Przystojny agrest ze szmaragdowymi liśćmi i bursztynowymi jagodami to ozdoba letniego domku. Trudno sobie wyobrazić, że takie piękno jest możliwe w pobliżu Petersburga lub w pobliżu Czelabińska. Ale rośnie tu rosyjski agrest żółty, który od pół wieku daje delikatne jagody.
Zawartość
Historia hodowli, opis i charakterystyka odmiany agrestu rosyjskiego żółtego
Autor odmiany, Klavdia Dmitrievna Sergeeva, otrzymała ten agrest poprzez staranną selekcję w 1963 r. Rosyjska odmiana żółta jest wpisana do rejestru państwowego od 1974 r. W regionach północno-zachodnich i Uralu.
Niezbyt wysoki, lekko rozłożysty krzew. Młode pędy są szaro-zielone, proste. Zdrewniałe gałęzie są lekkie. Odmiana jest kolczasta, pojedyncze ciernie, skupione głównie na dolnych partiach pędów. Liście pięciopłatkowe, bez pokwitania, jasnozielone, błyszczące. Kwiaty są blade, średniej wielkości, pojedyncze lub parami w kwiatostanach.
Jasne kwiaty zbiera się w kwiatostany parami lub pojedynczo
Jagody duże, kulisto-owalne, pozbawione pokwitania, miodowo-żółte, błyszczące. Ich waga zwykle mieści się w granicach 5-7 g. Skórka owocu jest cienka, z jasnymi żyłkami, miąższ jest słodko-kwaśny, o delikatnym smaku, mało nasion. Ich przeznaczenie jest uniwersalne: je się je świeże, mrożone i konserwowane. Owoce dobrze znoszą transport. Jagody długo wiszą na krzaku, nie kruszą się ani nie pękają.
Agrest zawiera wiele kwasów organicznych i witamin. Są również bogate w pektyny, które wiążą metale ciężkie tworząc nierozpuszczalne związki, które są następnie wydalane z organizmu. Dlatego szczególnie przydatne jest spożywanie owoców agrestu mieszkańcom dużych miast i kierowcom, którzy są zmuszeni do wdychania toksycznych spalin.
Jagody agrestu Rosyjski żółty wiszą na gałęziach przez długi czas bez pękania i kruszenia
Jest to odmiana w połowie sezonu, wykazująca wysoką zimotrwalość i odporność na suszę. Zaletą rosyjskiej odmiany agrestu żółtego jest również niska wrażliwość na sferotecę.
Spheroteka to amerykański mączniak prawdziwy, plaga wielu starożytnych odmian agrestu. Zauważono, że im bardziej wyrafinowany i bogatszy smak jagody, tym roślina jest mniej odporna na choroby.
Agrest rosyjski żółty charakteryzuje się wyraźną samozapłodnieniem, zapewniając obfite zbiory. Z buszu zbiera się 4,1 kg jagód lub 120-140 kg / ha.
Doświadczeni ogrodnicy wiedzą, że nawet przy wyraźnej samo-płodności krzewów plon jest wyższy i lepszy, jeśli w sąsiedztwie sadzi się inne odmiany agrestu, które są blisko dojrzewania.
Praktycznie nie ma wad tego agrestu. Konieczne jest obserwowanie technik rolniczych i zbieranie zasłużonych zbiorów.
Cechy sadzenia i uprawy odmiany agrestu rosyjskiego żółtego
Ta odmiana nie jest zbyt wybredna pod względem składu gleby: rośnie na glebach kwaśnych, lekko kwaśnych i obojętnych. Ale musisz upewnić się, że krzaki nie trafią na nizinę, ponieważ rośliny nie tolerują stojącej wody. Chociaż sferoteka nie jest dla nich skłonna do zdziwienia, istnieją inne choroby i szkodniki, dlatego aby krzewy były zawsze zdrowe i aby uzyskać duże, słodkie, mocne jagody, należy wybierać miejsca nasadzeń słoneczne, chronione ogrodzenie lub mur przed zimnymi północnymi wiatrami.
W zależności od liczby krzewów, powierzchni przeznaczonej na agrest, można zastosować różne opcje sadzenia. Jeśli sadzonek jest niewiele i ma zebrać maksymalny możliwy plon z krzewu, wówczas między roślinami pozostaje 1 m, a między rzędami 2 m. Pozwoli to następnie uformować pełnoprawne krzewy z 16–20 pędami w różnym wieku.
