Odmiana wiśni Lyubskaya: historia powstania, zdjęcia, recenzje, cechy

Wiśnia była uprawiana przez człowieka od niepamiętnych czasów. Według historyków uprawiano to drzewo już w V wieku p.n.e. - z aromatycznych owoców wiśni wytwarzano syrop. Przez kilka stuleci ludzkość gromadziła bogate doświadczenie w hodowli roślin i osiągnęła wygląd odmian, które zachwycają stabilnymi plonami i użytecznymi właściwościami. Jednym z przykładów jest wiśnia Lyubskaya.

Cherry Lyubskaya: historia pochodzenia

Odmiana jest wynikiem tak zwanej selekcji ludowej - pojawiła się na terenie Rosji bardzo dawno temu, ale nie ma wiarygodnych informacji o miejscu pochodzenia wiśni i roku jej hodowli. Nie ma też określonego autorstwa. Pierwszy naukowy opis odmiany pojawił się w połowie lat 30.ubiegłego wieku dzięki rosyjskiemu przyrodnikowi N.I. Kichunov. Zwrócił uwagę, że wiśnia Lyubskaya jest od dawna uprawiana przez mieszkańców prowincji kurskiej.

Odmiana wiśni Lyubskaya jest wynikiem selekcji ludowej

W 1947 roku Lyubskaya została wysłana do stanowego badania odmian. Wkrótce odmiana została wpisana do rejestru państwowego i podzielona na regiony północno-zachodniego, środkowego, środkowej Czarnej Ziemi, Północnego Kaukazu, Środkowej Wołgi i Dolnej Wołgi. Wszechrosyjski Instytut Selekcji i Technologii Ogrodnictwa i Szkółkarstwa został oficjalnie uznany za pomysłodawcę.

Opis odmiany

Na zewnątrz Lyubskaya wygląda jak zwykła wiśnia. Drzewo jest słabe, rzadko rośnie powyżej 2,5 m. Korona jest rzadka, rozłożysta, zaokrąglona, ​​często opadająca, z wyglądu przypomina kulę. Kora jest szaro-brązowa, z wyraźnie widocznymi pęknięciami, młode gałęzie są brązowe z lekkim srebrzystym nalotem.

Cherry Lyubskaya jest podatna na tworzenie się spontanicznych mutantów somatycznych - roślin potomnych, które różnią się od drzewa macierzystego zarówno wyglądem, jak i cechami. W wyniku takich mutacji pojawiły się odmiany Lyubskaya późne, Lyubskaya buketnaya i Lyubskaya plonowanie.

Ponieważ odmiana jest krzaczasta, owoce tworzą się na rocznych gałęziach odchylonych od pnia o około 45 °. Pąki są zaokrąglone, z małymi stożkami na końcach. Liście są matowe, gęste, ciemnozielone, z żółtawo-brązowymi żyłkami, postrzępionymi krawędziami i spiczastymi wierzchołkami. Dorosły liść ma owalny kształt i osiąga rozmiar 8,7x5 cm.

Liście wiśni Lyubskaya są ciemnozielone, ze spiczastymi wierzchołkami i postrzępionymi krawędziami

Kwiatostany wiśni składają się z 3-4 małych białych kwiatów z zaokrąglonymi, lekko pofałdowanymi płatkami. Średnica każdego kwiatostanu wynosi 3-4 cm, w zależności od warunków klimatycznych kwitnienie trwa 7-9 dni, po czym na gałęziach zaczynają tworzyć się owoce. Wiśnie tej odmiany zbierane są w pęczkach po 2-4 sztuki (choć zdarzają się też pojedyncze), układane na długich cienkich ogonkach i ważą około 4-5 g.

W życiu codziennym wiśnia jest zwykle nazywana jagodą, chociaż z punktu widzenia biologii jest to owoc pestkowy (pestkowiec).

