Cebula rodzinna jest ulubioną rośliną ogrodników domowych. Jest to rodzaj cebuli pospolitej. Główną różnicą w smaku cebuli rodzinnych jest ich zwiększona soczystość i aromat. Ten typ wyróżnia się również niską goryczką, dlatego wielu docenia go za łagodny smak. Cebula rodzinna zawdzięcza swoją nazwę przynależności do wielu pierwotnych gatunków.
Zawartość
Cechy rodzinnego łuku
Łuk rodzinny ma wiele charakterystycznych cechodróżniając go od innych typów:
- Żarówki są podłużne. Masa każdej cebuli waha się od 25 do 50 gramów, razem tworzą rodzaj gniazda, które może pomieścić do 30 cebulek.
- Pióra cebuli rodzinnej są cieńsze, mniej ostre i mają woskową powierzchnię.
- Żarówki dobrze znoszą długotrwałe przechowywanie.
- Bardziej delikatny smak umożliwia szerokie zastosowanie cebuli rodzinnej w kuchni.
- Cebula wielopączkowa może znacznie zwiększyć plony z tego samego obszaru.
Uprawa i pielęgnacja
Proces uprawy cebuli rodzinnej jest pod wieloma względami podobny do uprawy cebuli zwykłej. Istnieją jednak pewne małe osobliwości.
Przygotowanie gleby
Łuk rodzinny preferuje żyzną glebę, który może być cięższy niż w przypadku zwykłej cebuli. Gleba musi mieć dobry system drenażowy. Kwasowość gleby powinna być neutralna. Najlepszymi poprzednikami są ziemniaki, rośliny strączkowe, marchewka.
Od jesieni zaleca się dodawanie humusu w ilości pięciu kilogramów, a także 25 gramów superfosfatu i 15 gramów soli potasowej na metr kwadratowy.
Przed sadzeniem pozytywną rolę odegra żywienie azotanem amonu w ilości 7 gramów na metr kwadratowy.
Daty lądowania
Warto zauważyć, że łuk jest rośliną odporną na zimno... W wystarczająco niskiej temperaturze jego system korzeniowy może się intensywnie rozwijać, ale nie będzie to zauważalne przy wzroście liści.
System korzeniowy może rosnąć w temperaturach od +2 do +25 stopni. Jednocześnie spokojnie zniesie mrozy do -6 stopni. Zielona część rośliny najlepiej rośnie w temperaturach od +15 do +25 stopni, co nie przeszkadza jej w skutecznym tolerowaniu mrozów do -7 i nagrzewania do +35 stopni.
Te dane należy wziąć pod uwagę przy wyborze optymalnego czasu sadzenia.
Jeśli przegapisz czas i zasadzisz cebulki przy wystarczającym ogrzaniu gleby i powietrza, natychmiast rozpocznie się aktywny wzrost zieleni, na który zostaną skierowane wszystkie siły rośliny. Jednocześnie system korzeniowy pozostanie słabo rozwinięty, co negatywnie wpłynie na przyszłe zbiory.
Dozwolony ukłon rodzinny sadzić nie tylko wiosną, ale także przed zimą... Jednocześnie można spodziewać się wcześniejszych zbiorów, a zielenie powstają 10–12 dni wcześniej.
Schemat lądowania
Za optymalną odległość przyjmuje się 20 centymetrów między rzędami i 10 centymetrów między żarówkami.W tym schemacie zużycie wyniesie 1-1,5 kg materiału do sadzenia na metr kwadratowy łóżka. W takim przypadku do sadzenia lepiej jest używać średniej wielkości cebul. Małe cebulki nie dadzą dobrych zbiorów, więc warto sadzić je tylko na zielonych.
Nie można lekceważyć odległości między posadzonymi cebulkami, ponieważ zbiory będą wystarczająco małe.
Przygotowanie materiału do sadzenia
Aby zebrać duże cebule, materiał do sadzenia musi być odpowiednio przygotowany. Proces przygotowania można podzielić na kilka etapów:
- Czyszczenie cebul do sadzenia z suchych łusek.
