Leśne Piękno jest dobre dla wszystkich: zarówno w owocach, jak i bezpretensjonalności, i zimotrwałości.

Piękno Pear Forest w pełni zasługuje na swoją nazwę. Owoce o odpowiednim kształcie z czerwoną beczką, jednolitą konsystencją i miodowym smakiem od dawna cieszą się popularnością wśród wielu ogrodników i letnich mieszkańców. Co ciekawe, odmiana nie powstała w wyniku selekcji, gdyż istnieje już ponad 200 lat.

Historia odmiany gruszki Forest beauty

Wszystko zaczęło się od ciekawości badaczy, którzy eksplorując odległe zakątki Europy na początku XIX wieku zawędrowali do lasów Chatillon we wschodniej Flandrii, czyli dzisiejszej Belgii. Po odkryciu wysokiego, rozłożystego drzewa i skosztowaniu jego owoców, podróżnicy doświadczyli prawdziwego zachwytu.

Historia nie zachowała dla nas ich imion, ani dalszego ciągu wydarzeń w uprawie drzewa leśnego. Jedynym znanym faktem jest to, że w 1906 roku Towarzystwo Sadownicze w Petersburgu, pod kierownictwem botanika Adama Grebnitsky'ego, opublikowało encyklopedyczny Atlas owoców z tabelami i obrazami. Dwa grube tomy zawierały pełny zbiór najlepszych jabłek, gruszek i owoców pestkowych Imperium Rosyjskiego. Jedno z honorowych miejsc należało do odmiany Forest Beauty, po raz pierwszy odkrytej i uprawianej we Flandrii około 1810 roku. To prawda, że ​​w pracach naukowych belgijskich hodowców gruszka występowała pod nazwą Marie-Louise, a następnie Alexandrina. Współczesne katalogi już położyły kres nazwom: odrzuciły fakt całkowitej tożsamości belgijskich gruszek z Forest Beauty i zauważyły ​​jedynie ich podobieństwo.

Encyklopedyczny Atlas owoców zawiera gruszkę Forest Beauty

Nie ma całkowitej jasności co do nazwy Butterwood, przypisanej tej odmianie przez słynnego hodowcę-pomologa Lwa Simirenko. Możliwe, że tak nazywa się autorka Forest Beauty, ale nie przechodzi przez katalogi Federacji Rosyjskiej.

Atlas poinformował, że piękno lasu zostało odkryte i uprawiane we Flandrii około 1810 roku

Regiony wzrostu Leśnej Piękności i jej mieszańców

Gruszka z Belgii zakorzeniła się na rosyjskich otwartych przestrzeniach, w republikach środkowoazjatyckich, krajach bałtyckich, Ukrainie i Białorusi. Klimat okazał się sprzyjający w całej Wołdze, na Północnym Kaukazie, Kubanie, a nawet w południowych regionach Syberii.

Na podstawie Forest Beauty genetycy XX wieku opracowali ponad 30 nowych odmian przez hybrydyzację. Wśród eksperymentujących stacji z owocami i jagodami są Rossoshanskaya, Nizhnevolzhskaya, Krasnoyarskaya i inne. Z najbardziej znanych hybryd można zauważyć:

• Mały - produkt skrzyżowania z gruszką Ussuriyskaya 212.Przeznaczona do uprawy w Chakasji, a także w zachodniej i wschodniej Syberii. Zatwierdzony do hodowli od 1993 roku.
• Marmur (Dessertnaya Rossoshanskaya) - hybryda z zimową odmianą Bere Michurina. Kultura ta jest szeroko rozpowszechniona w Central Black Earth District od 1965 roku.
• Dubovskaya wcześnie, urodzona w wyniku skrzyżowania z gruszką Williamsa. Od 1989 roku odmiana dobrze radzi sobie w regionie Nizhnevolzhsky.
• Ulubioną odmianą Clappa jest odmiana amerykańskich pomysłodawców, otrzymywana w drodze swobodnego zapylania Forest Beauty. Strefa dla klimatu kaukaskiego i północno-zachodniej części dystryktu w 1947 roku.

Galeria zdjęć: hybrydy na podstawie Forest Beauty

Opis i cechy odmiany

Drzewo Forest Beauty jest uważane za cierpliwe, szybko rosnące i mrozoodporne.