Wierzchołki owoców płaskie, lejki średniej głębokości i szerokości, szew brzuszny lekki, dobrze rozróżnialny.Skórka dojrzałych wiśni jest ciemnoczerwona, jędrna i błyszcząca, z dużą ilością plamek podskórnych. Miąższ jest delikatny i soczysty, występuje w jasnych i ciemnoczerwonych kolorach. Kamień jest owalny, mały.

Owoce wiśni Lyubskaya dobrze nadają się do przetworów w puszkach

Być może smak Lyubskaya można uznać za jego wadę, ponieważ smak owoców jest kwaśny i bardzo mierny. Dlatego lepiej przygotować desery, dżemy, kompoty czy domowe wino z tej wiśni. Możesz także zamrażać jagody. Owoce odznaczają się dobrą jakością utrzymania i dobrze znoszą transport.

Główna charakterystyka

Chociaż odmiana jest pozycjonowana jako odporna na zimno, wiśnia Lyubskaya jest znacznie bardziej odpowiednia dla środkowej i południowej Rosji niż dla surowych warunków klimatycznych na północy. Odmiana należy do średniej późnej: w regionach południowych dojrzewanie owoców następuje w połowie lipca, a na północy - na przełomie lipca i sierpnia. Drzewo zaczyna owocować w wieku 2–3 lat, a pełną moc pojawia się w 8–10 roku. Plon jest niezmiennie wysoki - przy odpowiedniej pielęgnacji dorosła roślina może wyprodukować ponad 35 kg jagód w jednym sezonie (maksymalny plon to 54 kg z drzewa). Jednocześnie drzewo owocuje corocznie - w przeciwieństwie do wielu innych odmian Lyubskaya nie boi się zimnej i deszczowej wiosny i nie jest podatna na zamarzanie pąków kwiatowych.

W przeciwieństwie do wielu innych odmian wiśnia Lyubskaya nie jest podatna na zamarzanie pąków kwiatowych

Charakterystyczną cechą tej odmiany jest zwiększona samozapłodnienie, co oznacza, że ​​wiśnia nie potrzebuje zewnętrznych zapylaczy do zawiązania owoców. To ogromny plus, pozwalający nie martwić się o pogodę, która dla pszczół „nie lata”, zmniejszy plon. A późne kwitnienie to gwarancja, że ​​nawracające wiosenne przymrozki nie zniszczą jajnika. Dojrzałe owoce wiśni Lyubskaya pozostają na gałęziach przez długi czas bez ich kruszenia, a kompaktowy rozmiar rośliny pozwala na zbieranie i pielęgnację korony bezpośrednio z ziemi, bez schodów.

Niestety opisywana odmiana ma dość istotne wady. Lyubskaya nie można nazwać trwałym - drzewo jest zbyt wyczerpane, marnuje energię na imponujące zbiory, więc żyje nie dłużej niż 15-17 lat (podczas gdy pełne owocowanie potrwa 5-7 lat). Pomimo tego, że odmiana jest uważana za mrozoodporną, drewno drzew dość mocno zamarza, aw letnich upałach kora na pniu i gałęziach cierpi na oparzenia słoneczne. Ponadto wiśnie są podatne na kokomikozę i moniliozę.

Wielu ogrodników twierdzi, że wiśnie, obok których rośnie glistnik, nie są uszkadzane przez kokomykozę.

W letnie upały często pojawiają się oparzenia słoneczne na korze wiśni odmiany Lyubskaya.

Lyubskaya jest bardzo wymagająca pod względem składu gleby - drzewo nie będzie rosło i nie przynosić owoców na jałowej glebie ubogiej w przydatne mikroelementy. Aby zapewnić normalny rozwój i obfite owocowanie, roślinę należy regularnie podlewać i zwiększać odżywianie.

Wśród głównych zalet tej odmiany należy zauważyć:

• wysoka i stabilna wydajność;
• kompaktowe rozmiary drzewka, co ułatwia pielęgnację i zbieranie owoców;
• odporność pąków kwiatowych na zamarzanie;
• zwiększona płodność.