- Wytrawianie w roztworze siarczanu miedzi. Aby przygotować roztwór, użyj 1 łyżki stołowej witriolu na 10 litrów wody. Po zabiegu cebulę należy przepłukać czystą wodą.
- Moczenie w złożonym roztworze nawozowym. Proces ten pozwala cebulom na przywrócenie wilgoci utraconej podczas przechowywania, a także uzupełnienie zapasów składników odżywczych. Czas namaczania wynosi dziesięć godzin.
- Kiełkowanie. Przygotowaną cebulę umieszcza się w pojemniku i przykrywa pokrywką. Pojemnik należy umieścić w nieogrzewanym pomieszczeniu, aż korzenie osiągną długość pięciu milimetrów.
- Przecinanie cebul na pół. Niektórzy nie stosują tej procedury, ale jest ona bardzo skuteczna w celu uzyskania większych cebul w uprawie. W każdej połowie pozostaje mniej pąków, ale w rezultacie powstają z nich większe cebulki, ponieważ nie będą one ograniczane przez sąsiednie.
Sadzenie cebuli rodzinnej
Jeśli planujesz sadzić wiosną, powinieneś poczekaj, aż gleba nagrzeje się do +5 stopni... Cały proces wyokrętowania można podzielić na kilka etapów:
- Rozluźnienie wierzchniej warstwy gleby.
- Tworzenie bruzd do sadzenia.
- Nawadnianie bruzd.
- Zapłodnienie. Z reguły możesz ograniczyć się do dodawania popiołu drzewnego.
- Hilling nasadzenia.
Pielęgnacja roślin
Aż do pojawienia się sadzonek o długości dziesięciu centymetrów nic nie można zrobić. Podlewanie i inna pielęgnacja również nie są potrzebne. Dzięki takiemu podejściu korzenie zaczną zagłębiać się w ziemię w poszukiwaniu wilgoci, co w przyszłości będzie miało korzystny wpływ na odżywianie roślin.
Dalsze zalecane ściółkuj glebę... Najłatwiej jest użyć ściętych chwastów jako ściółki. Nie ma potrzeby ich suszenia. Należy zachować warstwę około dziesięciu centymetrów. Gdy ściółka wyschnie, łóżko zostanie pokryte porowatą, gęstą warstwą. To nie tylko wzbogaci glebę w składniki odżywcze, ale także ochroni ogród przed chwastami. Ściółka zachowa wilgoć potrzebną do karmienia cebuli, a także zapewni dobry dostęp powietrza i zapobiegnie przegrzaniu gleby na słońcu.
Zaleca się podlewać cebulę raz w tygodniu w ilości 20 litrów na metr kwadratowy.
Z reguły cebula nie wymaga dodatkowego karmienia podczas wzrostu. Ale jeśli liście staną się małe lub zaczną żółknąć i więdnąć, możesz dodać roztwór 10 gramów azotanu amonu i 15 gramów soli potasowej na 10 litrów wody. Sól potasową można zastąpić popiołem drzewnym. Jako nawóz organiczny możemy polecić obornik leżakowany przez trzy latalub ptasie odchody. Obornik rozcieńcza się wodą w stosunku od 1 do 10, a odchody ptaków - od 1 do 15. Jeśli cebula rośnie na ubogich glebach, wówczas takie karmienie można wykonać dwukrotnie. Pierwsze nawożenie stosuje się w okresie intensywnego rozwoju zieleni, a drugie - na początku formowania się cebul.
W przypadku uszkodzenia roślin przez choroby lub szkodniki należy spryskać 1% roztworem płynu Bordeaux. Należy pamiętać, że w tym przypadku nie należy jeść zieleni. Przetwarzanie należy przerwać na dziesięć dni przed zbiorem.
Żniwa
Możesz rozpocząć zbiór, gdy uschnie połowa piór. Dzieje się to najczęściej pod koniec lipca.Nie warto opóźniać zbioru, ponieważ cebulki będą absorbować nadmiar wilgoci z gleby, co może aktywować proces wzrostu, zaburzając okres uśpienia niezbędny do przechowywania. Krótko przed czyszczeniem przestań podlewać.
