Sadzenie malin powtarzających się: metody, etapy, terminy, wybór miejsca i przygotowanie gleby

Naprawione maliny stają się interesujące dla wielu ogrodników: przy stosunkowo prostej pielęgnacji można uzyskać zbiór pysznych jagód aż do mrozu. Sadzenie go nie różni się zbytnio od sadzenia zwykłych odmian, ale do wyboru miejsca i przygotowania gleby należy podchodzić bardziej odpowiedzialnie. Istnieje wiele metod sadzenia, a każdy ogrodnik wybiera je na podstawie klimatu, terenu i osobistych preferencji.

Etapy sadzenia powtarzających się malin

Aby powtarzająca się malina rosła przez wiele lat i stale cieszyła się obfitymi zbiorami, musi być sadzona na czas i prawidłowo. Ogromne znaczenie mają:

• właściwy wybór daty wyładunku;
• położenie drzewa malinowego w ogrodzie;
• kwalifikowane przygotowanie gleby do sadzenia;
• selekcja i przygotowanie sadzonek;
• właściwy dobór technologii sadzenia (na płaskiej powierzchni, kalenicy, wysokiej kalenicy itp.);
• dokładne wykonanie faktycznego sadzenia sadzonek;
• pielęgnacja sadzonek po posadzeniu.

Trzeba zrozumieć, że maliny będą żyć i owocować w jednym miejscu przez wiele lat, dlatego nie ma potrzeby spieszyć się z wyborem miejsca, przygotowaniem go i właściwie sadzeniem powtarzających się malin. Dbanie o powtarzające się odmiany znacznie różni się od pielęgnacji zwykłych malin, ale samo sadzenie odbywa się mniej więcej w taki sam sposób, jak sadzenie większości krzewów jagodowych.

Daty sadzenia powtarzających się malin

Maliny naprawiane, podobnie jak zwykłe, sadzi się zarówno wiosną, jak i jesienią: odpowiednio od samego początku wiosennych prac w ogrodzie do końca kwietnia i od końca lata do połowy października. Optymalny czas sadzenia zależy głównie od klimatu regionu. Sadzenie wiosenne jest typowe dla obszarów, na których we wrześniu możliwe są silne mrozy, a prawdziwa zima przychodzi wcześnie.

Ponadto często próbują sadzić maliny wiosną, gdy jesienią jest zbyt sucho, a wiosną znaczące są rezerwy wilgoci w glebie: jest to na przykład regiony środkowej i dolnej Wołgi, a także niektóre regiony Ural. W innych regionach preferowana jest opcja jesienna.

Sadzenie wiosenne przeprowadza się, gdy występuje stabilne ciepło względne, to znaczy ustanie silnych mrozów i pewne przejście średnich dziennych temperatur do obszaru wartości dodatnich. Lepiej jest, jeśli dzienne temperatury w tym czasie mieszczą się w zakresie + 10 ... + 15 ^oOD. Sadzenie należy zakończyć przed pączkowaniem malin. Ale przygotowanie strony odbywa się oczywiście jesienią z wyprzedzeniem.

Jeśli liście już zaczynają się rozwijać, daty sadzenia wiosennego już dawno zostały pominięte.

Sadzenie jesienne należy zakończyć około 20 dni przed pierwszymi poważnymi mrozami, dlatego sadzenie na środkowym pasie trwa od początku września do 5-10 października. Na południu sadzenie malin jest często możliwe do połowy listopada. Późną jesienią sadzenie obfituje w zamarzanie systemu korzeniowego z powodu niepełnego ukorzenienia roślin i ich późniejszej śmierci.

Zatem zarówno sadzenie wiosenne, jak i jesienne ma swoje wady i zalety; w obu przypadkach zarówno zbyt wczesne rozpoczęcie pracy, jak i spóźnienie są niebezpieczne. Fizycznie łatwiej jest sadzić maliny jesienią, ale w regionach suchych i mroźnych jest to bezpieczniejsze wiosną.

Młode sadzonki z zamkniętym systemem korzeniowym, które w ostatnich latach były obficie sprzedawane, można sadzić prawie w dowolnym momencie, ale jest to niepożądane w szczycie letnich upałów. Sadzenie równych sadzonek z dobrą glinianą grudką lepiej zakończyć nie później niż w połowie czerwca, a sadzenie jesienne rozpocząć nie wcześniej niż w połowie sierpnia.