W umiarkowanych temperaturach zimowych kultura nie zamarza, a wiosną zbiera kolory. Ale jedna cecha jest powszechnie zauważana: drzewo potrzebuje zapylacza, którym może być inna odmiana gruszek. Eksperymentalnie stwierdzono, że Forest Beauty lepiej kwitnie i owocuje w towarzystwie odmian takich jak Williams czy Limonka. Drzewa zapylające sadzi się w pobliżu oryginalnej odmiany, ale nie dalej niż 30 m od niej. Jeden egzemplarz wystarcza na ogród złożony z 6-7 drzew.

Piękno lasu potrzebuje zapylacza, którym może być inna odmiana gruszek, na przykład Williams lub Limonka

Możliwe są również nasadzenia izolowane - wtedy obliczenia dotyczą samozapłodnienia kultury. Zbiory w takich warunkach będą, ale znacznie mniejsze.

Tabela: charakterystyka i opis odmiany Forest Beauty

Piękno lasu kwitnie w pierwszej połowie maja

Zalety i wady

Jak wspomniano powyżej, odmiana wcale nie jest kapryśna. Rośnie wszędzie, z wyjątkiem Dalekiej Północy i zaśnieżonych regionów Dalekiego Wschodu. Dlatego polecany jest do uprawy w domkach letniskowych i gospodarstwach rolnych, także takich, w których brakuje czasu na jego obróbkę. Piękno lasu, jako prawdziwy rodak dzikich lasów, przetrwa wszelkie przeciwności losu i nieuwagę. I to nie jedyny „plus” tej rośliny. Główne zalety agrotechniczne odmiany to:

• Odmiana jest trwała. Dojrzałość drzewka notuje się na 15–20 lat, ale owocuje nawet po 40–50 latach. Stwierdzono osobniki w wieku 80–90 lat w okresie owocowania.
• Odmiana owocuje nawet na glebach słabo plonujących. Ale na luźnych i pożywnych glebach zbiory są bogatsze.
• Pomimo solidnego wzrostu (do 5 m) system korzeniowy drzewa nie jest uważany za potężny. Dlatego roślina nie wymaga obfitego podlewania. A sąsiednie budynki nie ucierpią w żaden sposób z powodu wzrostu korzeni lub korony.
• Owoce o idealnym kształcie i wielkości mają doskonały smak - można je stosować do zbioru i do suszenia, krojone iw całości.
• Gwałtowne kwitnienie w pierwszej połowie maja tworzy wyjątkową przyjemność dla estetów w postaci biało-różowych kwiatów.
• Ze względu na pogodę bardzo rzadko kolor spada. Roślina wytrzymuje nawet gwałtowny spadek niestabilnych wiosennych temperatur.
  

  Owoce Leśnej Piękności nadają się do suszenia

Spośród niedociągnięć ogrodnicy prawie jednogłośnie zauważają następujące pozycje:

• Niska odporność na parcha. Drzewo należy traktować fungicydami.
• Warunkowa płodność. Leśne Piękno potrzebuje drzewa zapylacza.
• Tendencja do opadania owoców przez cały okres ich powstawania. Wzrost wolontariacki jest szczególnie intensywny w niesprzyjających warunkach pogodowych, w szczególności podczas suchych lat.
• Obkurczanie się owoców na dojrzałych drzewach.
• Krótki okres przydatności do spożycia i średnie stawki za transport.
• Niemożność zbierania owoców bez drabiny lub specjalnego urządzenia teleskopowego do cięcia ich na wysokość.
  

  Piękno lasu nie ma trwałej odporności na parch, dlatego często dotyka go ta choroba

Wideo: piękno gruszkowego lasu

Cechy sadzenia drzewa

Forest Beauty, będąc bezpretensjonalnym, przetrwa w każdych warunkach. Niemniej jednak troska i troska zostaną w pełni docenione. Kroki sadzenia tej odmiany są takie same, jak te wymagane przy sadzeniu innych odmian gruszek. Przygotowanie standardowego dołu do sadzenia na 2 tygodnie przed sadzeniem, obfite podlewanie młodej sadzonki, ostrożne rozrzucenie korzeni po zainstalowaniu w dołku i ściółkowanie strefy kręgu pnia są obowiązkowymi zabiegami dla wszystkich gruszek, w tym Forest Beauty. Istnieją jednak pewne osobliwości.

