Prawidłowo uprawiamy kalinę: od wyboru odmiany do sadzenia i opuszczania

Od czasów naszych odległych przodków kalina żyła obok człowieka, powstało o niej wiele piosenek. W naturze często ma postać krzewu, ale czasami można również znaleźć drzewo. Ze wszystkich różnorodności gatunkowej kaliny (a botanicy opisali około 160 gatunków), pospolita kalina występuje najczęściej na rosyjskich otwartych przestrzeniach. Roślina jest interesująca dla ogrodników ze względu na swoje właściwości dekoracyjne. Do przygotowania nalewek, kompotów, galaretek przetwarza się również gorzkie owoce, które są używane w leczeniu chorób. Obecnie uzyskano odmiany kaliny o słodkim smaku.

Uprawa kaliny ogrodowej

Kalina w warunkach naturalnych jest bezpretensjonalna, ale jeśli postawisz sobie za cel uzyskanie dużych zbiorów i atrakcyjnego wyglądu, musisz przestrzegać pewnych zasad techniki rolniczej.

Wybór miejsca i poprzednika w ogrodzie

Musisz sadzić kalinę w słonecznym miejscu lub w półcieniu (w tym w regionach południowych). Roślina preferuje gleby o odczynie obojętnym lub lekko kwaśnym (pH = 5,5–6,5).

Kalina owocuje obficie, jeśli w pobliżu posadzone są 2-3 krzewy. Odległość między nimi wynosi co najmniej 3 m.

Roślina najlepiej rozwija się na glebach żyznych przepuszczalnych dla powietrza, słabo rośnie na glebach bielicowych, piaszczystych, bagiennych. Głębokość lustra wód gruntowych musi wynosić co najmniej 1 m. Wcześniejszy wzrost roślin strączkowych (groch, fasola itp.), Których korzenie nasycają ziemię azotem, ma korzystny wpływ na miejsce proponowanego sadzenia kaliny.

Przygotowanie gleby

Aby zasadzić kalinę, zaleca się wcześniejsze wykopanie miejsca sadzenia i dodanie 1 wiadra zgniłego obornika lub kompostu. Jeśli gleba jest zbyt kwaśna, można ją wcześniej odtlenić: gliniastą - wapienną, piaszczysto-gliniastą - mąką dolomitową lub kredą.

Sadzenie i przesadzanie

Kalinę można sadzić wiosną, zanim zakwitną pierwsze liście, ale można to zrobić jesienią - przed nadejściem pierwszych mrozów. Bardziej celowe jest sadzenie małych sadzonek, ponieważ łatwiej będzie im przystosować się do nowych warunków, będą rosły szybciej. Lepiej jest kupować sadzonki z zamkniętym systemem korzeniowym, na przykład w pojemniku. Będą jednak miały wyższą cenę. Kupując sadzonkę z otwartym systemem korzeniowym, zwróć uwagę na:

  • rozwój systemu korzeniowego;
  • obecność mechanicznego uszkodzenia korzeni;
  • obecność gnilnych plam na korzeniach:
  • świeżość korzeni (jeśli podrapiesz dno kłącza, powinno pojawić się zielonkawe drewno).

    Sadzonki kaliny w doniczkach

    Do sadzenia lepiej wybrać sadzonki z zamkniętym systemem korzeniowym.

Procedura lądowania:

  1. Przygotuj dół do sadzenia o średnicy 60 cm i głębokości około 40-50 cm.
  2. Dodaj do niego 1 wiadro zgniłego obornika lub kompostu, wymieszaj z górną częścią gleby wyjętą podczas kopania dołka.
  3. Posadź sadzonkę, rozrzucając korzenie. Podczas sadzenia należy starać się uzyskać położenie szyjki korzeni sadzonki 3-5 cm poniżej poziomu gruntu.
  4. Po posadzeniu wlej sadzonkę kaliny 4 wiadrami wody i ściółkuj miejsce wokół pnia.

    Rysunek sadzenia kaliny

    Kołnierz korzeniowy sadzonki kaliny należy pogłębić o 3-5 cm

Lepiej jest przeszczepić kalinę kawałkiem ziemi, aby nie odciąć wielu małych korzeni.