Wybór miejsca na maliny

Naprawione maliny owocują przez całe lato (od końca czerwca do samych mrozów). Jednocześnie wielu ogrodników woli ją uprawiać przy użyciu innej technologii, dzięki czemu daje jedno, ale duże zbiory późnym latem i jesienią. Większość powtarzających się odmian nie wymaga zapylaczy, więc nie ma potrzeby martwić się o sadzenie kilku odmian jednocześnie.

Z reguły pędy powtarzających się malin są znacznie wyższe niż zwykłe, co pozostawia ślad w wyborze lokalizacji i organizacji plantacji: w większości przypadków konieczne jest urządzenie kratownic lub innych podpór do wiązania. Długotrwałe owocowanie wymaga żyzniejszej gleby, organizacji z możliwością stałego podlewania, a także lepszego doświetlenia stanowiska niż w przypadku odmian letnich.

Jeśli chodzi o lokalizację wód gruntowych, nie jest to najważniejszy czynnik dla malin: korzenie nie wnikają głębiej niż 40 cm, dlatego występowanie wody na głębokości metra nie będzie im przeszkadzać, tylko obszary wyraźnie podmokłe są nieodpowiednie.

Oprócz tego, że miejsce na drzewo malinowe powinno być dobrze oświetlone i rozgrzane promieniami słonecznymi, konieczne jest stworzenie warunków do braku przeciągów. Ponieważ sadzenie drzew nie jest do tego odpowiednie (tworzą cień), staraj się sadzić maliny wzdłuż niskich płotów lub w pobliżu rzędów krzewów, takich jak wiciokrzew lub agrest.

Porzeczki uważane są za niepożądanego sąsiada malin ze względu na obecność pospolitych szkodników.

W szczególnie gorącym klimacie lepiej jest trochę poświęcić światło i sadzić maliny w półcieniu: wysuszenie gleby dla powtarzających się odmian jest bardziej destrukcyjne niż zmniejszona ilość światła. Ale jeśli krzewy będą w cieniu przez ponad połowę dnia, plony dramatycznie spadną, a jagody staną się małe i kwaśne.

Naprawione maliny uwielbiają słońce, ale przed wiatrem można je osłonić niskim płotem

Maliny są na ogół wybredne w stosunku do swoich sąsiadów. Raczej przeciwnie, warto pamiętać, że drzewo malinowe rośnie szybko, dzięki czemu może wypełniać grządki warzywne. Wielu ogrodników walczy z tym zjawiskiem, kopiąc głębokie łupki lub żelazne arkusze, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się korzeni malin.

Wskazane jest sadzenie w pobliżu różnych roślin pachnących, które odstraszają szkodniki: czosnek, nagietki, oregano itp.

Idealna reakcja ekstraktu glebowego jest bliska neutralności. Na maliny nadają się gleby słabo kwaśne, ale jeśli na miejscu osiadł skrzyp lub babka, to jest to gleba zbyt kwaśna. Nie jest trudno poradzić sobie z kwaśnymi glebami: podczas kopania dodaj kredę, wapno gaszone lub mąkę dolomitową (do litra słoika na 1 m²).

Z punktu widzenia składu gleby optymalne są gliny lekkie lub gliny piaszczyste. Możesz nawet mieć gleby piaszczyste, ale musisz stosować zwiększone dawki nawozów i często je podlewać. Jeśli jest czas, rok przed sadzeniem malin, warto zasiać obornik zielony (musztarda, owies, łubin itp.) Na wybranym terenie. Możesz to zrobić nawet na początku lata, jeśli strona jest bezpłatna.Przed wykopaniem gleby, pod koniec lata, trawy, które jeszcze nie zakwitły, są koszone i zakopywane w ziemi: służą jako dobry nawóz, leczą glebę i poprawiają jej strukturę.

Przygotowanie gleby do sadzenia powtarzających się malin

Oprócz korygowania kwasowości, przed sadzeniem malin trzeba dużo zrobić z glebą. Zwłaszcza jeśli jest bardzo gliniasty lub wilgotny: w takich przypadkach do każdego metra kwadratowego dodaje się do wiadra piasku rzecznego podczas kopania. Wraz z groźbą podlewania zwiększa się ilość drenażu: oprócz mieszania piasku z glebą na dnie dołków lub rowów kładzie się warstwę kamyków lub zepsutej cegły.

