Szklarnie z poliwęglanu to nie tylko hołd dla mody: naprawdę dokonały małej rewolucji w ogrodnictwie. Są niezawodne, trwałe, ale podczas ich użytkowania trzeba też pamiętać, że prawie szczelna konstrukcja wymaga systematycznej wentylacji. Niemniej jednak przy uprawie wielu warzyw, aw szczególności ogórków w niesprzyjających warunkach klimatycznych, szklarnie te stanowią nieocenioną pomoc.
Zawartość
Podstawowe wymagania dotyczące uprawy ogórków
Szklarnie z poliwęglanu są szeroko stosowane, ponieważ ogórki potrzebują:
- ścisłe przestrzeganie warunków wilgotności i temperatury: w ciągu dnia 23-27 oC, w nocy nieco zimniej, wilgotność powietrza 70–80%, gleba - około 60%;
- normalne oświetlenie o długości dnia wynoszącej co najmniej 10-12 godzin, najlepiej rozproszone, aby światło ultrafioletowe nie paliło roślin;
- gleba odżywcza, z możliwością jej corocznej odnowy w celu zniszczenia patogenów i szkodników.
To w takich szklarniach światło, przechodząc przez materiały komórkowe, jest odpowiednio rozproszone, prawie bez utraty intensywności, ciepło nie ucieka przez szczeliny, których praktycznie nie ma, a niektóre typy szklarni są przenośne i można je przestawić na nowe miejsce bez odgarniania gleby i całkowitego zastąpienia jej wewnątrz szklarni.
Jakie odmiany ogórków najlepiej sadzić w szklarni
Obecnie istnieje wiele odmian i mieszańców ogórków. Wiele z nich jest specjalnie wprowadzanych do szklarni. Z reguły są odporne na cień (w końcu część promieniowania słonecznego pochłania ściany szklarni), są w stanie wytrzymać wysokie temperatury (w końcu właściciel nie zawsze ma czas na przewietrzenie szklarni w odpowiednim czasie) i samozapylenia (nie każdą szklarnię odwiedzają pszczoły w wymaganej ilości).
To właśnie ogórki samozapylone (partenokarpiczne) powinny być wybierane w pierwszej kolejności do szklarni. Jednocześnie, jeśli możliwe jest przyciągnięcie pszczół do szklarni za pomocą np. Syropu cukrowego lub sam ogrodnik jest gotowy do zapylania kwiatów w trybie ręcznym, można sadzić odmiany zapylane przez pszczoły.
Oprócz metody zapylania warto skupić się na celu odmiany: mogą być sałatkowe, marynowane (do konserw) i uniwersalne. Ze względu na okres dojrzewania wyróżnia się ogórki wczesne (owocujące w 40–45 dni po wysianiu nasion), średnio dojrzałe (45–50) i późne. Należy zwrócić uwagę zarówno na odporność na choroby, jak i na wydajność.
W ostatnich latach częściej niż inne sadzono w szklarniach następujące odmiany:
- Emelya (wcześnie dojrzewająca, silna, wydajna, o słodkawych owocach do 20 cm długości);
- Odwaga (wczesne dojrzewanie, odporne na choroby, bezpretensjonalne, z owocami do 15 cm długości, dobrze przechowywane);
Ogórek Courage stał się bardzo popularny kilka lat temu
- Masza (bardzo wczesna dojrzała, niewymiarowa, z małymi smacznymi owocami);
- Mazai (wczesne dojrzewanie, owoce do 17 cm długości, bardzo smaczne, ale wymagające wysokiej jakości pielęgnacji);
- Marinda (wczesna dojrzewająca, bezpretensjonalna odmiana, wysokowydajna, o średniej wielkości owocach, odporna na choroby);
- Herman (wczesny dojrzały przedstawiciel odmian kiściowych, owoce są idealne do konserw, bez goryczy).
Ogrodnicy nie zapominają o starych, zasłużonych ogórkach, na przykład Zozulya, która rodzi bardzo duże owoce, która wyróżnia się niezawodnością, gwarantuje uzyskanie wysokiego plonu.