Wideo: cechy sadzenia i pielęgnacji kaliny

Opieka

Kalina rozwija się lepiej przy wystarczającej wilgotności gleby, dlatego w porze suchej należy ją podlewać kilka razy w tygodniu. Konieczne jest zapewnienie, aby górna część gleby była zawsze wilgotna. Ale nie warto też wylewać dołka do stopnia tworzenia gnojowicy, szkodzi to roślinie. Po podlaniu należy poluzować glebę wokół sadzonki.

Eksperci zalecają coroczne karmienie roślin:

  • 12 g soli potasowej;
  • 30 g substancji zawierających azot;
  • 50 g superfosfatu.

Dla ogrodników preferujących nawozy organiczne, zaleca się raz w roku aplikować 2-3 kg zgniłego obornika lub kompostu na 1 m na pnie drzew2 powierzchnia.

Wskazane jest ściółkowanie pni wokół kaliny. Do ściółki można użyć słomy, kory drzewnej, ściętej trawy przed okresem inseminacji itp.

Ściółkowanie pozwala nie tylko na długotrwałe zachowanie wilgotności gleby, ale także przyczynia się do rozwoju pożytecznej mikroflory glebowej, a także dżdżownic. Zwiększa to naturalną żyzność gleby.

Organiczne odmiany mulczu

Do mulczowania nadają się różne materiały organiczne

Przycinanie i modelowanie

Przycinanie kaliny do celów sanitarnych odbywa się jesienią, po opadnięciu liści. Na tę imprezę warto wybrać ciepły dzień bez deszczu. Wycinane są wysuszone, chore pędy i gałęzie dotknięte szkodliwymi owadami. Plasterki o średnicy powyżej 7 mm przykrywa się var.

Przycinanie w celu uformowania korony odbywa się wiosną, zanim liście zaczną kwitnąć. Kalina powstaje w zależności od celu: nadania roślinie kształtu drzewa lub krzewu. Jeśli chcesz, aby rozwijało się w postaci drzewa, to:

  1. Pozostaw jedną gałąź rosnącą pionowo, a resztę odetnij.
  2. Usuń pąki na łodydze, w której planujesz utworzyć łodygę.
  3. Gdy pień osiągnie wysokość 1,5–2 m, uszczypnij punkt wzrostu. Ta procedura stymuluje rozgałęzianie.
  4. Gdy pień rośnie do tej wysokości, ścinaj pędy podstawy i wycinaj boczne gałęzie pnia.
Kalina z koroną w kształcie drzewa

Uformowana korona kaliny

Wskazane jest odcięcie kaliny rosnącej przy krzaku, ponieważ z wiekiem taka korona rośnie i gęstnieje. To przeszkadza w zbiorach, a jakość jagód będzie później gorsza.

Reprodukcja

Kalina może być rozmnażana przez nasiona, sadzonki, pędy podstawne.

Rozmnażanie nasion

Warto wiedzieć, że bez specjalnych środków kalina rozmnażana przez nasiona może kiełkować od roku do 3 lat. Aby nasiona szybciej kiełkowały, są poddawane specjalnej obróbce.

Nasiona kaliny

Uprawa kaliny z nasion może zająć dużo czasu

Procedura rozmnażania nasion kaliny:

  1. Nowy materiał nasadzeniowy miesza się z nawilżonymi trocinami i umieszcza w nylonowych pończochach. Przechowywane są w ten sposób w temperaturze + 20… + 25ºC przez 2 miesiące.
  2. Gdy na nasionach pojawią się małe kiełki, przenosi się je do dolnej części lodówki na 1 miesiąc, a następnie wysiewa w pudełkach, pogłębiając 3-4 cm w glebie i czekając na pojawienie się pędów.
  3. Wiosną, gdy minie groźba powrotu mrozu, sadzonki sadzi się w szkółce, podlewa i wstępnie zabezpiecza przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych.

    Skiełkowane nasiona kaliny w trocinach

    Kiedy pojawiają się pędy, nasiona kaliny sadzi się w pudełkach

Rozmnażanie przez sadzonki

Sadzonki kaliny są cięte w okresie kwitnienia rośliny, kiedy pęd jest wypełniony sokiem. Dzieje się to w czerwcu lub na początku lipca.