W regionach czarnoziemu zwyczajowo dodaje się do gleby łuski z nasion słonecznika lub łusek gryki: znacznie poprawiają przepuszczalność powietrza.

Wszelkie nawozy są odpowiednie dla maliny, ale niepożądane jest stosowanie nawozów zawierających chlor. Podczas kopania gleby główne składniki odżywcze są wprowadzane w postaci nawozów organicznych, które pobierają dużo: 3-4 wiadra próchnicy na 1 m²... W regionach, gdzie nie ma problemów z torfem, nadaje się również na drzewo malinowe. Podczas sadzenia popiołu drzewnego pobierają około litrowego słoika na 1 m²przy braku naturalnych nawozów zwiększają ilość nawozów mineralnych. Ale nawet do próchnicy dodaj szklankę superfosfatu i siarczanu potasu.

Uprawa powtarzających się malin jest niemożliwa bez obecności dużej ilości materii organicznej: corocznie przed zimowaniem humus przykrywa się warstwą do 10-15 cm wokół krzewów, a wiosną osadza się w glebie. Jeśli chodzi o faktyczne sadzenie, głębokie kopanie terenu nawozami przeprowadza się na 2-3 tygodnie przed sadzeniem jesiennym i jesienią, jeśli sadzenie planowane jest na wiosnę.

Jeśli uzyskanie dobrej humusu jest problematyczne, nie warto angażować się w sadzenie powtarzających się malin

Chociaż sama sadzonka jest zakopywana podczas sadzenia i to niezbyt dużo (szyjka korzeniowa jest opuszczana zaledwie kilka centymetrów poniżej poziomu gruntu), a przed sadzeniem kopią doły lub rowy, gleba musi być wcześniej głęboko wykopana. Odbywa się to przynajmniej na bagnecie łopatkowym w celu przesunięcia nawozów na odpowiednią głębokość i rozprowadzenia ich na całym obszarze wybranego obszaru. Faktem jest, że maliny bardzo szybko wyrosną korzenie, dzięki czemu wypełnią całą plantację praktycznie bez przejazdów i wszędzie potrzebują żyznej gleby.

Wybór i przygotowanie sadzonek

Istnieje wiele sposobów rozmnażania malin, a gotowe sadzonki nie zawsze są dostępne. Możesz nawet sadzić maliny z kawałkami korzeni - sadzonkami korzeni. Ale bezpieczniej jest, zwłaszcza dla niedoświadczonego ogrodnika, nadal kupować sadzonki. Muszą być zdrowe i silne. Oznacza to, że łodyga u podstawy powinna mieć średnicę 5–8 mm, ale co najważniejsze, wymagany jest dobrze rozwinięty system korzeniowy.

Oprócz korzeni głównych maliny muszą mieć potężny system korzeni włóknistych: cienkich, mocnych, które łatwo się wyginają, ale nie pękają. Nie muszą być długie, wystarczy 18–20 cm, ale powinno być dużo małych korzeni ssących. Niewielka ilość suszonych korzeni nie jest śmiertelna, ale lepiej jest je odciąć ostrym sekatorem.

Dobra sadzonka ma system korzeniowy - jak gęsta broda

Przed sadzeniem sadzonki są całkowicie zanurzone w wodzie na 1-2 dni. Jeśli nie ma dużej pojemności, przynajmniej korzenie są moczone. Bezpośrednio przed sadzeniem w ziemi zaleca się zanurzenie korzeni w zacierze glinianym. Jest przygotowywany z równych proporcji dziewanny i gliny oraz wystarczającej ilości wody do uzyskania kremowej konsystencji.

Metody sadzenia powtarzających się malin

Technologia dalszych działań zależy od wielu czynników, ale przede wszystkim od parametrów terenu i życzeń właściciela. Sposobów sadzenia powtarzających się malin jest wiele, najbardziej znane z nich to:

• lądowanie w oddzielnych dołach;
• sadzenie w bruzdach;
• lądowanie okopowe (taśma);
• lądowanie w kontenerze;
• metoda krzewów.

