Actinidia kolomikta to zimotrwała liana drzewiasta, która przybyła do naszych ogrodów z Dalekiego Wschodu. Jej drobne, wydłużone, ciemnozielone jagody o smaku i aromacie zbliżonym do truskawek, arbuza, jabłka czy ananasa zawierają rekordową ilość witaminy C. Nic dziwnego, że tak wyjątkowa roślina z roku na rok podbija serca coraz większej liczby ogrodników. Jak wyhodować go na swojej stronie i jaką odmianę wybrać, aby uzyskać obfite zbiory smacznych i aromatycznych jagód?
Zawartość
Uprawa Actinidia kolomikta
Actinidia kolomikta jest ceniona przez ogrodników nie tylko za smaczne owoce, ale także za bezpretensjonalność. Dobrze rośnie i owocuje w trudnych warunkach klimatycznych w większości regionów naszego kraju i nie wymaga kompleksowej pielęgnacji. Niemniej jednak, aby uzyskać dobre zbiory, konieczne jest przestrzeganie dość prostych zasad techniki rolniczej dla tej uprawy.
Lądowanie
Aby Actinidia kolomikta przez długi czas cieszyła się obfitymi zbiorami, konieczne jest wybranie odpowiedniego miejsca do sadzenia. Idealny jest obszar chroniony przed silnymi wiatrami, położony w półcieniu, na przykład w pobliżu zachodniej lub wschodniej ściany budynku. W przypadku braku światła winorośl rozciąga się i owocuje tylko na końcach gałęzi, a przy jego nadmiarze zielone części rośliny mogą ulec spaleniu.
Ściany domów lub innych konstrukcji dobrze chronią Actinidia kolomikta przed silnymi wiatrami
Actinidia jest również dość wymagająca w terenie. W naturze rośnie w lesie, dlatego najlepiej czuje się na glebach luźnych, żyznych, lekko kwaśnych. Obszary o gęstej glebie, która ma odczyn zasadowy lub zbyt blisko wód gruntowych, są kategorycznie nieodpowiednie do uprawy aktynidii. W takich warunkach kultura nie może wyhodować wystarczającego systemu korzeniowego, co często powoduje śmierć całej rośliny.
Zwykle Actinidia kolomikta jest sadzona na stałe wczesną wiosną, po ogrzaniu gleby do 5–10 ° C, ale w wielu regionach Rosji dopuszczalne jest również sadzenie jesienne. Przeprowadza się go nie później niż pod koniec września lub na początku października, aby roślina miała czas na zapuszczenie korzeni przed nadejściem chłodów.
Pomyślna uprawa Actinidia kolomikt jest niemożliwa bez właściwego doboru materiału do sadzenia. Lepiej jest go kupić w wyspecjalizowanych sklepach lub żłobkach. Na targach i targach łatwo kupić sadzonki, które są osłabione niewłaściwym przechowywaniem lub nie mają deklarowanych przez sprzedawcę cech odmianowych. Zdrowe młode rośliny powinny mieć dobrze rozwinięte, zdrowe korzenie i nienaruszone pędy.
Actinidia kolomikta to roślina dwupienna.Do jego owocowania niezbędna jest obecność zarówno roślin męskich, pełniących rolę zapylacza, jak i żeńskich, na których przywiązane są jagody.
Do zapłodnienia 10 roślin żeńskich wystarczą 1-2 samce. Aby poprawić jakość zapylania, sadzi się je w skrajnych częściach rzędu.
Gwarantowane jest określenie płci Actinidia colomict dopiero po rozpoczęciu kwitnienia. Kwiaty żeńskie mają słupek, który po zapyleniu wyrasta w jajnik, podczas gdy kwiaty męskie mają tylko pręciki.
Pomimo tego, że żeńskie kwiaty Actinidia kolomikta mają zarówno pręciki, jak i słupek, nie mogą się zapylać ze względu na bezpłodność pyłku
Doły do sadzenia aktynidii przygotowuje się co najmniej 2-4 tygodnie przed użyciem. Sadząc wiosną należy zadbać o ich ułożenie jesienią, zanim ziemia zamarznie. W przypadku liany tego gatunku wystarczą otwory o średnicy 30–50 cm i głębokości 40–70 cm, położone w odległości 1,5–2 m od siebie.
