia.
Ponadto sadzonki mają zapewniony odpowiedni mikroklimat:
- temperatura w ciągu dnia - 25 ... 30 ° C, w nocy - około 18 ° C (można zastosować świetlówkę, którą można wyłączyć w ciągu dnia);
- w pierwszym miesiącu utrzymują wilgotne podłoże, wysychanie doprowadzi do śmierci kiełków, a od drugiego miesiąca podlewanie jest stopniowo zmniejszane (woda wlewa się do patelni);
- pierwsze 6 miesięcy nie daje opatrunku;
- pędy są chronione przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych, lekko zacieniając naczynie.
Gdy sadzonki rosną, nurkują w pojemnikach hotelowych. Minimalna odległość między młodymi ferokaktusami powinna odpowiadać ich średnicy lub być duża. Pierwsze pędy z należytą starannością pojawiają się w dniach 3-10.
Powielanie przez dzieci
To najłatwiejsza metoda hodowli. Ale jest to możliwe tylko dla tych gatunków, na których powstają dzieci. Weź procesy, które są najłatwiejsze do oddzielenia, użyj zdezynfekowanej pincety.
Pędy umieszcza się na podłożu bez wstępnego suszenia, mocując je małymi kamieniami. Jeśli korzenie są dość duże, młode sadzi się bezpośrednio w ziemi.
Ale metoda ma wadę - zmniejszenie właściwości odmianowych ferokaktusa.
Hodowla przez sadzonki
Ta metoda będzie wymagać następujących narzędzi:
- ostry nóż zdezynfekowany alkoholem;
- węgiel drzewny, wstępnie kruszony;
- naczynie z otworami drenażowymi;
- podkładowy;
- pinceta.
Sadzonki przeprowadza się w następującej kolejności:
- Odetnij zdrową część łodygi, posyp spód węglem drzewnym. Materiał umieszczali w suchym, zacienionym miejscu na dwa dni, aby miejsce cięcia wyschło.
- Podłoże wlewa się do garnka i lekko zwilża.
- Otwór układa się małymi kamieniami, na nich umieszcza się uchwyt, aby nie dotykał ziemi.
- Doniczkę ustawia się na parapecie od strony wschodniej lub południowej, ale lekko zacienionej.
Po 10-15 dniach pojawiają się korzenie.
Uprawa ferocactus to ekscytujące doświadczenie. Przy odpowiednim podejściu roślina nie tylko wypuści długie, piękne ciernie, ale także zachwyci opiekuńczego właściciela obfitym kwitnieniem.