Wszystkie te metody różnią się względnym położeniem sadzonek względem siebie i wszystkie mogą być realizowane zarówno na poziomej powierzchni, znajdującej się na tym samym poziomie z ziemią całego ogrodu, jak i na elewacjach: redlinach lub redlinach. Z reguły elewacja jest wymagana w przypadkach, gdy wody gruntowe są bliskie lub klimat obszaru charakteryzuje się nadmiernymi opadami (chociaż maliny wymagają dużo wilgoci, ale korzenie nie powinny stać w wodzie) lub w zimnych regionach, gdzie łóżka są rozgrzane.

Sadzenie malin na redlinach

Sadzenie kalenic jest metodą czasochłonną, którą należy stosować w przypadku ciężkich gleb lub terenów podmokłych. W przypadku takiego lądowania wykonaj następujące czynności.

1. Kopią głęboki, ale nie szeroki rów (głębokość około 80 cm, szerokość - jak się okazuje, długość - według potrzeb). Na dno wysypuje się różne szczątki organiczne w warstwie 30–40 cm, których podstawą są odpady drzewne: trociny, wióry, kora, skrawki drobnych gałęzi.
2. Ziemię wyjętą z wykopu miesza się z humusem (3 wiadra na 1 m²), dodaj 150-200 g superfosfatu i wróć do wykopu nad śmieciami, pozostawiając część mieszanki do zasypania korzeni sadzonek. Równocześnie wykop jest prawie całkowicie zasypany, dzięki czemu jest równy z podłożem. Podlewaj dobrze, aby namoczyć całą zawartość wodą.
3. Sadzonki sadzi się w jednym rzędzie w odległości co najmniej 50 cm od siebie, umieszczając sadzonki na wierzchu żyznej mieszanki. Korzenie posypać przygotowaną mieszanką gleby z nawozami tak, aby szyjka korzeniowa była zakryta nie więcej niż 1–2 cm, a łopatą uformować grzbiet.
4. Wzdłuż krawędzi uformowanej kalenicy, aby się nie zapadła, wykopuje się kawałki łupka lub szerokie deski, tworząc ogrodzenie o wysokości około 30 cm.
   

   Nawet jeśli kalenica nie jest zbyt wysoka, musi być ogrodzona, aby zapewnić jej integralność.

5. Podlewaj nasadzenia, wydając co najmniej 5 litrów wody na sadzonkę i dobrze ściółkuj trocinami, torfem lub słomą.

Sadzenie malin w ciepłych łóżkach

Metoda jest podobna do poprzedniej, ale jeszcze bardziej czasochłonna. W razie potrzeby niezbędny w zimnym klimacie i bardzo wczesnych zbiorach. Złoże jest uważane za „ciepłe”, ponieważ gleba jest ogrzewana z powodu gnicia materii organicznej wprowadzanej w dużych ilościach na sam dno łóżka, bezpośrednio pod korzenie krzewu. Długość grządki może być dowolna, szerokość tradycyjnie utrzymywana jest na około 80 cm Podłoże przygotuj na długo przed sadzeniem.

1. Kopią rowy o szerokości równej szerokości przyszłego łóżka ogrodowego i głębokości około metra. Ogrodzenia wykonane są z łupków, biorąc pod uwagę, że łóżko podniesie się ponad ziemię o co najmniej 60-80 cm.Wsyp na dno kilka wiader trocin na każdy metr wykopu, rozlej je słabym roztworem nadmanganianu potasu.
2. Trociny (warstwa 10–15 cm) przykrywa się jednakową wysokością warstwy wykopanej gleby, wstępnie wymieszanej z humusem lub kompostem w stosunku 1: 1.
3. Ponadto w tej samej warstwie dodaje się różne śmieci organiczne, opadłe liście drzew, małe gałązki, posypuje nawozami mineralnymi (po 100 g / m siarczanu potasu i superfosfatu) i wylewa napar z dziewanny. Posyp niewielką warstwą ziemi.
4. Warstwy materii organicznej i ziemi są naprzemiennie w wymaganej ilości do wybranej wysokości, ale górna warstwa to torf, zmieszany ze skórkami z nasion i próchnicy. Dobrze podlewaj ogród, wydając co najmniej 5 wiader wody na metr. Gdy gnicie materii organicznej rozwinie się prawidłowo, w ogrodzie będzie bardzo ciepło.
5. Sadzenie rozpoczyna się nie wcześniej niż 2-3 tygodnie po ułożeniu łóżek. Technologia sadzenia malin jest zwyczajna: robią dołki o wymaganej wielkości, lekko pogłębiają sadzonki, przykrywają mieszanką gleby, wodą i ściółką.

