Wielu ogrodników syberyjskich nawet nie zdaje sobie sprawy, że mogą uprawiać na swoich działkach najbliższego krewnego kiwi, kolomikta. Oba te gatunki są aktynidiami i dają owoce o identycznym smaku. Ale kiwi jest rośliną bardzo ciepłolubną o okresie wegetacji 245 dni, a kolomikta znosi mrozy do -40 ⁰C. Liana syberyjska kwitnie od maja do czerwca, zbiory dojrzewają w sierpniu, ale owoce są oczywiście mniejsze niż u krewnego z południa.
Zawartość
Uprawa aktynidii na Syberii
Znanych jest około 75 gatunków aktynidii, z których najpopularniejsze w Rosji to arguta i kolomikta. Oba występują dziko na Dalekim Wschodzie. Arguta to największa liana z rodzaju, dorasta do 30 m. Jest jednak ciepłolubna i dobrze czuje się tylko w łagodnym klimacie wybrzeża morskiego, w suchych lasach, występuje w Japonii i Chinach. Kolomikta jest najbardziej odporną na zimę z aktynidii. Kultura w Rosji została oficjalnie uznana za owoc dopiero w 1999 roku. W rejestrze państwowym znajduje się ponad 30 odmian. Są dopuszczone do uprawy we wszystkich regionach Federacji Rosyjskiej, w tym w północnych, gdzie okres z temperaturami powyżej zera trwa tylko 105-160 dni.
Wideo: actinidia kolomikta w Kuzbass
Wybór materiału do sadzenia
Kupując aktynidię, należy pamiętać, że tylko dwupienne odmiany zostały wyhodowane i zarejestrowane przez rosyjskich hodowców. Oznacza to, że istnieją rośliny męskie, które tylko kwitną i rośliny żeńskie, które kwitną i owocują. Na Syberii kultura nie jest rozpowszechniona, zwłaszcza oficjalne odmiany. Najczęściej sadzonki są przywożone z tajgi lub zabierane od sąsiadów. W tym samym czasie samozapłodnione colomicts są czasami spotykane w sprzedaży i w ogrodach. Chociaż naukowcy skłaniają się ku wersji, że są to żeńskie krzewy, a pyłek dostaje się na nie z samców rosnących gdzieś w okolicy.
Kupując aktynidię, określ: jaki to rodzaj i odmiana, mężczyzna lub kobieta ta roślina
W większości przypadków Syberyjczycy znajdują sadzonki pod nazwami: „actinidia”, „kolomikta”, „actinidia zapylacz”, czyli bez określenia odmiany. Ten sam problem pojawia się przy wyborze nasion. Chociaż w odniesieniu do nasion, brak nazwy odmiany jest prawdziwy. Sadzonki nie odtwarzają swoich matczynych właściwości. To z nasion pochodzą różne odmiany, wybierając najbardziej produktywne z pysznymi owocami.
Odmiany żeńskie Kolomikta testowane na Syberii: Compact, Nowosybirsk wczesny, Borisovskaya, Wielkoowocowy, Ananas. Męskie odmiany do zapylania: Snowball, Commander. Uwaga: różne rodzaje aktynidii nie zapylają się krzyżowo między sobą. Tak więc dla „dziewczyny” z kołomikty „chłopiec” argumentu będzie bezużyteczny.
Uprawa Actinidia kolomikta z nasion
Na Syberii zakup nasion kolomikta jest łatwiejszy niż znalezienie sadzonek.Ale rozmnażanie nasion ma kilka zalet, z których główne to niska cena worka nasion i możliwość wyhodowania od podstaw wyjątkowych odmian, a następnie samodzielnej selekcji najlepszych. Nawiasem mówiąc, zarówno rośliny żeńskie, jak i męskie mogą wyrosnąć z sadzonek, doświadczeni twierdzą, że jest więcej roślin żeńskich i 50% żeńskich.
Nasiona Actinidia kolomikta są sprzedawane przez cały rok, są niedrogie
Wśród wad uprawy z nasion:
- Sadzonki wchodzą w okres kwitnienia i owocowania w wieku 7-9 lat, a sadzonki uzyskane z sadzonek - w wieku 4-5 lat.
