Domowy aloes rośnie w prawie każdym domu. Jest to bardzo popularne zioło znane ze swoich właściwości leczniczych. Poniżej znajduje się kilka zaskakujących faktów dotyczących aloesu, o których niewiele osób słyszało.
Zawartość wody aloesu 97%
W naturze aloes rośnie w gorących tropikalnych, a nawet suchych miejscach - na Madagaskarze, Półwyspie Arabskim, Afryce Północnej, Indiach, Azji Południowo-Wschodniej, Meksyku i na Kubie. Roślina ta może przetrwać zarówno na pustyniach, jak i na zboczach górskich.
Charakterystyczną cechą aloesu jest zdolność gromadzenia wody w liściach. Roślina ta ma specyficzny skład - prawie 97% składa się z wody, pozostałe 3% zawiera estry. Oprócz wody jej liście zawierają witaminy, enzymy, substancje żywiczne, niektóre olejki eteryczne, organiczne - białko, glukozę, cholesterol i związki nieorganiczne.
Zawarte w nich antraglikozydy to gorzka krystaliczna substancja o działaniu przeczyszczającym, przeciwbólowym, żółciopędnym, bakteriobójczym i przeciwgrzybiczym. Sok z liści aloesu to wszechstronny napój, który pomoże zwiększyć ilość wody w jelitach, normalizuje równowagę zdrowych bakterii i wspomaga zdrowie układu pokarmowego. Pomoże przy niedoborach witamin, obniży poziom cholesterolu, jest stosowany przy bólach gardła, w leczeniu alergii, nadciśnienia, chorób serca oraz działa leczniczo na zęby i dziąsła.
Aloes staje się leczniczy dopiero po 5 latach
Dobroczynne właściwości aloesu znane są od czasów starożytnych: roślina lecznicza ma bogatą historię, była używana przez wiele znanych osobistości do utrzymania zdrowia. Starożytni Egipcjanie uważali ją za świętą roślinę, która pozytywnie wpływa na skórę i cerę. Często był używany, aby zachować jego piękno - na przykład Kleopatra nakładała na skórę sok z aloesu.
W tamtych czasach Grecy używali go do sporządzania maści na oparzenia i rany, a także na gruźlicę, choroby żołądka, wątroby i infekcje skóry. Aleksander Wielki podbił wyspę Socotra tylko ze względu na aloes, Arystoteles poradził mu to zrobić, argumentując, że na wyspie są duże zarośla rośliny, która leczy rany i bez niej leki nie mogą być doskonałe. Władca Macedonii wysiedlił mieszkańców wyspy i wysłał tam grupę Greków, którzy mieli zaopiekować się, strzec i wysłać aloes do Syrii, Grecji i Egiptu.
Aloes przynosi wielkie korzyści zdrowotne dopiero po 5 latach: wtedy zyskuje właściwości lecznicze. Im starsza roślina, tym więcej ma składników odżywczych. Możesz dowiedzieć się, które liście są bardziej odpowiednie do leczenia końcówką. Gdy tylko zaczną wysychać, oznacza to, że zgromadziła się w nich wystarczająca ilość właściwości leczniczych, a sok roślinny stał się tak przydatny, jak to tylko możliwe. Konieczne jest odcięcie liścia u samej podstawy lub łodygi, do leczenia można stosować tylko świeżo ścięte liście, nie można ich pozostawić na długi czas, ponieważ tracą wszystkie swoje właściwości lecznicze.
Aloes może żyć bez wody
Ta roślina jest bardzo bezpretensjonalna i prawie niemożliwe jest jej zrujnowanie. Aloes jest w stanie żyć bez wody przez siedem lat i jednocześnie rozpocząć nowe pędy.Roślina ma krótką łodygę lub pień, gęsto pokryty liśćmi wyrostka mieczykowatego ułożonymi spiralnie.
Jego grube, mięsiste liście są zdolne do magazynowania dużych ilości wody, a jednocześnie znacznie się powiększają. Zamykają pory na grubej skórce, a to zapobiega parowaniu z nich wody, dzięki czemu roślina długo zatrzymuje wilgoć, jeśli jej nie wystarcza z zewnątrz.
W miazdze liścia znajdują się specjalne komórki zatrzymujące wodę: w czasie suszy ich wielkość może się zmniejszyć ze względu na stopniowe zużycie wilgoci niezbędnej do życia rośliny. Jeśli susza się przedłuża, aloes zrzuca dolne liście, aby utrzymać się przy życiu. Nawet w domu liście osiągają 65 cm długości, 4,5 cm szerokości i do 3 cm grubości.
Aloes może kwitnąć
Ta roślina lecznicza może kwitnąć, ale zdarza się to bardzo rzadko, ponieważ aloes woli robić to w naturze, a nie w domu. Istnieje powszechne błędne przekonanie, że aloes kwitnie raz na sto lat. To nieprawda, ponieważ przy odpowiedniej pielęgnacji kwiaty aloesu można zobaczyć co 10 do 20 lat.
Krzewy tej rośliny kwitną w wieku co najmniej 10 lat, jej liczne kwiaty zebrane są w krzak kwiatostanowy, który znajduje się na długiej szypułce, osiągającej czasami 90 cm wysokości. W okresie przedłużonego kwitnienia roślina jest zwieńczona kolczastymi kwiatostanami żółtych, różowych, czerwonych lub pomarańczowych kwiatów w postaci rur lub dzwonków. Jej owocem jest trójkątna kapsułka wypełniona wieloma ciemnymi latającymi nasionami.
Aloes może być gigantem
Odwieczna, wiecznie zielona krzewina ma ponad 300 odmian. Najmniejsze z nich to karły, osiągające wysokość nie większą niż 10 cm. Niektóre gatunki aloesu w naturze mogą osiągać wysokość ponad 5 metrów, ich liście dorastają do jednego metra długości i 20-30 cm szerokości .
Wewnątrz duże gatunki aloesu, przy odpowiedniej pielęgnacji, mogą dorastać do 1,5 - 2 metrów wysokości. Roślina wieloletnia może się bronić dzięki kolczastym cierniom na liściach. Te ostre ciernie zapobiegają zabijaniu jej przez zwierzęta, a gorzki sok dezynfekujący chroni roślinę przed chorobami i owadami, więc rzadko jest dotknięta chorobami lub szkodnikami i może osiągnąć gigantyczne rozmiary.
Aloes można stosować w kosmetykach
Dobroczynne właściwości aloesu znajdują szerokie zastosowanie w kosmetykach do pielęgnacji skóry. Pomogą przy zaczerwienieniu, spierzchnięciu, wysypce, łagodzą podrażnienia, usuwają czerwone plamy i zmniejszają swędzenie.
Sok z aloesu pomaga zwalczać zmarszczki, nierówny kolor skóry, rozszerzone pory i nadmierne przetłuszczanie się, jego składniki doskonale nawilżają przesuszoną i chronią wrażliwą skórę.