Dojrzałe cebule są całkowicie wykopywane po wyschnięciu rosy. Do zbiorów idealnie nadaje się słoneczny dzień. W ciągu dnia cebulki powinny leżeć w ogrodzie na słońcu, co pozwoli im dobrze wyschnąć. Wieczorem cebulę należy przenieść do ciemnego, chłodnego miejsca o niskiej wilgotności, ułożyć w jednej warstwie. Od tego momentu rozpoczyna się proces suszenia, który trwa do 15 dni.
Możesz określić gotowość cebuli przez szyjkę cebuli, musi być wystarczająco sucha. Gdy cebula jest dobrze wysuszona, można przyciąć pióra. Do przechowywania wybierz dobre żarówki bez uszkodzeń.
Możesz przechowywać cebulę rodzinną w pudełkach znajdujących się w umiarkowanie ciepłych pomieszczeniach o niskiej wilgotności.
Rodzinne odmiany cebuli
Zwróćmy uwagę na najpopularniejszy wśród ogrodników domowych rodzinne odmiany cebuli:
- Staroobrzędowiec. Wyhodowany w regionie Wołogdy. Cebule tej odmiany charakteryzują się miedzianym różowym odcieniem. Posiada wiele przydatnych elementów. Odmiana otrzymała swoją nazwę dzięki wykorzystaniu staroobrzędowców do celów medycznych. Charakteryzuje się stosunkowo ostrym smakiem.
- Velikoustyugsky. Odmiana wyróżnia się dość dużymi zaokrąglonymi cebulkami. Ma średnią ostrość.
- Knyazhich. Odmiana ta charakteryzuje się podłużnymi cebulkami o różowym miąższu. Nadaje się do długotrwałego przechowywania.
- Prometeusz. Duża odmiana o bardzo łagodnym smaku. Różni się zwiększoną produktywnością.
- Kolczyk. Różni się żółtymi żarówkami. Ma gęstą strukturę i ostry smak.
- Albic. Żarówki są lekko płaskie. Mają słabą cierpkość. Odmiana charakteryzuje się wysoką wydajnością zieleni.
- Dotacja. Żarówki tej odmiany mają jasnożółty kolor i średnią ostrość.
Szalotka i cebula rodzinna
Często pojawia się pytanie, czy istnieje różnica między cebulą rodzinną a cebulą zwaną szalotką. Mylą się ci, którzy umieszczają znak równości między nimi.
Szalotka jest wyjątkowa wieloletnia cebula, który charakteryzuje się technologią rolniczą. W pierwszym roku następuje tworzenie cebul z nasion. Szalotka ma strukturę główki czosnku, składa się z pojedynczych ząbków. Po wysuszeniu szalotki ząbki rozpadają się, w drugim roku są sadzone. Już z tych małych szalotek wyrastają większe gniazda z większą ilością cebul. Dalsza reprodukcja odbywa się wegetatywnie przez kilka lat. Takie cechy są charakterystyczne tylko dla szalotki.
Cebula rodzinna, w przeciwieństwie do szalotki, to więcej podobny do zwykłej cebuli... Tworzy strzały, daje nasiona, z którymi się rozmnaża.
Dlatego nie należy mylić tych zupełnie różnych gatunków. Wyrafinowany smak, który docenili smakosze na całym świecie, nadaje potrawom właśnie szalotki.
Stosując się właściwie do wszystkich wskazówek dotyczących uprawy cebuli rodzinnej, można uzyskać nie tylko dobre zbiory cebul do przechowywania w zimie, ale także warzywa bogate w witaminy. Szczegółowy opis technik rolniczych pomoże osiągnąć najlepsze wyniki, a zdjęcie zbiorów odnoszących największe sukcesy ogrodników będzie zachętą do sadzenia cebuli rodzinnej zamiast tradycyjnej.
1 komentarz