Piękno lasu nie potrzebuje czarnoziemów ani gruntów silnie wzbogaconych torfem. Będzie mogła rosnąć nawet na glinie, dając obfite plony. Ale najlepszym rozwiązaniem byłaby nadal żyzna gleba, przygotowana w równych proporcjach z:

• humus;
• torf;
• piasek.

Z nawozów zaleca się natychmiastowe zastosowanie:

• kryształy soli potasowej (2 łyżki. l.);
• proszek superfosfatu (2 filiżanki);
• suchy popiół drzewny (3-4 szklanki).

Korzenie sadzonki należy wypchnąć do dalszego samorozwoju przed umieszczeniem w przygotowanym dołku. W tym celu zaleca się namoczyć je w roztworze stymulującym wzrost. Lek rozcieńcza się w stężeniu zgodnie z instrukcjami producenta, a korzenie drzewa zanurza się w ziemi 6-10 godzin przed sadzeniem.

Po posadzeniu drzewa i wyposażeniu kołka podporowego należy odpowiednio zaaranżować przestrzeń w kole pnia. Nie należy wylewać gór i wzgórz. W przeciwnym razie podczas podlewania całe jedzenie wraz z pierwiastkami śladowymi spłynie po ścianach tego wzgórza, wcale nie wpadając w głąb, do korzeni. Wokół pnia powinieneś uzyskać płaski krąg ziemi z kilkoma rowkami, które z jednej strony odprowadzą nadmiar wody z korzeni, az drugiej dostarczą do nich pożywienie jak rurociągiem.

Istnieje niestandardowe podejście do ściółkowania kręgu pnia Leśnej Piękności. Oczywiście możesz użyć tradycyjnych materiałów do tych celów:

• słoma;
• torf;
• trociny;
• szczekać;
• trociny.

Ale żywe rośliny okrywowe nadają się również do tych celów, takich jak:

• ageratums;
• rozchodniki;
• dzwony alpejskie;
• arabis;
• małe tureckie goździki i inne.
  

  Ageratum i inne rośliny okrywowe posadzone wokół gruszki dają efekt ściółkowania

Ich korzenie są płytkie i odżywiają się z wierzchniej warstwy gleby, dzięki czemu nie będą kolidować z korzeniami gruszki, a jedynie pomogą zachować wilgoć i ochronią glebę przed przegrzaniem w słoneczne dni.

Miałem jednego przyjaciela, który uważał, że drzewa owocowe powinny być piętrzące jak ziemniaki. Mówią, że dzięki temu stają się bardziej stabilne i otrzymują lepsze pożywienie z ziemi. Jadąc na jego miejsce, widziałem nawet rzędy gruszek i jabłoni rosnących w niewielkich zgrabnych kopcach, jakby ze szczytów pasm górskich. Nawiasem mówiąc, zbierał od nich dobre plony i zawsze traktował nas, sąsiadów. Ale na razie. Kiedyś był to suchy rok, wszyscy szukali ratunku od spopielającej powierzchni ziemi. Niedźwiedzie i ich larwy też. Większość życia już żyją pod ziemią, ale gdy nadejdzie okres suszy, kopią jeszcze głębiej. Po znalezieniu pięknego schronienia na wzgórzach osiedlili się tam, tworząc pełnoprawne schronienie w głębi gruszy. Gruszka sąsiada była chorowita, padlina rosła jak nigdy dotąd, dopóki nie odkrył przyczyny takiego zachowania drzewa. Wyciągnął Medvedkę, ale od tego czasu Everesty wokół gruszek nie zostały już wzniesione.