Wskazane jest ułożenie warstwy drenażowej na dnie dołów, która zapobiegnie zastojowi wody. Następnie wypełnia się żyzną glebą, do której można dodać 20–40 g nawozów mineralnych zawierających azot, fosfor i potas w stosunku 1: 5: 1.
Jako drenaż można użyć dowolnych małych kamieni, z wyjątkiem tłucznia zawierającego wapno, które sprzyja alkalizacji gleby
Po opadnięciu gleby przechodzą bezpośrednio do sadzenia Actinidia kolomikt. W tym czasie sadzonkę umieszcza się na środku przygotowanego dołka i przykrywa żyzną glebą, starannie ją ubijając. Następnie młoda roślina jest dobrze podlewana i mulczowana próchnicą, suchymi igłami lub inną materią organiczną.
Podczas sadzenia Actinidia kolomikta szyjka korzeniowa powinna pozostać nad ziemią.
Wideo: subtelności sadzenia aktynidii
Opieka
Jak każda inna roślina owocująca, Actinidia kolomikta wymaga opieki. Obejmuje:
- regularne pielenie i spulchnianie gleby;
- zapłodnienie;
- podlewanie;
- środki ochrony roślin przed chorobami i szkodnikami;
- przycinanie pędów.
Podlewanie i nawożenie
Pomyślny wzrost i owocowanie Actinidia kolomikta jest niemożliwy bez odpowiedniej wilgoci. Jego brak może powodować przedwczesne opadanie liści, a czasem śmierć rośliny. Liana nie lubi podlewania gleby, co może powodować gnicie korzeni.
Młode rośliny niedawno posadzone w otwartym terenie są szczególnie wymagające do regularnego podlewania. W celu pomyślnego ukorzenienia gleba pod nimi jest stale wilgotna, co zapobiega przepełnieniu. W czasie suszy przydatne będzie spryskanie gruntowej części winorośli czystą wodą. Odbywa się codziennie, rano i wieczorem. W przypadku aktynidii dorosłych wystarczy kilka podlewania w sezonie.
Pierwsze karmienie Actinidia kolomikta rozpoczyna się kilka lat po posadzeniu w otwartym terenie. Z reguły nawozy rozpuszcza się w wodzie, ale dozwolone jest również stosowanie na sucho. W tym przypadku są one rozrzucane na wcześniej rozluźnionej i dobrze nawilżonej glebie i mulczowane próchnicą.
Dorosłe rośliny Actinidia kolomikta są karmione 2-3 razy w sezonie:
- Wczesną wiosną, przed rozpoczęciem sezonu wegetacyjnego, stosuje się złożone nawozy z dużą ilością azotu, na przykład nitroammofosku (wskaźnik zużycia wynosi około łyżki stołowej na jeden krzew).
- W okresie tworzenia się jajników pod jedną roślinę aktynidii dodaje się mieszaninę 16-19 g azotu i 20-22 g fosforu i potasu.
- Jesienią, 3-4 tygodnie przed nadejściem chłodów. W tej chwili stosuje się nawozy, które nie zawierają azotu. Superfosfat i sól potasowa pomogą lianie z powodzeniem przetrwać zimę. Są podawane w jednej łyżce stołowej pod każdą rośliną.
Podczas uprawy Actinidia kolimikta nie używaj niedojrzałego obornika i wapna.
Zakładanie podpór i przycinanie roślin
W naturze actinidia kolomikta wykorzystuje potężne drzewa leśne jako wsparcie. Ale nie zaleca się stosowania upraw ogrodowych w tym charakterze.Energiczna liana może pozbawić drzewo owocowe niezbędnego pożywienia, co prowadzi do jego znacznego osłabienia, a czasem nawet śmierci.