Procedura:

  1. Ze środkowej części pędu wycina się odcinek 10–12 cm, na którym znajdują się 2–3 węzły. Na dole wykonuje się cięcie pod ostrym kątem, dolne liście są odcinane, 2-3 liście pozostają na górze.
  2. Cięcie na dole kawałka jest traktowane Kornevinem lub przechowywane przez 10-12 godzin w wodnym roztworze heteroauxiny.
  3. Sadzonki przesadza się do mieszanki czystego piasku i torfu, którą przygotowuje się w stosunku 1: 1. Są one zakopane 1–2 cm, zachowując między nimi odstęp 4–5 cm.
  4. Następnie sadzonki przykrywa się przezroczystym materiałem, utrzymując temperaturę powietrza wewnątrz schronu + 27… + 30ºC przy dużej wilgotności, dla której są okresowo spryskiwane wodą.
  5. Po około 20-21 dniach, gdy sadzonki się zakorzenią, zaczynają przyzwyczajać je do zwykłego środowiska, na chwilę usuwając osłonę ochronną. Po ostatecznej adaptacji schron jest całkowicie usuwany. Na zimę pozostają w domu.
  6. Wraz z nadejściem klimatycznej wiosny sadzonki są utwardzane przez 2 tygodnie, a następnie przesadzane do otwartej szkółki, zgodnie ze schematem sadzenia 50x15 cm.
  7. Kiedy sadzonki wystarczająco dorosną, przesadza się je na stałe.

    Rysunek reprodukcji przez sadzonki

    Przygotowane sadzonki kaliny sadzi się na podłożu z piasku i torfu

Powielanie kaliny przez pędy korzeniowe

Rozmnażanie przez pędy podstawowe jest uważane za stosunkowo nieskomplikowaną metodę. Dla tego:

  1. W maju lub czerwcu wybiera się pędy korzeni krzewu 20 cm lub więcej nad ziemią.
  2. Podstawę pędu zawiązuje się drutem, a następnie hilling przeprowadza się na wysokość 7–8 cm.
  3. W okresie letnim pędy są wypuszczane jeszcze 2-3 razy, osiągając wysokość włosa 20 cm.
  4. Następnej wiosny są odcinane od macierzystego krzewu i sadzone na stałe.

    Rysunek rozmnażania drzew przez pędy korzeniowe

    Do rozmnażania kaliny z pędami podstawnymi odpowiednie są pędy o wysokości 20 cm lub większej

Ochrona przed chorobami i szkodliwymi owadami

Liście kaliny często cierpią z powodu inwazji szkodliwych owadów:

  • chrząszcz z liści kaliny;
  • liścia kaliny;
  • mszyca czarna kalina;
  • muszka kalina;
  • wiciokrzew kłujący sawfly.

Ponadto na kalinę wpływają choroby:

  • mączniak;
  • owoce i szara zgnilizna;
  • miejsce na liściach.

Istnieje kilka podejść do ochrony kaliny przed szkodliwymi owadami i chorobami, w tym zastosowanie nowoczesnych środków chemicznych i preparatów otrzymywanych z naturalnych składników.

Stosowanie sztucznych leków jest skuteczne, należy jednak pamiętać, że nosiciele chorób i szkodników mutują z czasem, przyzwyczajając się do substancji, które wcześniej były dla nich destrukcyjne. Przy wszelkich środkach ostrożności (opryskiwanie przed kwitnieniem itp.) Istnieje ryzyko przedostania się szkodliwej kompozycji do organizmu człowieka.

Stosowanie naturalnych, naturalnych składników jest praktycznie nieszkodliwe dla zdrowia człowieka, ale nie zawsze jest skuteczne ze względu na przystosowanie się do nich szkodników i nosicieli chorób.

Galeria zdjęć: szkodniki kaliny

Galeria zdjęć: choroby kaliny

Metody zwalczania szkodników

Aby zwalczyć chrząszcza kaliny wraz z nadejściem wiosny, kiedy liście kaliny jeszcze nie zakwitły masowo, wierzchołki pędów są dokładnie badane pod kątem wykrycia jaj szkodników. Wierzchołki z nim są odcinane i spalane.