W miarę dojrzewania łóżko będzie stopniowo osiadać, dlatego okresowo konieczne jest dodawanie do niego ziemi lub lepiej - jej mieszanki z próchnicą lub torfem.

Ciepłe łóżko to cała konstrukcja inżynierska

Lądowanie w oddzielnych dołach

Metodę nie wymagającą kopania dużych rowów stosuje się w przypadku lekkich żyznych gleb, a także gdy sadzonki są sadzone w znacznych odległościach od siebie. Z reguły zachowaj co najmniej 1,5 m między rzędami malin i 70-90 cm między sadzonkami w rzędzie.

Wykop otwory o wymiarach 40 cm we wszystkich wymiarach. Do dołu wprowadza się niewielką ilość lokalnego nawozu (nie więcej niż pół wiadra kompostu i garść popiołu drzewnego). Maliny sadzi się z minimalnym pogłębieniem, dobrze podlewane i mulczowane. W przyszłości rośliny formowane są w rzędach, rozprowadzając wschodzące pędy w kierunku sąsiednich.

Zwykła metoda lub sadzenie w bruzdach

W rzeczywistości metoda jest modyfikacją poprzedniej i jest stosowana w tych samych przypadkach. Tyle, że niektórym ogrodnikom łatwiej jest wykopać zwykłą bruzdę o szerokości około 40 cm i głębokości niż pojedyncze dołki. Na dno bruzdy wlewa się trochę kompostu i popiołu, a maliny sadzi się w taki sam sposób, jak w sadzeniu dołków, umieszczając sadzonki w tych samych odległościach w jednym rzędzie.

Wspólna bruzda zastępuje szereg blisko rozmieszczonych pojedynczych wgłębień

Lądowanie wstążki

Sadzenie pasowe lub sadzenie w szerokim wykopie jest rzadko stosowane na działkach osobistych, ponieważ jest czasochłonne (podobnie jak w przypadku robienia ciepłych łóżek, musisz wykopać szeroki głęboki rów). Tradycyjnie technika ta jest stosowana w przemysłowej uprawie jagód. Jest szczególnie skuteczny na glebach piaszczystych. Metoda jest dobra, ponieważ w wykopie umieszczana jest duża ilość nawozu, co oznacza, że ​​raz przygotowany wykop służy przez wiele lat.

Okopy o głębokości około pół metra wykopuje się na miesiąc przed sadzeniem, kierując je z północy na południe. Długość jest dowolna, a szerokość może być inna. Częściej tą metodą maliny sadzi się wstążką w dwóch rzędach, co oznacza, że ​​szerokość musi być utrzymana około metra. Na samym dnie umieszczają czysty zgniły obornik lub dobry humus warstwą około 15 cm, posypując go popiołem drzewnym, superfosfatem i siarczanem potasu. Następnie wylewa się warstwę usuniętej gleby, miesza z próchnicą, a na samej górze - czystą ziemię.

W wykopie warstwami umieszcza się dużą liczbę różnych nawozów, które będą trwać przez długi czas

Maliny sadzi się prawie bez pogłębiania, kopiąc dołki o wymaganej wielkości i dobrze rozprowadzając korzenie, po czym są podlewane i mulczowane. Odległość między sadzonkami w rzędzie wynosi około 70 cm, między rzędami na taśmie - 50-60 cm W przypadku konieczności ułożenia kilku pasów, między okopami pozostaje około półtora metra.

Sadzenie w pojemniku

Modne stało się używanie niepotrzebnych beczek, wiader, toreb i innych pojemników do sadzenia różnych roślin w letnich domkach. W końcu te kontenery można ustawić w dowolnym miejscu, nawet na asfalcie, co oznacza, że ​​oszczędzają miejsce. Maliny sadzi się czasami w ten sam sposób, jeśli potrzeba tylko kilku krzewów. W pojemniku zdejmij lub mocno przebij dno, zakop je płytko w ziemi i wypełnij żyzną glebą, po czym sadzonki sadzi się pojedynczo w wiadrze lub beczce.