Podpory wykonane z drewna lub metalu poddanego obróbce antyseptycznej są idealne do uprawy Actinidia kolomikt. Dla wygody zbioru owoców ich wysokość nie powinna przekraczać 2,5 metra. Liany są mocowane do wspornika za pomocą mocnych lin lub drutu.
Actinidia kolomikta zwijająca się wzdłuż pionowej podpory jest bardzo dekoracyjna
Actinidia kolomikta ma tendencję do zagęszczania korony. Pomoże w tym regularne przycinanie nadmiaru pędów, które przeprowadza się wczesną jesienią, po opadnięciu liści. Podczas tego dodatkowe pędy i zbyt długie są skracane. Cięte są również suche gałęzie.
Rośliny powyżej 12 lat wymagają bardziej dramatycznego, odmładzającego przycinania. Po jego wykonaniu wysokość wszystkich pędów nie powinna przekraczać 30–40 cm, co może znacznie zwiększyć plonowanie dojrzałych roślin.
Nie należy przycinać Actinidia kolomikta wiosną. Podczas intensywnego przepływu soków każda rana może spowodować śmierć winorośli.
Wideo: jak prawidłowo przycinać Actinidia kolomikta
Zwalczanie chorób i szkodników
Actinidia kolomikta rzadko choruje na choroby. Ale przy dużej wilgotności i nadmiernym zgrubieniu korony mogą na nią wpływać takie infekcje grzybicze, jak:
- filostikoza (brązowa plama);
Na stare rośliny lub te z uszkodzonym systemem korzeniowym najczęściej wpływa filostykoza.
- ramulariasis (biała plama);
Głównym objawem ramulariozy jest pojawienie się na liściach białych plam z ciemną obwódką.
- zgnilizna owoców;
- mączniak.
Kiedy pojawiają się pierwsze objawy choroby, uszkodzone liście i owoce są odcinane i spalane, a krzew jest traktowany płynem Bordeaux lub innymi środkami o działaniu grzybobójczym. W razie potrzeby opryskiwanie powtarza się po 7-14 dniach.
Co dziwne, najbardziej niebezpiecznymi szkodnikami Actinidia colomicta są koty. Często skubią młode pędy tej rośliny, które wydzielają atrakcyjny aromat. Ale można je łatwo zabezpieczyć, ogradzając je metalową lub plastikową siatką. Zdrewniałe pędy nie są popularne wśród kotów, więc po kilku latach płoty są usuwane.
Metalowa siatka doskonale chroni młode rośliny Actinidia kolomikta przed atakami kotów
Actinidia nie lekceważy tej kultury i owadów. Szczególnie niebezpieczne dla niej:
- chrząszcze liściowe;
- gąsienice ćmy;
- sznurowanie.
Owady te, jedząc liście i pąki kwiatowe, mogą spowodować poważne uszkodzenie rośliny. Aby je zwalczać, stosuje się środki owadobójcze ogólnego przeznaczenia. Należą do nich następujące leki:
- Inta-Vir;
- Tanrek;
- Spark Bio;
- Mospilan.
Aby pokonać owady, wystarczy 2-3 zabiegi. Podczas ich wykonywania bardzo ważne jest przestrzeganie instrukcji stosowania leku i stosowanie sprzętu ochronnego.
Reprodukcja
Actinidia kolomikta rozmnaża się przez ukorzenione sadzonki, sadzonki i nasiona. Ale cechy odmianowe rośliny są zachowywane tylko metodą wegetatywną.
Warstwy
Ukorzenienie sadzonek jest jednym z najłatwiejszych i najszybszych sposobów rozmnażania Actinidia colomicta... Aby je uzyskać, po zakończeniu przepływu soków, środkową część zdrowego i silnego pędu przypina się do ziemi i lekko zaszczepia. Latem ukorzenione pokosy są regularnie podlewane, dzięki czemu gleba wokół niej jest wilgotna. Rok później młoda liana jest ostrożnie oddzielana od pędu rodzicielskiego i sadzona w stałym miejscu.