- Płeć pnącza nie może być określona do momentu kwitnienia, dlatego przez 9 lat będziesz w ciemności o wyniku swojego doświadczenia.
- Nasiona wymagają długiej i pracochłonnej stratyfikacji.
- Większość sadzonek umiera w pierwszych tygodniach życia. Z 10 nasion w woreczku można dostać tylko dwie zdolne do życia sadzonki nieznanej płci.
Wideo: owocująca kolomikta wyhodowana z nasion
Stratyfikacja według systemu gleboznawcy Titlyanova A.A .:
- Na początku listopada nasiona należy napełniać wodą przez 4-5 dni, najlepiej śniegiem. Warstwa wody w misce to 1–2 cm Codziennie zmieniaj wodę i spłucz nasiona.
- Nasiona umieszczamy w wilgotnym środowisku, np. Piasku, torfie, mchu torfowca, następnie zawijamy w plastikową torebkę i trzymamy w temperaturze pokojowej przez 2 miesiące - ok. + 18… + 20 ⁰C.
- Otwórz opakowanie raz w tygodniu, wymieszaj i przewietrz nasiona, w razie potrzeby zwilż.
- Przez następne 2 miesiące przechowuj nasiona na dolnej półce lodówki lub umieść w garnku, przykryj sklejką i zakop w ogrodzie, pod śniegiem na głębokość co najmniej 1 metra. Temperatura w tym okresie powinna wynosić + 4… +7 ⁰C.
- Następnie przenieś nasiona do pomieszczenia o temperaturze + 10 ... +12 ⁰C, nie wyższej!
- Co tydzień wyjmuj nasiona i póki co przewietrz, aż wyklują się podstawy korzeni.
Istnieje doświadczenie w uprawie bez rozwarstwienia, ale wymaga to świeżych nasion, tylko pobranych z owoców. Są również moczone przez kilka dni w wodzie, następnie rozprowadzane na wilgotnej szmatce lub między wacikami i czekają na kiełkowanie.
Jeśli nasiona aktynidii wyrosły, czas je zasiać
Siać nasiona naklyuvshuyus w pudełkach lub doniczkach wypełnionych luźną glebą (1 część ziemi i 2 części piasku rzecznego) w odległości 4-5 cm od siebie. Głębokość zatapiania - 0,5 cm Przykryć szkłem lub folią i umieścić w słonecznym i ciepłym miejscu. Gdy wyrosnie na nich pierwszy prawdziwy liść, przenieś wschodzące sadzonki do półcienia. Można go sadzić na otwartym terenie, gdy minie zagrożenie mrozem.
Rośliny o 5-6 liściach można przesadzać do ogrodu
Kołomikty, mimo mrozoodporności zimą, są wrażliwe na wiosenne przymrozki w okresie wegetacji. Przy -4 ⁰C liście i kwiaty giną, w -8 ⁰C - pędy.
Miejsce na aktynidię w ogrodzie, sadzenie sadzonki
W naturze kolomikta rośnie w dużych skupiskach w tajdze, na glebach próchnicznych i osuszonych, w cieniu cedrów i drzew liściastych. Warunki w ogrodzie powinny być zbliżone do naturalnych. Wybierz takie miejsce, aby bezpośrednie promienie padały na winorośl tylko rano, aw ciągu dnia potrzebuje rozproszonego cienia. Palące słońce w południe spali liście i młode pędy. Jedną z opcji umieszczenia jest wschodnia i południowo-wschodnia strona budynku lub wysokie ogrodzenie.
Wideo: zasady sadzenia aktynidii, krótko o wyjeździe
Nie sadzić kolomikta obok krzewów lub drzew owocowych. Liana bardzo szybko zdobywa sąsiednie terytorium. Rośnie jak krzew pnący, średnica pni wynosi 2–5 cm, wysokość do 15 m. Ponadto tworzy potężny włóknisty system korzeniowy, który znajduje się w górnych 30 cm powierzchni gleby i rozciąga się poza koroną. Czy ta aktynidia i cechy uprawy:
- nie toleruje wapnowania;
- w pierwszym roku wymaga częstego podlewania;
- na zimę na Syberii będzie trzeba go położyć na ziemi wraz z kratą, co oznacza, że w pobliżu powinno być wystarczająco dużo wolnego miejsca.