Takie lądowanie nie jest uważane za prawidłowe: korzeniom można się przeciwstawić, a sam slajd stanie się rajem dla szkodliwych owadów

Często początkujący ogrodnicy mają pytanie: czy konieczne jest skrócenie wierzchołka drzewa, tak jak ma to miejsce podczas sadzenia krzewów. Uważam, że nie jest to konieczne. Szczypanie wierzchołka wysokiego drzewa nawiązuje do zabiegu modelowania korony, który zaleca się wykonać dopiero drugą wiosną. Ma to na celu lepsze rozgałęzienie rośliny. Zdarzały się przypadki, gdy przeprowadzenie takiej procedury w pierwszym roku życia doprowadziło do śmierci drzewa. Dlatego lepiej zostawić sadzonkę taką, jaka jest - zwłaszcza, że ​​jej wzrost podczas sadzenia jest bardzo mały.

Wielu ogrodników stosuje inną taktykę: wierzą, że świeżo posadzona sadzonka będzie rosła szybciej i bujniej, jeśli odcięta zostanie górna część i niektóre boczne gałęzie. Dlatego w tej kwestii wybór jest kwestią osobistych preferencji i zaufania do źródeł otrzymywanych informacji.

Cechy dbałości o piękno gruszkowego lasu

Piękno lasu doskonale poradzi sobie z wieloma trudnościami życia i bez ludzkiej uwagi. Ale wtedy zmniejszy plony i zamieni się w dziką zwierzynę z małymi niestandardowymi owocami. Aby temu zapobiec, ważne jest wykonanie kilku prostych technik agronomicznych.

Podlewanie i karmienie młodego drzewa

Podlewanie i nawożenie to ważne elementy pielęgnacji gruszek.

Podlewanie jest wymagane w okresach, gdy drzewo potrzebuje dużo siły, aby rosnąć i tworzyć jajniki:

• przed kwitnieniem (początek maja);
• podczas tworzenia się jajników (koniec maja - początek czerwca);
• okres formowania i wzrostu owoców (lipiec).

Pod uwagę brane są również czynniki klimatyczne i pogodowe: w suche lato podlewanie jest jedynym ratunkiem dla Leśnej Piękności. Ilość wody zależy od wzrostu i wieku gruszki.Jeśli 5 litrów wody wystarczy na 2-metrowe drzewo, to dorosła 5-metrowa gruszka chętnie wypije 15 litrów.

Piękno lasu dobrze reaguje na nawadnianie zraszające, kiedy woda przepływa bezpośrednio do korony przez dyfuzor. Ta technika będzie zbawieniem dla rośliny w letnie wieczory.

Jeśli chodzi o karmienie, należy pamiętać, że wszelkie dokarmianie dolistne i korzeniowe przeprowadza się dopiero po rozlaniu czystą wodą. Roztwór nawozu należy wsypać do rowków ułożonych w kole w odległości 15–20–30 cm od pnia. Mokra łodyga jest niedopuszczalna, ponieważ jest doskonałą pożywką dla mikroorganizmów.

W letnie wieczory gruszki można nawadniać przez zraszanie, gdy strumień wody przechodzący przez dyfuzor przetacza się po koronie drzewa od góry do dołu

Podczas tworzenia się jajników i owoców zaleca się dokarmianie dolistne. W tym celu odpowiednie są nawozy fosforowo-potasowe, zaprojektowane specjalnie dla drzew owocowych. Stężenie roztworu do opatrunku dolistnego powinno być 3-4 razy mniejsze niż po nałożeniu na glebę. Do spryskiwania korony wybiera się pochmurny i suchy dzień, a także godziny poranne lub wieczorne. Słabo skoncentrowany roztwór i chmury na niebie to gwarancja, że ​​delikatne młode listki z łatwością zniosą zabieg bez poparzenia.

Podczas formowania się jajników i owoców zaleca się dokarmianie dolistne - nadają się do tego nawozy fosforowo-potasowe przeznaczone specjalnie dla drzew owocowych

Jesienne karmienie młodego drzewa odbywa się w październiku, aby wzmocnić go podczas hibernacji i na czasowe zdrowe przebudzenie następnej wiosny. Głównym składnikiem tego opatrunku górnego powinien być potas. Może to być humat potasu lub złożony jesienny nawóz do drzew owocowych. Zachęca się również do wprowadzania popiołu drzewnego w przestrzeń w pobliżu kręgu pnia.