Ukorzenienie sadzonek Actinidia kolomikta to prosta procedura, z którą z łatwością poradzi sobie nawet początkujący ogrodnik
Sadzonki
Actinidia kolomikta doskonale rozmnaża się przez zielone sadzonki, wycięte z pędów, które nie miały czasu na zdrewniałe... Zbiera się je na początku lata, po zakończeniu przepływu soków.
Aby pomyślnie ukorzenić sadzonki i uzyskać nowe rośliny, należy wykonać następujące czynności:
- Przede wszystkim wybierają miejsce do ukorzeniania sadzonek. Najlepiej nadaje się do tego miejsce położone w półcieniu z lekką, luźną glebą.
- Młode pędy winorośli, które są grubsze niż ołówek, są cięte na sadzonki o długości około 15 cm i natychmiast umieszczane w pojemniku z wodą. Pomoże to uniknąć więdnięcia.
- Dolne liście sadzonek usuwa się ostrym ostrzem, a górne liście skraca się o połowę.
- Przygotowane sadzonki umieszcza się w ziemi pod kątem 45 °, pozostawiając nie więcej niż 2 pąki nad ziemią i obficie podlewane.
- Nad przyszłymi zakładami montuje się łuki, na które ciągnie się agrofibrę. Pomiędzy schronieniem a wierzchołkami sadzonek należy zostawić 10-15 cm wolnej przestrzeni.
- Latem gleba pod sadzonkami jest wilgotna, a na zimę należy ją przykryć świerkowymi gałęziami lub inną materią organiczną.
Młode rośliny można przesadzać na stałe już wiosną przyszłego roku. Ale najsłabsze z nich lepiej pozostawić w sadzonkach na kolejny rok.
Propagowane przez Actinidia kolomikta i zdrewniałe sadzonki. Są zbierane przed nadejściem chłodów i przechowywane w wiązkach w skrzynkach z piaskiem w temperaturze około +5 ° C do wiosny. Po ustabilizowaniu się ciepłej pogody zdrewniałe sadzonki sadzi się w szklarni lub szklarni i pielęgnuje w taki sam sposób jak zielone.
Posiew
Aby wyhodować aktynidię z nasion, ogrodnik musi mieć niezwykłą cierpliwość. Przy pomyślnym wyniku tego procesu sadzonki pojawią się dopiero po 5 miesiącach od siewu, a młode rośliny wydadzą pierwsze owoce za 7-8 lat.
Nasiona Actinidia kolomikta można kupić w sklepie lub uzyskać z dojrzałych owoców tej kultury. W drugim przypadku należy je dokładnie umyć, umieszczając je w płóciennym worku lub drobnym sitku i dobrze wysuszyć.
Nasiona Actinidia kolomikta są sprzedawane w wielu wyspecjalizowanych sklepach
Procedura uprawy Actinidia kolomikt z nasion obejmuje kilka etapów:
- W pierwszej połowie grudnia nasiona pnączy owija się w szmatkę, którą wylewa się wodą, aby całkowicie zakryła tkaninę. Aby zapobiec rozwojowi mikroorganizmów, wodę należy codziennie zmieniać.
- Po 4 dniach spuszcza się wodę, a ściereczkę z nasionami wyżyma i umieszcza w mokrym, zdezynfekowanym piasku na 2 miesiące. W tym czasie przynajmniej raz w tygodniu materiał jest wyjmowany i rozwijany przez kilka minut w celu wywietrzenia nasion. Piaskownica jest przechowywana w temperaturze pokojowej, nie pozwalając jej wyschnąć.
- Na początku lutego skrzynkę z nasionami wyprowadza się na ulicę i przykrywa śniegiem. Jeśli nie można przeprowadzić stratyfikacji na świeżym powietrzu, można go umieścić na dolnej półce lodówki.
- Po kolejnych dwóch miesiącach nasiona przenosi się do pomieszczenia o temperaturze nie wyższej niż +12 ° C. W takich warunkach sadzonki Actinidia kolomikt pojawiają się po 20-30 dniach.