Ogórek Zozulyi - przedstawiciel odmian o długich owocach - jest bardzo dobry, ale na pozór nie jest tak uroczy jak wielu jego braci
Czas sadzenia ogórków w szklarni
Najczęściej szklarnie z poliwęglanu są używane w trybie nieogrzewanym, dlatego czas sadzenia w nich ogórków zależy przede wszystkim od klimatu regionu. Tak więc sadzenie sadzonek ogórka w szklarni w regionie moskiewskim lub w regionie o podobnym klimacie jest możliwe bliżej połowy maja. W regionie północno-zachodnim lub na Syberii - do końca wiosny. Przy wysiewie nasion bezpośrednio do szklarni - tydzień wcześniej. Oczywiście, jeśli masz ogrzewanie, możesz sadzić ogórki w lutym (w zależności od jakości szklarni).
Trudno jest dokładnie określić czas lądowania, należy kierować się aktualną pogodą. Temperatura w szklarni w ciągu dnia, która pozwala na sadzenie sadzonek, nie powinna być niższa niż 16-18 oC, aw nocy - nie spadać poniżej 10 oOD. Glebę należy również rozgrzać. Na podstawie tych danych z grubsza określa się moment rozpoczęcia domowej uprawy sadzonek: sadzi się je w szklarni w wieku 25-30 dni, a nawet tydzień jest potrzebny do pojawienia się sadzonek, gdy wysiewa się je suchymi nasionami .
Przygotowanie szklarni
Przed sadzeniem sadzonek (lub wysiewem nasion) należy przygotować szklarnię. Przede wszystkim wszystkie powierzchnie myje się zwykłym mydłem, po czym szklarnia jest wentylowana. Następnie ściany i konstrukcje wsporcze należy zdezynfekować 1% roztworem siarczanu żelazawego, uprzednio zeskrobując mechanicznie ewentualne narośla. Jeśli krata jest wielokrotnego użytku, dobrze ją zdezynfekuj. Jeśli ogórki uprawia się przez przywiązanie ich do palików, paliki wbija się w ziemię już podczas kopania łóżek, po uprzednim przejściu z roztworem dezynfekującym i po nich.
Przede wszystkim szklarnia musi być czysta.
O wiele ważniejsze jest przetworzenie gleby. Jeśli w zeszłym roku szalały choroby, należy je wymienić na nową. To ciężka praca fizyczna, ponieważ trzeba usunąć warstwę gleby o wysokości 20–25 cm. Jeśli nie było szczególnych trudności z chorobami, glebę po wykopaniu rozlewa się 1% roztworem siarczanu miedzi. Dość często przetwarzanie roztworem wapna (500 g na wiadro wody), które jest nie tylko podlewane glebą, ale także traktowane szczotką, stojaki szklarniowe i używany sprzęt.
W ostatnich latach wiele osób woli roztwór Fitosporin (20 ml leku na wiadro wody).
Ponieważ trudno jest leczyć wszystkie miejsca opryskiwaczem i szczotką, niektórzy ogrodnicy używają sztyftu siarkowego do dezynfekcji szklarni. Fumigację przeprowadza się w ciepłym czasie i powinna trwać co najmniej 3 godziny.
Ogórki wymagają dużych ilości nawozów, zwłaszcza organicznych. Zwykle tolerują nawet świeży obornik, co jest przeciwwskazane w przypadku większości upraw warzyw. Ale półdojrzały obornik, a jeszcze bardziej próchnica, jest łatwiejszy do strawienia, dlatego przygotowując łóżka, starają się używać humusu, a jeśli go nie ma, mieszanek torfowo-kompostowych. 1 m2 zrób półtora wiadra materii organicznej, dodając do 100 g azofoski lub garść popiołu drzewnego.