Jesienne karmienie młodego drzewa odbywa się w październiku - na tym etapie stosuje się nawozy potasowe, wśród których numer jeden to humat potasu

Cechy opieki nad dorosłym drzewem

W sprzyjających warunkach dorosłe drzewo Leśnej Piękności nie wymaga skrupulatnej pielęgnacji. Rośnie samodzielnie i regularnie owocuje. Jednak małe zalecenia nie zaszkodzą.

Podlewanie i opatrunki wiosenno-letnio-jesienne pozostają w mocy. Nie należy ich lekceważyć. Cały czas bawi mnie zalecenia dotyczące podlewania gruszek np. 4 razy w sezonie. Dlaczego dokładnie 4, a nie 5-6? Czy to oznacza, że ​​po wykonaniu już 4 podlewań, ale uznając potrzebę kolejnego ze względu na nadmierną suchość, nigdy nie powinienem się tego podejmować? To wszystko brzmi absurdalnie i niewłaściwie. Musisz podlewać tyle razy i w takiej ilości, jak wymagają tego okoliczności, i nie stosować się do niezrozumiałych wartości granicznych.

Możesz karmić dorosłe drzewo gotowymi mieszankami, które zawsze można kupić w wyspecjalizowanych sklepach. Słowo „gotowy” oznacza, że ​​wszystkie składniki są już zbilansowane w sypkiej postaci proszku, konsument musi jedynie rozcieńczyć wymaganą ilość proszku zgodnie z instrukcjami producenta.

Tabela: gotowe nawozy do karmienia gruszek Forest beauty

Dziś produkowana jest cała linia nawozów złożonych - zawsze można dobrać odpowiedni na sezon i do prac polowych

Żniwny

Piękno lasu daje zbiory razem, ale:

• przez 3-4 lata życia, jeśli wyrosła ze zdrowej sadzonki;
• przez 4-5 rok, jeśli szczepiony jest na pigwach;
• przez 5-7 rok, jeśli jest szczepiony na dzikiej gruszce.

Musisz usunąć owoce na 6-10 dni przed pełną dojrzałością. W przeciwnym razie cała uprawa może wylądować na ziemi w postaci padliny. Owoce zbiera się i umieszcza w chłodnym, ciemnym miejscu do dojrzewania, gdzie osiągają pełną dojrzałość. Im niższa temperatura przechowywania, tym dłuższy okres dojrzewania. Ale granica temperatury nie powinna spaść poniżej -2⁰OD.

Po zbiorach leśne piękno dojrzewa w chłodnym, ciemnym miejscu.

Zaleca się przechowywanie gruszek w suchym miejscu chronionym przed światłem i przeciągami. Mogą to być pudełka kartonowe lub drewniane pudełka z trocinami w suchej piwnicy, szafie lub innym specjalnym miejscu. Indywidualne papierowe opakowanie każdego owocu wydłuży okres przydatności do spożycia. I wręcz przeciwnie, żelazne pudełka z plamami rdzy nie tylko skracają okres przydatności do spożycia, ale także nadają owocom metaliczny smak.

Przycinanie i modelowanie korony

Przycinanie formujące jest niezbędne dla Forest Beauty każdego roku:

1. Wiosną, po pierwszym roku życia, ważne jest skrócenie środkowego pnia, pozostawiając jego długość na poziomie 50-60 cm od podłoża. Przyczyni się to do powstania standardowego drzewa z jedną główną łodygą i późniejszego uformowania bocznych pni, z których wzniesie się reszta korony.
2. Następnie konieczne jest wykonanie bocznych gałęzi wsporczych, które biegną pod kątem 45⁰ do centralnego bagażnika. Przycina się je do długości 20 cm, jesienią na tych gałęziach pojawiają się dodatkowe pędy - należy je przyciąć do wysokości jednego pąka.
3. W kolejnych latach konieczne jest ułożenie górnej warstwy gałęzi. Pędy na podpierających gałęziach bocznych są usuwane, pozostawiając po 3 pąki na każdej. Wszystkie nowe procesy wychodzące z pnia centralnego, z wyjątkiem wspierających 4–5 gałęzi, są usuwane. Uformowanie korony w ten sposób jest typu wachlarza.