- Sadzonki Actinidia kolomikt przesadza się do kubków z żyzną glebą i pozostawia w pomieszczeniu do pojawienia się 3-4 prawdziwych liści, po czym sadzi się je na otwartym terenie.
Do siewu Actinidia kolomikta używa się tylko świeżych nasion, ponieważ podczas przechowywania szybko tracą zdolność kiełkowania.
Sadzonki Actinidia kolomikta wyhodowane z nasion są znacznie bardziej odporne niż ich odpowiedniki, które urodziły się w sposób wegetatywny. Stosunek roślin męskich do żeńskich wśród nich wynosi zwykle od 50 do 50.
Wideo: zbieranie sadzonek Actinidia
Cechy techniki rolniczej w różnych regionach
W różnych regionach naszego kraju niuanse agrotechnologii Actinidia kolomikta mogą się różnić. Przede wszystkim wpływają na nie warunki pogodowe.
Na południu Rosji
Ogrodnicy na południu Rosji często napotykają trudności w uprawie Actinidia kolomikta. W tym regionie często cierpi na brak wilgoci i oparzenia słoneczne. Możesz zminimalizować wpływ negatywnych cech klimatycznych, sadząc Actinidia kolomikta w cieniu i zapewniając jej regularne podlewanie. Ta kultura będzie wdzięczna za częste spryskiwanie czystą wodą.
W regionie centralnym i regionie moskiewskim
Warunki klimatyczne w centrum Rosji i Moskwy sprzyjają uprawie aktynidii kołomikta. Jedyne, co może zrujnować jej życie, to powracające przymrozki pod koniec wiosny, które mogą uszkodzić młode liście i pędy, a także kwitnące kwiaty. Doświadczeni ogrodnicy radzą przykrywać winorośl agrowłókniną, gdy temperatura spada. W godzinach popołudniowych schronienie przed roślinami kwitnącymi musi zostać usunięte, aby nie przeszkadzało w zapylaniu.
Na Syberii i Uralu
Pomimo dość wysokiej zimotrwałości, na Syberii i Uralu aktynidia kolomikta może zostać uszkodzona przez silne mrozy. Aby tego uniknąć, winorośl jest usuwana z krat i umieszczana na ziemi. Młode winorośle dodatkowo pokryte są gałązkami świerkowymi, słomą lub inną materią organiczną.
Usuwanie z krat jest warunkiem wstępnym pomyślnego zimowania aktynidii kolomikt na Syberii i Uralu
Najlepsze odmiany Actinidia kolomikta
Pomimo tego, że Actinidia kolomikta była uprawiana stosunkowo niedawno, hodowcy wyhodowali już kilkadziesiąt odmian tej rośliny. Znacznie przewyższają swoje dzikie odpowiedniki nie tylko plonem i wielkością jagód, ale także smakiem.
Dla regionu moskiewskiego i centralnej Rosji
Prawie wszystkie odmiany actinidia kolomikta są odpowiednie dla regionu moskiewskiego i centralnej Rosji. Szczególnie popularne wśród ogrodników w tym regionie są:
- Smakosz. Średnio dojrzewająca odmiana odporna na infekcje grzybicze i szkodniki owadzie, stworzona przez słynną rosyjską hodowczynię Ellę Ioganownę Kolbasinę. Charakteryzuje się średniej wielkości krzewami o czerwono-brązowych, bezwłosych pędach i ciemnozielonych liściach. Cylindryczne, dość duże jagody są oliwkowozielone i mają słodko-kwaśny smak z aromatem ananasa. Ich wynik degustacyjny to 4,5 punktu.
Średnia waga jagód Lakomki wynosi 4,4 g
- Podwórko. Wczesna odmiana wyhodowana w Moskiewskiej Stacji Produkcyjnej Zakładów Doświadczalnych. Krzewy są średniej wielkości. Jagody są ciemnooliwkowe, słodko-kwaśne, z wyraźnym aromatem jabłkowym. Skóra jest cienka. Wynik degustacji owoców - 5 punktów. Są używane zarówno do świeżej konsumpcji, jak i do różnych przetworów. Plon odmiany jest niewielki (ok. 0,5 kg z krzewu). W ostre zimy jest lekko uszkodzony przez mróz.