Jeśli zdolność sadzenia jest ładna, krzew malinowy ozdobi miejsce

Metoda Busha

W przeciwieństwie do sadzenia taśmowego lub zwykłego, gdy owocująca malina wygląda jak jedna strona lub ściana, w której łodygi znajdują się tylko w 1-2 rzędach, gdy krzewy maliny wyglądają jak oddzielne krzewy, w tym 10-12 blisko siebie strzela. Oznacza to, że podczas sadzenia pozostają duże odległości między sadzonkami: zwykły schemat to (1,0-1,2) x (1,5-2,0) m. Krzewy można również przesunąć.

W wybranych miejscach przygotowuje się doły sadzenia o rozmiarach od 50 cm głębokości, długości i szerokości, są dobrze wypełnione nawozami i po jednej sadzonce sadzi się w każdy zwykły sposób. Po 2–3 latach krzewy osiągają już dorosłość, mają wiele pędów i dobrze owocują.

Kiedy maliny rosną, krzewy prawie się ze sobą łączą.

Układ kratownicy

Zdecydowana większość powtarzających się odmian malin wymaga podwiązki, ponieważ ich pędy są długie, niezbyt grube, a gdy plon jest obciążony, opadają na ziemię. Przy wzroście krzewu możesz wbić silny wysoki kołek w środek dołu sadzenia już podczas sadzenia, a następnie przywiązać do niego pędy. W większości przypadków wygodniej jest wyposażyć wspólną kratę wzdłuż rzędu spoczników.

W przypadku kratki mocne słupki lub metalowe rury są wbijane w ziemię. Odległość między nimi wynosi 3-4 m. Wysokość słupa nad ziemią wynosi co najmniej półtora metra. Między słupkami przeciągany jest mocny drut o średnicy 4–5 mm. Liczba rzędów drutu zależy od rodzaju maliny, ale nie mniej niż trzy. Dolny drut znajduje się na wysokości 30–40 cm nad ziemią, następny 1 m, a górny 1,5 m. Jeśli odmiana jest wysokowydajna, wskazane jest częstsze ciągnięcie za drut.

Podczas uprawy kraty wygodniej jest nie tworzyć krzewów, ale układać pędy w rzędzie

Każdy pęd, w miarę wzrostu, jest przywiązany do każdego drutu, starając się ułożyć je tak, aby między łodygami było co najmniej 10 cm. Podwiązkę wykonuje się dowolnym wygodnym sznurkiem metodą „ósemki”.

Niuanse sadzenia wiosną i jesienią

Istnieją dwa bardzo różne sposoby uprawy powtarzających się malin:

• metodą tradycyjną zbiór odbywa się przez całe lato: najpierw na zeszłorocznych pędach, a jesienią na jednorocznych;
• coraz częściej stosowaną metodą jesienią koszone są wszystkie pędy, pozostawiając rośliny na zimę z niewielkimi pniakami. Wszystkie siły drzewa malinowego mogą uzyskać jeden, obfity plon z rocznych pędów.

Jednak niezależnie od zamierzonej metody uprawy, sadzenie wiosenne i jesienne jest nieco inne. Mówiąc dokładniej, przycinanie sadzonych krzewów jest różne. Tak więc podczas wiosennego sadzenia sadzonek zachowują się prawie tak samo, jak w przypadku zwykłych odmian malin. Zeszłoroczne pędy z 2-3 pąkami pozostają nad powierzchnią ziemi, czyli do 20 cm wysokości. W miarę wzrostu korzeni i korzeni sadzonki, z tych pąków pojawią się liście, a następnie roczne pędy pojawią się z ziemi, a bliżej jesieni (a dla wielu odmian w lipcu) można skosztować jagód.

Wideo: sadzenie powtarzających się malin na wiosnę

W przeciwnym razie sadzenie wiosenne nie różni się zbytnio od sadzenia jesiennego. Chyba że wiosną można umieścić więcej nawozów azotowych (w szczególności próchnicy) niż jesienią i uważniej obserwować wilgotność gleby: wilgoć ze śniegu ma tendencję do szybkiego zaniku. Jesienią zwykle wymagane jest mniejsze podlewanie.