Schemat sadzenia ogórków w szklarni
Ogórki można uprawiać na różne sposoby, najczęściej są to:
- zwykła metoda (sadzenie w jednym rzędzie z odległością między rzędami do metra (w szklarniach - co najmniej 70 cm), rośliny sadzi się w rzędzie co 15-30 cm;
- metoda taśmowa (dwuliniowa) (dwa rzędy są oddalone od siebie o 30-50 cm, a między takimi paskami, jeśli jest ich wiele, pozostaw co najmniej metr): gęstość sadzenia - jak w metodzie zwykłej
- metoda gniazdowania kwadratowego (ogórki sadzi się w „gniazdach” oddalonych od siebie o 60–70 cm, często naprzemiennie): w każdym gnieździe hoduje się do 5 roślin.
W warunkach szklarniowych sadzenie taśm jest najbardziej popularne, jeśli wygodnie jest umieścić łóżko bezpośrednio naprzeciw wejścia do szklarni. Jeśli szklarnia jest mała, użyj sadzenia w jednym rzędzie w pobliżu ściany. Jeśli uprawia się dużo ogórków, wykorzystując dla nich całą powierzchnię szklarni, wybór schematu zależy od chęci ogrodnika. Jeśli sadzi się tylko kilka roślin, możliwe jest również sadzenie w wiadrach, workach lub beczkach.
Najpopularniejszy schemat taśm dwurzędowych
Technika lądowania
Sadzenie sadzonek jest proste. Ważne jest, aby rano dobrze podlać sadzonki w doniczkach.
- Po wypoziomowaniu łóżek grabiami w miejscach wyznaczonych według wybranego schematu wykonuje się małe otwory o głębokości nieco większej niż wysokość doniczek.
- Do dołków dodaje się niewielką garść popiołu i łyżkę azofoski, dobrze miesza z ziemią, zalewając ciepłą wodą.
Dodatkowo w dołkach organizowane jest miejscowe nawożenie
- Doniczki torfowe z sadzonkami sadzi się w dołkach z lekkim pogłębieniem (maksymalnie - liście liścienie). Jeśli doniczki są wielokrotnego użytku, ważne jest, aby usunąć z nich sadzonki bez uszkadzania korzeni; w ten sam sposób jest zasadzony grudą ziemi.
Jeśli gleba jest umiarkowanie podlewana, sadzonki z grudką można łatwo usunąć
- Podlewaj dobrze ciepłą wodą, ściółką z torfem lub humusem.
Chochoł z dowolnego materiału sypkiego pomoże zatrzymać wilgoć
Wysiew nasion bezpośrednio do szklarni odbywa się według tych samych schematów, co sadzenie gotowych sadzonek, tylko trochę wcześniej. Aby to zrobić, wykonaj rowki za pomocą dowolnego wygodnego narzędzia zgodnie z wybranym schematem, podlej je z konewki bez sitka, a następnie rozłóż nasiona ogórka w wymaganych odległościach. Jeśli nie ma niedoboru nasion, możesz zasiać grubsze, a następnie usunąć najsłabsze rośliny. Nasiona przykrywa się ziemią lub próchnicą warstwą ok. 3 cm, grządkę można przykryć folią przed pojawieniem się pędów, ale z czasem ją usunąć.
Pielęgnacja sadzonek ogórka po posadzeniu w szklarni
Uprawa dobrych zbiorów ogórków nie jest łatwa nawet w szklarni z poliwęglanu: należy przez cały czas zachować ostrożność. W końcu, jeśli mieszkaniec lata może odwiedzać ogórki posadzone w niezabezpieczonej glebie tylko w weekendy, to w szklarni bez okresowego wietrzenia po prostu się uduszą i nie można otworzyć drzwi i wyjść przy każdej pogodzie.
Podlewanie
Gleba pod ogórkami powinna być zawsze umiarkowanie wilgotna, ale podlewanie jest niedopuszczalne: korzenie muszą oddychać. Ściółkowanie warstwą humusu 3-4 cm znacznie ułatwia przestrzeganie reżimu wilgotności, ale często wymagane jest podlewanie w szklarni: w końcu nie pada. Wielu ogrodników wyposaża systemy nawadniania kroplowego, co oszczędza wodę i energię, zapewnia równomierne zwilżanie gleby, ale okresowo organizuje zraszanie ogórków w szklarni. To prawda, że po takiej procedurze konieczne jest wietrzenie, aby liście nie pozostały mokre przez długi czas.