Aktinidia syberyjska jest mało wydajna, kup kilka sadzonek
Actinidia nazywane są plonującymi, dając około 3 kg owoców na krzak. Z tego powodu zwykle sadzi się kilka sadzonek w tym samym ogrodzie. Do dobrego zapylenia potrzebny jest 1 samiec na 4-5 samic. Odległość w rzędzie 1,5–2 m, między rzędami 2–3 m. Okres sadzenia na Syberii to wiosna, kiedy liany mają przed sobą wystarczająco dużo ciepłych dni, aby dobrze ukorzenić się i przygotować na zimę. A jesień może się tutaj niespodziewanie skończyć. Zdarza się, że opady śniegu zaczynają się pod koniec września - października.
Etapy sadzenia jednorocznej / dwuletniej sadzonki kolomikta:
- Wykop otwór o średnicy 60 cm i głębokości 40 cm.
- Wlej wiadro próchnicy lub kompostu, 100 g superfosfatu i 30-40 g siarczanu potasu na dno. Dobrze wymieszaj, aby równomiernie rozprowadzić wszystkie granulki w glebie.
- Z powstałej mieszanki gleby uformuj kopiec w środku otworu. Jego wysokość powinna być taka, aby kołnierz korzeniowy sadzonki zainstalowanej na jej wierzchołku znajdował się na poziomie gleby. Nie można pogłębić aktynidii, należy ją sadzić na tej samej głębokości, na której rosła w szkółce.
- Umieść sadzonkę na szczycie kopca i rozłóż jej korzenie wzdłuż zboczy. Jeśli kolomikta wyrosła w pojemniku i przykryła całą grudkę ziemi korzeniami, przesadzaj ją przeładunkiem: dobrze podlej sadzonkę, wyjmij ją z pojemnika grudką ziemi i umieść na środku dołka.
- Wypełnij pozostałe puste przestrzenie ziemią usuniętą z wykopu.
- Zrobić dołek lub rów nawadniający i dobrze podlać - co najmniej 1,5–2 wiadra wody.
- Ściółka z torfem, kompostem lub skoszoną trawą.
Wideo: kolomikta natychmiast po posadzeniu
W wielu źródłach zaleca się układanie drenażu na dnie dołu sadzeniowego. Ma na celu wyeliminowanie zastoju wody u korzeni, co może spowodować ich rozkład i śmierć całej rośliny. Dotyczy to jednak ciężkich gleb gliniastych, w głębi, do których woda nie przesiąka dobrze. Na Syberii przeważają gleby bielicowe, bielicowe i czarnoziemskie o dużej wilgotności.
Pielęgnacja sadzonek Actinidia kolomikta
Pamiętaj, aby ogrodzić młode rośliny siatką, ponieważ ich delikatne liście i pędy przyciągają koty, nie gorsze niż waleriana. Dorosłe liany o zdrewniałych pniach nie potrzebują takiej ochrony. Utrzymuj wilgotną glebę przez cały sezon po posadzeniu, ale nie zamieniaj jej w bagno. Kołomikta nie lubi stojącej wody. Przy suchej pogodzie nie tylko wodą, ale także dwa razy dziennie (rano i wieczorem) spryskać liście sadzonek czystą wodą.
Chroń aktynidię przed kotami, w przeciwnym razie te czworonożne gryzą mały krzew pod korzeniem
Nie ma potrzeby karmienia, kształtowania i wiązania kolomikta w pierwszym roku. Istnieją zalecenia dla odmian nisko rosnących, aby nie tworzyły pierwszych 5-6 lat, ale aby wykonać tylko podwiązkę i przycinanie sanitarne, czyli usunąć suche gałązki i wierzchołki. Jesienią, gdy temperatura w dzień wynosi około 0 ⁰C, wokół krzewów posypać suchą ściółką, położyć na niej pędy i przykryć świerkowymi gałęziami, chrustem, płótnem i innymi oddychającymi materiałami.