Viburnum leafworm, kalina żółciowa, kolczatka wiciokrzewu są niszczone przez oprysk kaliny w okresie przed kwitnieniem 10% roztworem Karbofosu. Alternatywnym sposobem zwalczania tych szkodników jest spryskanie korony:

  • napar z pieprzu;
  • bulion z piołunu;
  • napar z wierzchołków pomidorów.

Aby zniszczyć czarną mszycę kalinową, pędy rosnące u korzeni są cięte i spalane. Tam szkodniki składają jaja przed nadejściem zimy. Niektórzy eksperci zalecają traktowanie pędów w okresie przed pęknięciem pąków Nitrafenem w stężeniu 60%. Pomagają również środki ludowe:

  • napar z blatów ziemniaczanych;
  • mydło do prania rozcieńczone w wodzie;
  • roztwór czosnku.

Mszyce są również niszczone przez szeroko rozpowszechnione owady: biedronki, szubienice.

Metody kontroli chorób

Do zwalczania mączniaka prawdziwego stosuje się fungicydy:

  • Prędkość;
  • Topaz;
  • Bayleton itp.

Wśród środków ludowych stosuje się napar z cebuli lub ostropestu.

Kiedy owoce i szara zgnilizna wpływają na kalinę, chore liście i owoce są odcinane i spalane. Roślina jest opryskiwana:

  • mieszanka bordeaux;
  • Vectra;
  • tlenochlorek miedzi.

Aby wyeliminować plamienie, dotknięte liście są usuwane i spalane. Dopóki nie pojawią się liście, gałęzie i pędy spryskuje się tlenochlorkiem miedzi lub mieszaniną Bordeaux.

Odmiany i odmiany kaliny, ich cechy

Ostatnio wyhodowano wiele odmian i odmian kaliny o atrakcyjnych właściwościach dekoracyjnych i specyficznym smaku jagód.

Odmiany kaliny o podwyższonych właściwościach dekoracyjnych

Korony kaliny często zachwycają oko swoim pięknem, ale istnieje kilka odmian, które cieszą się największym zainteresowaniem, związanym ze szczególną atrakcyjnością ich wyglądu.

Kalina Roseum

Przede wszystkim ta odmiana kaliny jest ceniona ze względu na śnieżnobiałe kwiaty o wielkości 1,5 cm, które zbiera się w kulki kwiatostanów o średnicy do 10 cm. Na początku kwitnienia mają zielonkawy odcień, na końcu - różowawy. Roślina kwitnie od maja do czerwca. Kwiaty Roseum viburnum są sterylne, dlatego nie tworzą owoców.

Odmiana jest wysokim krzewem o bujnej i rozłożystej koronie o wysokości od 2 do 5 m. Liście zielone jesienią są czerwono-pomarańczowe.

Odmiany kaliny Roseum

Kalina Roseum słynie z białych kwiatostanów o średnicy do 10 cm

Viburnum Snow Globe

Odmiana kaliny Snow Globe lub Buldenezh (z francuskiego boule de neige - śnieżka) dorasta do 3,5 m. Gałęzie tworzą szeroką koronę. Aby wzmocnić efekt postrzegania wspaniałych białych kwiatostanów (o średnicy do 15 cm), ogrodnicy nadają koronie krzewu kształt półkuli. Kwiaty kaliny Snow Globe są również sterylne, nie dają owoców.

Roślina zaczyna kwitnąć w maju i trwa około miesiąca. Początkowo pąki mają bladozielony kolor, następnie ich odcień zmienia się na kremowy lub bladoróżowy, wreszcie, gdy w pełni kwitną, stają się śnieżnobiałe. Jesienią liście mają piękny szkarłatny kolor.

Krzew żyje długo i nadal kwitnie do 60 roku życia.

Viburnum Snow Globe

Viburnum Snow Globe znana jest z dużych kwiatostanów

Kalina Sargent „Onondaga” (Onondaga)

Odnosi się do rodzaju kaliny Sargent. Odporny, odporny na cień. Liście są jasnozielone, duże, wielkości 12 x 10 cm. Kwiatostany tej rośliny są ozdobne: pośrodku znajdują się żyzne pąki o czerwono-bordowym odcieniu, a okrąg jest otoczony dużymi (do 3 cm) białymi sterylnymi kwiaty. Kwitnie w czerwcu.