Korona gruszki powstaje przez 4 lata: właściwe przycinanie pomoże stworzyć wydajnie owocujące drzewo standardowe

Odmładzające cięcie na Forest Beauty przeprowadza się nie wcześniej niż po 10 latach intensywnego owocowania. Usuwa się gałęzie szkieletowe i łodygowe, które z jakiegoś powodu osłabiły się i nie dają stabilnego plonu.

Sanitarne przycinanie pomarszczonych, chorych, uszkodzonych gałęzi przeprowadza się dwa razy w roku, zgodnie z ogólnie przyjętymi zasadami przycinania gruszek. Nie należy go lekceważyć, ponieważ jest kluczem do zdrowia Leśnej Piękności i ochrony przed parchem.

Zakończenie sezonu wegetacyjnego

Nawet najzimniejsze zimy nie są straszne dla Leśnej Piękności. Niemniej jednak trwają prace nad przygotowaniem do zimy na drzewo. Mają one na celu dodatkową ochronę pnia i systemu korzeniowego przed mrozem, uratowanie rośliny do ponownego przebudzenia następnej wiosny, ochronę kory przed gryzoniami i pierwszymi palącymi promieniami wiosennego słońca.

Przygotowanie do zimy obejmuje:

• Ściółkowanie kręgu pnia torfem, próchnicą, trocinami warstwą 10–12 cm.
• Wybielanie pni na wysokość 70–80 cm nad poziomem gruntu roztworem wapna (2 kg wapna i 1,5 kg gliny na 10 litrów wody).
• Przykrywanie pni młodych drzew słomą lub papierem.
• Po opadach zimowych, wokół pnia tworzy się warstwa śniegu. Jednocześnie nie trzeba robić bezdennej zaspy, która może przyczynić się do wysychania korzeni na wiosnę.

Wybielanie zapewni dodatkową ochronę tułowia i uchroni go przed mrozem, ukąszeniami gryzoni i pierwszymi palącymi promieniami wiosennego słońca

Recenzje ogrodników o pięknie gruszkowego lasu

A ja bardzo lubię tę gruszkę! Nie powiedziałbym, że jest czymś bardzo zdumiona. Doskonała mrozoodporność, doskonały smak jak na letnią gruszkę. A prezentacja jest dobra! Zaszczepiony na dzikiej gruszce.

Piękno lasu zamarło w pierwszą surową zimę. Wygięli się tam od -45C. Zamarliśmy w -36C. Ponadto został zaszczepiony w koronie mrozoodpornej gruszki.

Z dwóch drzew Leśnej Piękności jedno zostało do tej pory na tym terenie. Drzewo jest stare, co roku zbierano gruszki niedojrzałe. Połóż się trochę - bardzo smaczne, soczyste. Jeśli pozostawiony do pełnej dojrzałości, wtedy środek gnije, owoce kruszą się. Parch atakuje głównie liście, owoce są nieznaczne. Potrzebne są częste zabiegi.

Drzewo Leśnej Piękności zasadził mój dziadek. Drzewo jest duże. Owoce na starszych drzewach są mniejsze. Są owoce dotknięte parchem, ale nie wszystkie. Gdy owoce są w pełni dojrzałe, są żółte z czerwoną opalenizną, ale już się wylewają i wtedy powstaje zakwas. Takie, nawet jeśli ostrożnie zerwane z drzewa, nikt nie je. Odrywamy, gdy nadal zielonkawe. Wtedy są soczyste, smaczne. Jedyną złą rzeczą jest to, że nie kłamią, jeśli są umieszczone w pudełkach. Jeśli chodzi o parch: jeśli rośnie w otwartym, dobrze wentylowanym miejscu bez zgrubienia i nie ma w pobliżu drzew, to nie wszystko jest tak źle z parchem.

Piękno lasu jest bezpretensjonalne dla warunków wzrostu, ale zareaguje na pielęgnację obfitymi i wysokiej jakości zbiorami. Pomimo pewnych wad odmiana jest atrakcyjna i na pewno spodoba się ogrodnikom, którzy posadzili ją na swojej stronie.

Powiązane wpisy:

Najlepsze samozapłodnione odmiany gruszek o różnych okresach dojrzewania

Gruszka Prosto Maria: jedna z najlepszych odmian białoruskiej selekcji

Cherry Tyutchevka - piękno ogrodu ze zdrowymi i smacznymi owocami