Jesienią, zaraz po posadzeniu, całą część nadziemną odcinamy ostrymi sekatorami, pozostawiając konopie o wysokości 1–2 cm. Jest to konieczne, aby zapobiec ewentualnemu przebudzeniu się pąków podczas jesiennego ocieplenia, aw konsekwencji obumarciu pędów w wyniku kolejnych przymrozków. Podczas sadzenia jesienią gleba jest ściółkowana grubszą warstwą, a bliżej zimy podejmuje się środki, aby zatrzymać śnieg na drzewie malinowym: słabo rozwinięte młode krzewy szczególnie potrzebują ciepła, a śnieg jest najbardziej niezawodną izolacją.

Funkcje lądowania w różnych regionach

Zasady sadzenia powtarzających się malin różnią się nieznacznie w zależności od regionu, ale czas, a także wysokość łóżek są różne: w zimnym klimacie preferowana jest konstrukcja wysokich, ciepłych łóżek. Na środkowym pasie, a tym bardziej na południu, nie jest to konieczne, chyba że wody gruntowe są blisko.

Warunki owocowania tej samej odmiany powtarzających się malin na południu i na północy naszego kraju mogą się różnić o 3-4 tygodnie, co należy wziąć pod uwagę przy wyborze czasu sadzenia. Ale w każdym razie na północy i na Syberii należy to zrobić wiosną, aw innych regionach - na prośbę ogrodnika.

Ci, którzy wiosną chcą sadzić powtarzające się maliny na środkowym pasie, mogą rozpocząć przygotowywanie dołków już bardzo wczesną wiosną, jeśli nie mogliby tego zrobić jesienią.Tutaj, w szczególności w regionie moskiewskim, faktyczne sadzenie można przeprowadzić w przybliżeniu od 25 marca do 20 kwietnia, chociaż oczywiście nie jest potrzebny rok.

Region moskiewski charakteryzuje się dużą liczbą mokradeł, a także nieprzewidywalną pogodą zimą, kiedy mrozy przeplatają się z odwilżami. Dlatego pomimo stosunkowo łagodnego średniorocznego klimatu preferuje się tu sadzenie wiosenne, aby nie ryzykować. Drenaż należy umieścić w dołach do sadzenia. Sadzenie jesienią na terenach bezproblemowych jest możliwe przez cały wrzesień. Wszystko to dotyczy większości Białorusi.

Na Syberii i Uralu głównym problemem jest wybór najcieplejszego, niewentylowanego obszaru. Jednocześnie musisz poświęcić oświetlenie, sadząc maliny w cieniu domów, w pobliżu mocnych niezawodnych ścian. Wcześniej, 1-10 maja, starają się nie sadzić malin: istnieje duże ryzyko nagłych zimnych trzasków. Jeśli istnieje potrzeba sadzenia jesiennego, starają się je zakończyć przed 10 września.

Wideo: sadzenie malin na Syberii

W południowych regionach Federacji Rosyjskiej, podobnie jak na większości Ukrainy, równie popularne są sadzenia wiosenne i jesienne. Wiosną prace sadzenia są możliwe w marcu, kończą się wraz z początkiem otwierania się pąków, co może nastąpić w kwietniu. Jesienią nie trzeba się spieszyć, najbardziej odpowiednim miesiącem jest październik. W większości regionów południowych nie musisz martwić się o zamarzanie malin, ale po posadzeniu musisz uważnie monitorować wilgotność gleby, aby nie wysuszyć korzeni sadzonek, które jeszcze się nie zakorzeniły.

Sadzenie powtarzających się malin jest trudne, raczej fizycznie: ze względu na wysoki plon i moc krzewów wymaga dużo pożywienia, dlatego trzeba kopać duże doły lub rowy. W przeciwnym razie nie ma problemów z sadzeniem sadzonek, ale nie można mylić z czasem, dokonać właściwego wyboru między wiosną a jesienią.

Powiązane wpisy:

Jak sadzić i uprawiać maliny w ich letnim domku

Nowoczesny asortyment odmian malin: jak wybrać najlepsze, cechy, zdjęcia

Raspberry Tarusa: kluczowe cechy i opis odmiany