Wśród wad są:

• skłonność drewna do poparzeń słonecznych latem i silnego przemarzania zimą;
• częste infekcje grzybicze;
• specyficzny smak owocu;
• kruchość drzewa.

Jak sadzić wiśnie

Na wiśnie nadają się lekkie neutralne gliny piaszczyste, gleby piaszczyste i iły. Drzewa te nie powinny być uprawiane na kwaśnych torfowiskach i tam, gdzie wody gruntowe zbliżają się do powierzchni ziemi. Do sadzenia należy wybierać obszary z dobrym oświetleniem, chronione przed podmuchami zimnych wiatrów - takie warunki przyczyniają się do wysokich plonów i przyspieszają dojrzewanie owoców.

W regionach centralnych i południowych sadzenie jest zalecane w październiku, ale na środkowym pasie lepiej sadzić drzewa wiosną, gdy tylko topnieje ostatni śnieg, ponieważ podczas sadzenia jesienią młoda roślina może nie przetrwać silnych mrozów .

Do sadzenia wiśni należy wybierać obszary z dobrym oświetleniem, chronione przed podmuchami wiatru

Przed przystąpieniem do sadzenia należy przygotować glebę na miejscu. Na przykład na środkowym pasie często występują gleby bielicowe - przed sadzeniem wiśni należy je wykopać z dodatkowym nawozem. Obliczanie nawozów na 1 m² wyglądałoby tak:

• obornik - 10 kg;
• nawóz mineralny - 200 g;
• potas - 100 g.

Możesz również zastosować gotowe nawozy złożone - w tym przypadku należy wziąć około 150 g opatrunku górnego na 1 m² gleba.

Jeżeli gleba w miejscu sadzenia czereśni jest kwaśna, należy ją wapnować. Dawka wapna jest różna w zależności od gleby - np. Na ciężkich glinach dodać 700 g wapna na 1 m², a na glebach piaszczysto-gliniastych wystarczy 500 g. Należy pamiętać, że wapna nie można dodawać do gleby w tym samym czasie, co materia organiczna.

Do sadzenia wybierz 1-2 letnie drzewa z rozwiniętym systemem korzeniowym

Do sadzenia należy wybrać drzewka jednoroczne (do 80 cm wysokości) lub dwuletnie (ok. 110 cm) - starsze wiśnie są trudne do zakorzenienia w nowym miejscu. Korzenie sadzonki powinny być mocne, rozwinięte, dobrze uformowane, pień gładki, równomiernie wybarwiony, bez śladów uszkodzeń.

Po zakupie korzenie rośliny owija się wilgotną szmatką, aby nie wysychały podczas transportu. W takim przypadku system korzeniowy należy umieścić w wodzie na 6–8 godzin, aby nasycić go wilgocią.

Dodanie Kornevina do wody jest bardzo przydatne - sprzyja to wczesnemu ukorzenieniu, początkowo uchroni roślinę przed atakiem grzybów. Dawkowanie leku jest wskazane na opakowaniu.

Kornevin stymuluje korzenie roślin

Sadzenie krok po kroku:

1. Miesiąc (co najmniej 2 tygodnie) przed sadzeniem wykopuje się dołek w miejscu o głębokości 40-60 cm i średnicy 50-60 cm i przygotowuje się żyzną mieszankę: górną warstwę usuniętej gleby miesza się z humusem, popiołem , dodaje się siarczan potasu i superfosfat. Należy pamiętać, że nie można wprowadzić do dołów wapna i nawozów zawierających azot - spowodują one nieodwracalne uszkodzenie delikatnego systemu korzeni wiśni.
2. Bezpośrednio przed sadzeniem na środku otworu instaluje się kołek, który będzie służył jako podpora dla rośliny, dopóki nie zostanie całkowicie ukorzeniona. Wokół wspornika wylewa się warstwę żyznej mieszanki, a na wierzch kładzie się sadzonkę, ostrożnie prostując korzenie. Upewnij się, że szyjka korzeni wiśni znajduje się 3 cm nad poziomem gleby.
3. Posyp korzenie ziemią, delikatnie uderzając w ziemię. Po całkowitym zapełnieniu dołka ostrożnie zagęścić glebę w pobliżu korzeni, w promieniu 30–40 cm od pnia drzewa. Uformuj gliniany wałek, aby podczas podlewania woda nie wypływała z otworu.
4. Pokrój wiśnię tak, aby nad korzeniem pozostało nie więcej niż 0,5 m pnia - ta procedura spowoduje wzrost drzewa nie w górę, ale na szerokość, co znacznie ułatwi formowanie korony w przyszłości.
5. Przywiąż młode drzewo do podpory, wlej 20-30 litrów stojącej wody.
6. Ściółkę gleby kręgu pnia torfem lub próchnicą.

Przez pierwsze 2-3 dni po posadzeniu wiśnię energicznie podlewamy, unikając podlewania.

Wideo: wybór sadzonki i sadzenie odpowiedniej wiśni

Funkcje pielęgnacyjne

Dbanie o wiśnie Lyubskaya polega na przestrzeganiu pewnych zasad agrotechnicznych:

1. Wczesną wiosną glebę kręgu pnia należy ściółkować 5 cm warstwą kompostu lub trocin.
2. Wiśnia Lyubskaya powinna zapewniać dobrą wilgotność podczas tworzenia pędów, kwitnienia i dojrzewania owoców. Do jednego podlewania każde drzewo powinno otrzymać co najmniej 30 litrów wody. Dodatkowa wilgoć jest wymagana przy suchej i upalnej pogodzie. Do nawadniania lepiej jest używać deszczu lub osiadłej wody.W ostatniej dekadzie września przeprowadza się nawadnianie doładowujące, dodając 60-80 litrów na każdą wiśnię i zapewniając namoczenie gleby na głębokość 0,5 m.
3. Chociaż wiśnia tej odmiany zwiększyła samozapłodnienie, ogrodnicy zalecają spryskiwanie drzewek roztworem miodu (100 g miodu na 10 litrów wody) podczas kwitnienia, aby przyciągnąć owady zapylające.
4. Ponieważ Lyubskaya jest bardzo wymagająca pod względem składu gleby, przez całe życie drzewa konieczne jest zapewnienie mu dobrego odżywiania - w szczególności nawożenia mineralnego na początku sezonu wegetacyjnego. Wiśnie zaczynają zapładniać od trzeciego roku życia, czyli od momentu wejścia do owocowania. Wiosną roślina potrzebuje azotu (50–70 g na drzewo), jesienią potasu (60–80 g) i fosforu (150–200 g). Gdy tylko kwitną wiśnie, należy je podlać roztworem odżywczym (rozcieńczyć 25 g superfosfatu w 10 litrach wody, po 15 g chlorku potasu i mocznika). Po 10 dniach karmienie powtarza się. Raz na dwa lata drzewa nawożone są materią organiczną - kompostem lub zgniłym obornikiem.
5. Latem należy 2-3 razy poluzować glebę w kole pnia drzewa. Wiosną i jesienią wykopuje się ziemię w pobliżu rośliny, poprawiając w ten sposób napowietrzenie.
6. Pamiętaj, aby wyciągać chwasty w pobliżu pnia, aby nie wyciągały przydatnych elementów z ziemi i nie sprowokowały rozwoju grzybów.
7. Ponieważ odmiana Lyubskaya jest podatna na choroby grzybowe, konieczne jest regularne przeprowadzanie profilaktycznych oprysków preparatami grzybobójczymi (Skor, Profit itp.). Zabiegi przeprowadza się trzy razy w sezonie: przed pęknięciem pąków, przed kwitnieniem i 2-3 tygodnie po nim. Aby zapobiec pojawianiu się szkodników, na początku wiosny drzewo traktuje się wodnym roztworem mocznika (gotowy roztwór można kupić w sklepach ogrodniczych). Spryskiwanie preparatami zawierającymi miedź jest bardzo skuteczne. Dostrzegając wyraźne oznaki zarażenia chorobami lub szkodnikami, są one leczone odpowiednimi preparatami owadobójczymi lub grzybobójczymi, zgodnie z zaleceniami producenta.
8. Korona wiśni Lyubskaya jest zwykle rzadka, nie ma specjalnych problemów z jej formowaniem - wystarczy na czas usunąć suche i chore gałęzie, pędy korzeni. Cięcie odbywa się wiosną, przed przerwaniem pąków. Rany na korze drzewa o głębokości większej niż 1 cm należy leczyć 1% roztworem siarczanu miedzi, a następnie pokryć lakierem ogrodowym.
9. Jeżeli gleba na stanowisku ma odczyn kwaśny, dodać mączkę dolomitową, popiół drzewny lub wapno przynajmniej raz na 5–6 lat. Taka procedura nie tylko pomaga zmniejszyć kwasowość, ale także wzmacnia korzenie roślin, pomagając im lepiej wchłaniać składniki odżywcze z gleby.
10. Aby wiśnia nie cierpiała z powodu silnych mrozów, na zimę dolne gałęzie i spód pnia są związane świerkowymi gałęziami, a na wierzchu pokryte są agrofibrą.