Układane rury z małymi otworami oszczędzają wodę i utrzymują wilgotność gleby
Podlewanie jest możliwe tylko wodą podgrzaną na słońcu lub w inny sposób: optymalna temperatura to 25-30 oOD. Zimna woda często powoduje choroby ogórków. Podlewanie u samego korzenia jest niebezpieczne, ponieważ może spowodować odsłonięcie korzeni; jeśli tak się stanie, rośliny są ostrożnie skulone, dodając ziemię z boku.
Jeśli krzaki jeszcze się nie zamknęły, płytkie poluzowanie przeprowadza się wkrótce po podlaniu (w obecności materiału ściółkującego spulchnianie odbywa się bardzo rzadko, z jego odnowieniem). Chwasty należy natychmiast zniszczyć: nie tylko osuszają glebę, ale także przyciągają szkodniki.
Częstotliwość podlewania jest również związana z przestrzeganiem reżimu temperaturowego: w upale duże liście ogórków intensywnie odparowują wodę. W szklarni z poliwęglanu łatwo jest utrzymać mikroklimat przy wymaganej wilgotności powietrza, ale powietrze łatwo można przegrzać. Dlatego wietrzenie jest konieczne, ale niemożliwe jest zorganizowanie przeciągów: otwierane są tylko drzwi lub górne otwory wentylacyjne.
Top dressing
Ogórki są często karmione w szklarni, co najmniej pięć razy w okresie letnim. Głównym dressingiem na ogórki są różnorodne organiczne napary: na bazie dziewanny, ptasich odchodów lub skoszonej trawy... W skrajnym przypadku przyjmują złożone nawozy mineralne, ale po podlaniu muszą dodać opatrunek górny w postaci rozpuszczonej. Na glebach ubogich napar dziewanny (200 g na wiadro wody), fermentowany przez 2-3 dni, można wzbogacić superfosfatem (30 g).
W przypadku ogórka szczególnie pożądane jest karmienie naturalnymi nawozami.
Pierwszy nawóz pogłówny (7-10 dni po posadzeniu sadzonek) można wykonać roztworem mocznika, a następnie - z materią organiczną - co 2 tygodnie karmić ogórki. Okresowo posyp ziemię wokół roślin popiołem drzewnym.
Kilka razy podczas owocowania można przeprowadzić dokarmianie dolistne, spryskując liście roztworem 2 g kwasu borowego w 10 litrach wody.
Aby uzyskać pełnowartościowe owocowanie, ogórki potrzebują nie tylko pożywienia w glebie, ale także dwutlenku węgla w powietrzu. Dlatego starają się zatrzymać dziewanny lub łajno, które są przygotowane do karmienia bezpośrednio w szklarni; tutaj również umieszczają roztwory nawozów do fermentacji.
Zapobieganie chorobom, zwalczanie szkodników
Przy odpowiedniej technologii rolniczej nowoczesne odmiany i hybrydy ogórków rzadko chorują, a szkodniki często nie dostają się do szklarni. Ale musisz mieć się na baczności. Choroby, zwłaszcza infekcje grzybicze, najczęściej rozwijają się w słabo wentylowanych szklarniach... Częściej niż inni występuje mączniak prawdziwy, fusarium, różne zgnilizny. Zapobieganie polega na utrzymaniu prawidłowych warunków temperatury i wilgotności, terminowym usuwaniu nadmiaru pędów i liści.
Mączniaka prawdziwego zwykle próbuje się leczyć środkami ludowymi: spryskując silnie rozcieńczonym naparem dziewanny lub częściowo rozcieńczonym kwaśnym mlekiem... W większości przypadków preparaty zawierające miedź są dobrze chronione przed chorobami grzybiczymi. W celach profilaktycznych na krótko przed kwitnieniem ogórki można traktować 1% płynem Bordeaux.