W przeciwieństwie do poprzednich odmian ozdobnych kalina Sargent „Onondaga” owocuje we wrześniu. Owoce są soczyste, drobne, pomarańczowoczerwone.

Kalina Sargent Onondaga

Kalina Sargent "Onondaga" posiada niezwykłe ozdobne kwiatostany

Kalina Eskimo

Kwitnienie tej rośliny jest tak obfite, że pędy i gałęzie są prawie niewidoczne. Powstaje w postaci kulistego krzewu lub drzewa o łodydze około 0,6 mz zaokrągloną koroną. Liście są ciemnozielone, błyszczące, skórzaste, jajowate.

Kwitnienie rozpoczyna się w drugiej połowie maja i trwa długo. Duże (do 10 cm średnicy) śnieżnobiałe kuleczki kwiatostanu wydzielają przyjemny aromat.

Kalina eskimoska rośnie powoli.

Kalina eskimoska

Kalina Eskimo kwitnie tak obficie, że prawie nie widać gałęzi

Odmiany owoców kaliny

Hodowcy wyhodowali również odmiany owoców.

Tabela: charakterystyka odmian owoców

Nazwa odmiany Opis odmiany
Elita LeningraduKrzew jest średniej wielkości, wys. 2–2,5 m, mrozoodporny, w połowie sezonu. Odmiana jest samozapłodna, dlatego do uzyskania plonów wymagane jest ścisłe ułożenie kaliny innych odmian. Owoce duże, kuliste, o przyjemnym smaku z wyczuwalną słodyczą, barwa - rubinowo-czerwona. Roślina preferuje miejsca oświetlone. Krzew ma średnio rozłożystą koronę
UlgenOdmiana sezonowa (owoce dojrzewają w połowie września), której nazwa pochodzi od ałtajskiego wyrażenia „dobry duch”. Jasnoczerwone okrągłe owoce pokryte są gęstą skórką i mają słodki z goryczką. Klaster owocowy składa się z 35-50 soczystych pestkowców. Krzew do 4 m wys., Plon 5–10 kg. Różni się odpornością na choroby i mszyce. Dobrze reaguje na podlewanie
Rubiny tajgaŚrednio dojrzewająca odmiana, której nazwa pochodzi od pięknych, jasnych, rubinowych jagód w kształcie kuli. Owoce są okrągłe, średniej wielkości z żółtym miąższem, o masie 0,5-0,7 g, słodkawym, lekko gorzkawym smaku. Roślina rozwija się jako krzew o zaokrąglonej owalnej koronie lub drzewie. Wydajność - 8-11 kg na krzak. Owocowanie rozpoczyna się w wieku 4 lat, następuje regularnie, bez spadku plonu do 20 lat. Sadząc tę ​​odmianę kaliny, należy wziąć pod uwagę, że jest samozapłodna i wymaga zapylenia innych odmian i sadzonek kaliny pospolitej
Czerwona wiązkaOdmiana sezonowa, wyhodowana przez pracowników Ogólnorosyjskiego Instytutu Genetyki i Hodowli Roślin Sadowniczych im. Michurina. Średnia wydajność 2,5-4 kg jagód z krzewu. Odporny na choroby i szkodniki. Jagody są kuliste, duże, w smaku ciemnobordowym, słodko-kwaśnym z przyjemną goryczką. Krzew jest średniej wielkości. Odmiana jest samopłodna, ale eksperci zalecają sadzenie w pobliżu co najmniej jednego krzewu kaliny innej odmiany, aby zwiększyć plony
ZholobovskayaOdmiana została pozyskana w N.I. M. A. Lisovenko. Krzew do 2,5 m. Pędy gładkie, jasnoszare. Liście skórzaste zielone, średniej wielkości, 3-5 klapowane. Owoce ciemnoczerwone kuliste dojrzewają pod koniec września. Jagody są soczyste, średniej wielkości (0,6–0,7 g) o dobrym, lekko gorzkawym smaku. Wydajność - około 5 kg z krzewu, owocowanie roczne. Odmiana jest zimotrwała, odporna na choroby. Jest niepłodny, dlatego potrzebuje sąsiedniego ułożenia krzewów kaliny innych odmian