Wideo: zwalczanie szkodników wiśni

Różne recenzje

Posadziliśmy Vladimirkę, Shubinka, Lyubskaya. Wszystko bez skutku, kolor był zawsze niszczony przez mrozy, były jagody - jedna lub dwie i brakowało. W końcu wszyscy zamarzli w mroźne zimy. Dacza 60 km wzdłuż autostrady Jarosławia

Zeszłego lata kupiłem drzewko wiśniowe z zamkniętym korzeniem, odmiana Lyubskaya. Posadziłem go, wiosną nie podobało mi się jego miejsce zamieszkania, przekroczyłem go kawałkiem ziemi w nowe miejsce. Moja wiśnia zakwitła jak szalona, ​​nie było widać żadnych liści, zbiory również mi się podobały. Obraz jest taki sam w tym roku. Drzewo ma nieco ponad metr wysokości, ale wydaje się, że zbiory będą zadowolone również w tym roku. Byłem trochę zdenerwowany wielkością jagód w zeszłym roku, zobaczmy, co stanie się w tym roku.

Lyubskaya to stara odmiana z czasów naszych prababek. Karłowate (do 2,5 m). Kwaśna, bez smaku jagoda. Bardzo dobrze sprawdzi się w przypadku kompotu, ale raczej nie zjesz go na surowo. Jednak ta odmiana jest nadal cenna i można ją polecić znajomemu. Jest samopłodna, płodna i zapylająca wiele odmian wiśni. Nawiasem mówiąc, dla Żukowskiej i Turgieniewskiej.Owoce dojrzewają późno (koniec lipca, sierpień) i długo dojrzewają bez posypania. Szybko rośnie, w wieku 2 lat może zacząć przynosić owoce. Zimotrwalosc jest niska, nie jest odporna na choroby. Nie zajmie dużo miejsca, ale zapyla dobre czereśnie, a sam zbiór da na zimowe kompoty.

Z wiśniami odmiany Lyubskaya jest wiele problemów i początkujący ogrodnicy powinni wziąć to pod uwagę. Jednak po odpowiedniej opiece drzewo podziękuje właścicielowi stabilnymi i wysokimi plonami.

Powiązane wpisy:

Uprawa wiśni: z przyjemnością wykonujemy prostą pracę

Odmiany wiśni do uprawy w centralnej Rosji: samopłodna, słodka, krzewiasta, niewymiarowa i karłowata

Najpopularniejsze odmiany i cechy uprawy czereśni