Aby przywrócić odporność roślin owocujących, pomaga dokarmianie dolistne 1% roztworem mocznika, który pomaga również w walce z niektórymi chorobami.
Spośród szkodników ogórki w szklarniach najczęściej odwiedzają mszyce melonowe i przędziorków. A jeśli można walczyć z mszycami środkami ludowymi (napary z popiołu, pyłu tytoniowego, wrotyczu itp.), Tylko w skrajnych przypadkach stosuje się chemiczne środki owadobójcze, to w przypadku kleszczy jest to trudniejsze. Kleszcze zabijają tylko akarycydy, a większość z nich jest bardzo niebezpieczna dla ludzi. Opryskiwanie jest możliwe tylko przed wejściem ogórków do owocowania... To prawda, że przy niewielkiej liczbie kleszczy, dobry stary Karbofos może pomóc, ale nie jest prezentem, więc lepiej nie wpuszczać kleszcza do szklarni: usuwaj chwasty na czas i okresowo spryskaj nasadzenia naparem ostrej papryki (50 g na 10 litrów wody), co odstrasza tego szkodnika.
Mszyce wysysają soki i osłabiają rośliny, co może prowadzić do ich śmierci
Cechy formowania się ogórka podczas uprawy w szklarni
W szklarniach każdy centymetr jest drogi, więc ogórki uprawia się w kulturze pionowej, przywiązując rzęsy do krat lub wysokich stawek. Pierwsza podwiązka może być wymagana już w tydzień po przesadzeniu. Do podwiązki użyj dowolnego miękkiego sznurka, pętle nie zaciskają się mocno. Możliwe jest prowadzenie głównego pnia wokół jednego rozciągniętego pionowo sznurka lub okresowe wiązanie go w kilku miejscach: wszystko zależy od konstrukcji konstrukcji nośnej.
Konieczne jest uformowanie ogórków w szklarni: jest to redystrybucja ich sił od tworzenia masy liściowej do wzrostu plonu. Po odcięciu nadmiaru fragmentów poprawia się oświetlenie roślin, a także ich wentylacja. Technologia szczypania i przycinania zależy bardziej od odmiany ogórka, ale w przypadku większości mieszańców partenokarpicznych jest taka sama.
Kiedyś wiedzieliśmy, że gdy pojawia się piąty lub szósty liść, główna łodyga jest ściśnięta, co powoduje dodatkowe rozgałęzienie krzewu. Wręcz przeciwnie, większość nowoczesnych odmian samozapylających prowadzi do jednej łodygi, znacznie skracając pędy boczne. Szczypanie zaczyna się, gdy roślina osiąga wysokość około 30 cm, używając ostrych nożyczek:
- Jeśli w tym momencie pojawiło się coś innego aż do 5-6-tego liścia (pędy boczne, pąki), są one wyrwane, tworząc „strefę oślepienia”.
- Powyżej, do wysokości 1 metra, na każdym pędzie bocznym pozostaje tylko jeden jajnik i jeden liść nad nim.
- Na wysokości od 1 m do 1,5 m pędy boczne mogą tworzyć 2 jajniki, a powyżej - 3-4, ściskając pędy nad odpowiednim liściem.
- Kiedy główny pęd osiągnie szczyt kratki, można go uszczypnąć lub rzucić przez poprzeczkę i pozwolić mu urosnąć w dół.
Jeśli pozwala na to wielkość szklarni, odmiany partenokarpiczne mogą rosnąć przez długi czas.
Często same ogórki chwytają się przeszkód, ale od czasu do czasu potrzebują pomocy, kierując pędy w pożądanym kierunku i wiążąc je.
Wideo: opieka nad ogórkami szklarniowymi
Uprawa dobrych ogórków nie jest łatwa. Szklarnie pomagają w tym w chłodniejszym klimacie, ale wymagają częstszej i wprawnej interwencji ogrodnika. Nie możesz zostawić ogórków szklarniowych bez opieki nawet przez kilka dni.