Na zimę sadzonka jest dodatkowo przykryta słomą
Wiosną należy zdjąć schrony przy ujemnych temperaturach i wrócić na miejsce, jeśli przewiduje się mróz. W tej chwili wygodniej jest już użyć materiału pokrywającego. Ochrona wiosną przed przymrozkami powrotnymi jest najważniejszym środkiem w pielęgnacji sadzonek kolomikta. Bez schronienia absolutnie wszystkie pędy mogą umrzeć, stracisz roślinę.
Powstawanie krzewu kolomikta
Kolejna ważna cecha, której nieznajomość może doprowadzić do śmierci aktynidii - wszystkie szczypanie i przycinanie wykonuj jesienią lub w czerwcu, kiedy liście zakwitły, zaczęły rosnąć pędy. Wiosną, na początku spływu soków, uszkodzone pędy silnie „płaczą”, tracą dużo soków i mogą całkowicie wyschnąć.
Zasada tworzenia jest dość prosta, jeśli zrozumiesz, jak działa krzew. Każda liana składa się z kilku głównych (szkieletowych) łodyg, które mają jeden wspólny korzeń.Możesz dostosować wysokość tych łodyg, jak chcesz: jeśli urosłeś do pożądanego limitu - uszczypnij. Na każdej rzęsie (łodydze) rosną pędy boczne, a na nich z kolei gałęzie drugiego i trzeciego rzędu tworzą razem połączenia owocowe, a każda łodyga szkieletowa z nimi jest ramieniem owocowym. Struktura krzewu jest podobna do winogron. Jednak rękawy kolomikta zachowują swoją produktywność przez 3-4 lata, aw winogronach należy je co roku wymieniać na młode.
Schemat warunkowy krzewu kolomikta, składający się z dwóch szkieletowych łodyg (ramion)
Każdy krzew powinien mieć 2-3 łodygi owocujące i taką samą liczbę młodych łodyg (zagajników) rosnących w celu ich zastąpienia.
Schemat powstawania aktynidii na Syberii:
- W drugim roku po posadzeniu wybierz 2-3 najsilniejsze pędy z pędów, które wyrosły w ostatnim sezonie i zawiąż je, resztę usuń.
- W połowie lipca uszczypnij wierzchołki, aby uzyskać boczne rozgałęzienia.
- W trzecim roku uszczypnij wierzchołki pędów bocznych, gdy osiągną 50–70 cm długości.
- W wieku 4 lat winorośle zaczynają przynosić owoce i są zastępowane z pędów na tej samej zasadzie, zaczynają uprawiać nowe.
- Po 3-4 latach owocowania usuwaj pojedynczo stare rękawy.
Możesz przycinać męskie krzewy według własnego uznania, o ile rosną i kwitną.
Istnieje również wariant uprawy poziomej, gdzie rzęsy główne układamy wzdłuż powierzchni ziemi, a pędy boczne zawiązujemy pionowo. Jednak eksperci uważają, że ta metoda jest dobra dla mężczyzn, którzy mają tylko wartość dekoracyjną. Dla samic do dobrego owocowania potrzebne są warunki naturalne, jak w naturze, gdzie główne rzęsy unoszą się pionowo, a pędy z nich rozłożone są na boki.
Wideo: ważne wskazówki dotyczące przycinania aktinidii
Przywiąż wszystkie rzęsy do kratek w formie wachlarza. Mocne konstrukcje w kształcie litery U nadają się jako kratki. Niższy gruby sznur do bielizny lub drut z górnego paska. Można używać drabin. Głównym warunkiem jest, aby konstrukcja była taka, aby jesienią można było położyć wszystkie winorośle razem za pomocą lin lub podpór na ziemi.
Na Syberii liany kolomikta są usuwane jesienią z krat i układane na ziemi, aby zimą były pod śniegiem
Jak dbać o dorosłe kolomikty
Aktinidia wodne, które weszły do owocowania tylko przy suchej pogodzie, wydając 2-3 wiadra na krzak. Korzenie kolomikta są powierzchowne, więc ostrożnie poluzuj ziemię pod nimi, nie głębiej niż 3-5 cm. Ściółka pomoże zmniejszyć podlewanie, zachować luźną glebę i obejść się bez nawożenia. Przykryj podstawę winorośli warstwą próchnicy, kompostu lub suchej trawy. Dodaj świeżą ściółkę, gdy się rozkłada. Mówią, że aktynidia ma dość własnych liści jako nawozu, które jesienią kruszą się i zamieniają w próchnicę w następnym sezonie.