MariaOdmiana w połowie sezonu została nazwana na cześć hodowcy Marii Plechanowej. Krzew o grubych pędach, do 3 m. Liście zielone, pomarszczone, jesienią przebarwiają się na fioletowo i złocisto. W gronie owoców znajduje się 45-50 zaokrąglonych jagód jasnoczerwonego koloru o masie 0,6 g. Smak słodkawo-kwaśny z lekko cierpkim odcieniem. Owocuje corocznie. Wydajność - 5 kg na krzak. Odmiana jest odporna na zimę. Różni się wysoką odpornością na choroby i szkodniki
ShukshinskayaOdmiana nosi imię popularnego pisarza, aktora i reżysera V. M. Shukshina, który nakręcił film „Kalina Krasnaja”. Średnie dojrzewanie. Krzew o grubych, jasnoszarych pędach, do 3 m. Liście jasnozielone, 3-5 klapowe. Jagody są szkarłatno-czerwone, ważą 0,57 g. Smak jest lekko gorzki. Owocowanie jest stabilne. Średni plon - 6 kg owoców z krzewu. Odmiana jest zimotrwała, odporna na choroby. Wymagające wilgotności gleby. Samosterylny. Do zapylania kwiatów nadają się wszystkie odmiany kaliny.
Michurinskaya wcześnieWczesna dojrzała odmiana wyhodowana w N.N. I. V. Michurin. Różni się dużym rozmiarem kulistych czerwonych jagód - do 1 g.Owoce mają słodkawy, lekko gorzki smak, można je spożywać na świeżo. Wydajność jest wysoka - do 10-15 kg na krzak. Krzew wysoki, do 4 m. Odmiana zimotrwała
czerwony koralWyhodowany przez hodowców V.N. I. V. Michurin. Również odmiana wielkoowocowa, masa jasnoczerwonych kulistych jagód - do 1 g. W smaku owoce są słodkawe, lekko gorzkie z mocnym aromatem. Plon jest wysoki - ponad 10 kg owoców z krzaka. Krzew jest średniej wielkości, zwarty.Odmiana jest samopłodna, może być stosowana do zapylania samozapłodnych odmian Viburnum vulgaris
CenionyOdmiana średnio dojrzewająca. Krzew jest średniej wielkości, z prostymi pędami o średniej grubości. Zimotrwalosc jest wysoka. Jagody jasnoczerwone mają kulisty kształt, wagę 0,74 g. W smaku słodko-kwaśne z lekką goryczką. Produktywność - około 2,5-4 kg owoców na krzak. Odmiana jest samozapłodna; aby uzyskać plony, konieczne jest sąsiedztwo innych odmian kaliny
ZarnitsaOdmiana średnio dojrzewająca. Wysoki krzew - do 3,5 m - z jasnoszarymi gładkimi pędami. Liście są zielone, duże, z 3-5 płatkami. Owoce są jaskrawoczerwone, eliptyczne, o masie 0,6-0,8 g. Gorzki smak. Odmiana ma przeznaczenie techniczne, z owoców dobrze nadaje się na dżem. Średnia wydajność - 6,5 kg z krzaka. Owocuje stabilnie, nie zmniejsza plonu do 25 lat. Odporny na choroby i szkodniki. Samozapłodnienie, wszystkie odmiany kaliny są używane do zapylania

Galeria zdjęć: odmiany owocowe kaliny

.

Wykonując proste techniki rolnicze, możesz ozdobić swój ogród wspaniałymi koronami i kwiatami kaliny, a także uzyskać zbiór zdrowych słodkawych owoców z charakterystyczną goryczką.

Dodaj komentarz

 

Wymagane pola są zaznaczone *

Wszystko o kwiatach i roślinach na miejscu iw domu

© 2024 flowers.bigbadmole.com/pl/ |
Korzystanie z materiałów serwisu jest możliwe pod warunkiem umieszczenia linku do źródła.