Z jednego krzewu smakosze zbierają około 0,5 kg smacznych i aromatycznych jagód
- Sarah. Jest to silna liana z wyraźną różnorodnością. Jagody są dość małe, wielkością przypominające agrest. Dobry gust.
- Tanyusha. Podłużne, cylindryczne owoce tej odmiany osiągają wagę 2,5 g. Mają przyjemny słodko-kwaśny smak i wyraźny truskawkowy aromat.
Dla regionu północno-zachodniego
Na północnym zachodzie najlepiej rosną i owocują zimotrwałe odmiany actinidia kolomikta, selekcja leningradzka. Pomiędzy nimi:
- Leningrad o dużych owocach. Odmiana średnio dojrzewająca. Jagody są cylindryczne, żółtozielone. Ich średnia waga waha się od 3 do 4,2 g. Smak jest słodko-kwaśny, z aromatem ananasa.
Waga poszczególnych jagód Leningradu o dużych owocach może osiągnąć 5,5 g
- Vir-1. Zimotrwała odmiana o średnim dojrzewaniu. Jego walcowaty, słodko-kwaśny, o słabym aromacie gałki muszkatołowej, waży około 3 g. Średni plon z rośliny wynosi 0,8-1,2 kg.
Odmiana Actinidia Kolomikta Vir-1 dobrze znosi trudne warunki klimatyczne regionu północno-zachodniego
- Wrzesień. Charakteryzuje się ciemnozielonym, lekko żebrowanym, delikatnym miąższem o słodkim smaku i silnym aromacie gałki muszkatołowej. Jedna roślina tej odmiany rodzi do 1,5 kg owoców, których średnia waga wynosi około 3,3 g. Dojrzewanie jest późne.
Wrzesień to jedna z najbardziej znanych odmian aktynidii kołomikta wyhodowana przez Pawłowską Stację Doświadczalną VNIIR im. N.I. Vavilova
- Pavlovskaya. Jedna z najbardziej wydajnych odmian Actinidia kolomikta (średni plon 1,8–2,5 kg z krzewu). Jagody są okrągłe, owalne, zielone, z częstymi jasnymi paskami. Miąższ jest delikatny, słodki, z wyraźnym aromatem gałki muszkatołowej.
Odmiany o męskich kwiatach
Nie ma tak wielu odmian Actinidia kolomikta z funkcjonalnie męskim typem kwiatów. W naszym kraju najczęściej używane są jako zapylacze:
- Dowódca. Krzew jest średniej wielkości. Liście są zielone, z biało-szkarłatną plamką u góry. Kwiaty średniej wielkości z białymi płatkami. Odmiana jest odporna na niskie temperatury i infekcje grzybicze, nie więcej niż 10% jest uszkadzanych przez szkodniki.
- Adam. Odmiana męska o barwnych liściach. Po osiągnięciu przez liana wieku 3-4 lat kwitną na zielono, pod koniec maja stają się białe, a później stają się różowe. Im starsza roślina i im jaśniejsze oświetlenie, tym intensywniejsze jest przebarwienie. Kwiaty Adama są małe, białe, o lekkim cytrynowym zapachu.
Brak owoców na męskich roślinach Actinidia kolomikta jest więcej niż rekompensowany przez bardzo dekoracyjne liście
Samozapłodnienie
Niektóre odmiany Actinidia kolomikta o kwiatach funkcjonalnie żeńskich mogą wykazywać cechy częściowej samozapłodnienia. Ale gdy rośnie samotnie, plon znacznie spada.
W Rosji najpopularniejszą spośród częściowo samozapłodnych odmian tej rośliny jest wyhodowana przez polskich hodowców Doctor Shimanovsky. Jest to liana o barwnych liściach i owalnych, zielonkawożółtych jagodach z różową opalenizną, dojrzewająca w sierpniu. Smak owoców jest słodko-kwaśny z aromatem jabłkowo-ananasowym.