Wideo: aktynidia w Nowosybirsku
Oprócz kształtowania wykonuj cięcie sanitarne i przerzedzające. Usuń wszystkie zamrożone pędy i wierzchołki, a także gałązki, które przeplatają się i zasłaniają się nawzajem. Jesienią, podobnie jak w przypadku sadzonek, rozłożyć suchą ściółkę, zdjąć krzewy z podpór i położyć je na ziemi. Dorosłe kolomikty nie potrzebują już dodatkowej ochrony w postaci gałęzi świerkowych, słomy i innych materiałów, wystarczy naturalne schronienie przed śniegiem. Wiosenne przymrozki mogą zniszczyć zeszłoroczny wzrost, ale zdrewniałe łodygi i uśpione pąki na nich przetrwają. Latem winorośl się odrodzi. Jednak podczas kwitnienia, jeśli mróz przenosi się w nocy, a chcesz uzyskać plony, należy przykryć kolomikta.
Zbiór Actinidia kolomikta na Syberii
Owoce odmian wczesnych dojrzewają na początku sierpnia, średnio dojrzewających - po 10 sierpnia, a późnych - pod koniec miesiąca. Kolomikta ma skłonność do linienia. Nie należy czekać na pełną dojrzałość kiwi syberyjskich, doskonale dojrzewają w domu. Ponadto nalewane jagody są bardzo delikatne i soczyste, nie nadają się do transportu. Zaleca się rozpoczęcie zbioru, gdy tylko 10% plonu jest dojrzałe.Złożyć jeszcze gęste i zielone owoce do papierowych torebek i przechowywać w temperaturze pokojowej. Mini kiwi dojrzewają w ciągu 2–4 dni. Codziennie zbieraj dojrzałe owoce, używaj świeżych lub poddaj je recyklingowi.
Jagody Kolomikta nadają się do wszystkich rodzajów zbiorów
Istnieje zwyczaj pozostawiania zbiorów do późnej jesieni. Uważa się, że niedojrzałe owoce pod wpływem mrozu tracą cierpkość, stają się słodkie i miękkie. To prawda, ale mają one znacznie gorszy smak niż te, które dojrzewają w temperaturze pokojowej.
Jagody Actinidia kolomikta mają słodki smak, nie można jeść dużo jednorazowo i nie trzeba, ponieważ mają działanie przeczyszczające. Pod względem składu to doskonały środek multiwitaminowy, a pod względem zawartości witaminy C kolomikta przewyższa porzeczki, cytrynę i jest zbliżona do dzikiej róży. Nadaje się do wszystkich zimowych przetworów: konfitur, dżemów, soków, galaretek. Owoce są mrożone, a nawet przerabiane na wino. Suszone o smaku przypominającym rodzynki.
Wideo: przepis na aktynidię, puree z cukrem
Actinidia nie jest uprawiana komercyjnie na Syberii, prawdopodobnie z powodu pracochłonnej ochrony przed mrozem. Na Dalekim Wschodzie, gdzie klimat jest łagodniejszy, liany są często spotykane w stanie dzikim i różnorodnym: z owocami w postaci beczki, serca, z ostrym i zakrzywionym końcem. Połowy aktynidii są tutaj bardziej odpowiednie. Na Syberii Zachodniej, a także na wielu terenach regionu, nawet mrozoodporna kolomikta pozostaje egzotyczna, jej owoce nie są sprzedawane na dużą skalę. Ze względu na brak popytu wśród ludności sadzonki są również rzadkie, nie każda szkółka sadownicza je uprawia i sprzedaje.
Istnieją tylko dwie cechy rosnącej aktynidii na Syberii, ale są one znaczące. Po pierwsze, trudno o dobre sadzonki odmianowe, nie ma ich wcale na peryferiach, z dala od ośrodków regionalnych i regionalnych. Po drugie, potrzebne są mocne kraty, podczas gdy winorośle należy usuwać z nich każdej jesieni i układać na ziemi i zawijać wiosną, chroniąc je przed nawracającymi przymrozkami.