Variety Doctor Shimanovskiy z łatwością toleruje temperatury do -40 ° C
Recenzje ogrodników o Actinidia Kolomikta
Od wielu lat w naszym wiejskim domu rośnie kolomikta, a więc zupełnie skromna roślina: można ją uprawiać na każdej glebie i jest mało wymagająca ze względu na lokalizację. Tylko koty boją się pierwszych lat życia.
Od 5 lat uprawiam kilka krzewów Actinidia kolomikta (dacza na północy Moskwy). Zimują bez schronienia i schodzenia z krat. Kwitną i owocują corocznie (w miarę dojrzewania krzewów jest ich coraz więcej). Actinidia rośnie w dwóch sąsiadach w kraju od ponad 10 lat. Nigdy też nie było problemów z zimowaniem.
Przede wszystkim polecam Gourmet, bardzo plenną, wielkoowocową, a nawet sprawdzoną odmianę. W zeszłym roku zebrałem 4 kilogramy, a to chyba nie jest granica dla winorośli uformowanej na przestronnej kratownicy.
A konkretnie o D. Szymanowskim: rejestr państwowy - nic, internet - "Odmiana żeńska, częściowo samozapłodna, mrozoodporna, różnorodna." "Actinidia kolomikta" Doctor Shimanovsky "to odmiana biseksualna, samozapylająca." "Odmiana jest biseksualna, samozapylająca, kwitnie w maju." ...
w praktyce - w zeszłym roku na krzaku były 3 jagody (bez zapylacza). W tym roku wisi 10 jagód, niektóre są bardzo małe i krzywe. Wynik. Jeśli chcesz mieć jagodę - posadź mężczyznę.
Jeśli chodzi o odmianę Pavlovskaya, uprawiam ją. Moim zdaniem odmiana jest bardzo godna. Jeśli porównamy z wrześniem, to owoce pierwszego są znacznie większe, chociaż są pojedyncze, ale dojrzewają wcześniej, przyjaźniej, a winorośl szybciej wydziela zbiory, a wzrost krzewu jest znacznie bardziej powściągliwy. Trudno mi ocenić plon, ponieważ przez długi czas krzew był tłumiony przez wrześniowy i pobliski jaśmin, ale według N.V. Kozak, ten wskaźnik dla Pavlovskaya na poziomie Lakomki. Stopniowo porzucę wrzesień na rzecz Pavlovskaya i innych odmian. Jeśli chodzi o różnorodność - nie wydawało mi się, że odmiana ta ma jakieś wybitne walory dekoracyjne jak na żeńską lianę.
Mam Kolomikty Sentyabrskaya i dr Shimanovsky (plus mężczyznę Adam między nimi). Wszyscy - z polskiego żłobka nie było z nimi problemów, chociaż mam mroźną nizinę. Moim zdaniem obie aktynidia są bardzo podobne zarówno pod względem wyglądu, jak i smaku owoców, a wygląd winorośli ich nie rozróżniam.Shimanovsky i Adam wykazują różnorodność, ale wrzesień - jak nie („lubię” - bo są u mnie gęsto obsadzeni i nie zawsze jest możliwe rozróżnienie, czyja gałąź jest).
Obie aktynidia są owocne i smaczne. Dojrzewające w drugiej połowie sierpnia. Ale w tym roku było coś dziwnego: wrzesień dojrzał prawie miesiąc przed terminem - w lipcu! Chociaż lato nie było upalne. A jeszcze bardziej mi się podobało - aktynidię jedliśmy miesiąc dłużej: w lipcu - wrześniu, w sierpniu - Shimanovsky.
Actinidia kolomikta może być uprawiana w prawie każdym regionie Rosji. Aby to zrobić, wystarczy wybrać odpowiednią odmianę i poświęcić roślinie trochę uwagi. W odpowiedzi actinidia kolomikta z pewnością podziękuje ogrodnikowi obfitym zbiorem bardzo przydatnych jagód o oryginalnym smaku i aromacie.