Gdy jest dużo sadzonek, ale jest mało miejsca, ale istnieje chęć jak najbardziej produktywnego wykorzystania dostępnych zasobów, odległość między krzewami zmniejsza się do 60–80 cm. Pozostaje tylko 1–1,2 m. rozstaw rzędów.W takim przypadku same rośliny są przerzedzane, nie pozostawiając więcej 12-14 pędów. W wyniku tego tworzenia się krzewów jagody są większe, ponieważ zmniejsza się całkowita liczba owocnych gałęzi. Pozostaw wystarczająco dużo miejsca między roślinami, aby mieć swobodny dostęp do krzewów w celu przycinania gałęzi, zwalczania szkodników i zbioru.
Do lądowania:
- Wykop otwór o wymiarach 40x40 cm na głębokości 50–55 cm. Glinę oddziela się od żyznej warstwy gleby i usuwa z terenu. W razie potrzeby drenaż wylewa się na dno wykopu: tłuczeń, łamaną cegłę.
Tłuczeń wapienny i łamana cegła zapewnią niezbędny drenaż
- Wiadro zgniłego obornika lub próchnicy, 2-3 litry popiołu i 200 g superfosfatu dokładnie miesza się z glebą. Mieszaninę wlewa się do otworu, umieszczając na środku sadzonkę agrestu. Zaleca się pogłębienie szyjki korzeniowej o 5–10 cm w celu pobudzenia wzrostu młodych pędów.
Podczas sadzenia agrestu następuje pogłębienie szyjki korzeniowej, co stymuluje wzrost nowych pędów
- Podczas wylewania gleba jest kruszona i podeptana, aby nie pozostały puste przestrzenie. Powstaje dziura. Podlewaj obficie. Po wchłonięciu wody krąg pnia jest ściółkowany humusem.
Krąg pnia jest ściółkowany humusem, aby zatrzymać wilgoć i zahamować wzrost chwastów
Podczas sadzenia jesienią nie trzeba ścinać krzewu, ale zaleca się go przytulić. A na wiosnę agrest jest niegotowany, radykalnie odcinany, pozostawiając tylko 2-3 pąki nad poziomem gleby. Nie pozwól, aby krzew owocował w pierwszym roku po posadzeniu. Kwiaty należy odciąć tak, aby roślina skierowała siły na wzmocnienie i rozwój systemu korzeniowego oraz ukształtowanie młodych pędów.
Dbanie o pierwszy rok agrestu sprowadza się do spulchnienia gleby, przycinania i podlewania. Wszystkie słabe pędy są usuwane, pozostawiając tylko 4 najsilniejsze. Następnie co 4 lata wycina się 3-5 starych pędów, zastępując je młodymi. Racjonowanie gałęzi jest konieczne, aby krzew był równomiernie oświetlony i wentylowany. Zagęszczone rośliny częściej chorują i dają słabe plony. Jagody takiego agrestu są kruche i niewyraźne w smaku.
Oprócz przycinania formacyjnego regularnie przeprowadza się czynności sanitarne. Łamane, zamarznięte lub ocierające się gałęzie usuwa się wiosną. Przez cały sezon wegetacyjny krzewy są sprawdzane pod kątem obecności chorych pędów i niszczone.
Aby zapobiec rozprzestrzenianiu się szkodników i patogenów, gleba pod krzakami jest regularnie rozluźniana, opadłe liście są usuwane i spalane. Robią to samo, gdy znajdują chore jagody.
Odmiana agrestu rosyjskiego żółtego jest odporna na suszę, lepiej regularnie dostarczać jej wodę. Rób to, aż jagody nabiorą kształtu. Następnie przerywa się intensywne podlewanie, aby w owocach gromadziła się słodycz. Podlewanie po zerwaniu jagód jest ważne na przyszłoroczne zbiory. Ale obfite podlewanie przed okresem spoczynku zimowego, krzewy muszą być odżywione i dobrze znosić zimno.
Kiedy jagody nabierają kształtu, podlewanie zostaje zatrzymane, aby gromadziła się w nich słodycz.
Aby mieć pewność, że rośliny z powodzeniem zimują, a jednocześnie nie będą cierpieć z powodu szkodników i chorób, warto jesienią spryskać je 3% roztworem siarczanu żelazawego lub 1-2% siarczanu miedzi.Powinien być przetwarzany bardzo obficie, próbując zrzucić ziemię pod nasadzeniami. Konieczne jest ostrożne usuwanie chwastów wokół krzewów, ponieważ są one wygodną pożywką dla szkodników i patogenów.
Zalety i wady odmiany w porównaniu z podobnymi
Agrest rosyjski żółty mrozoodporny, nie potrzebuje schronienia na zimę. Badania przeprowadzone w warunkach środkowego Uralu wykazały, że przy długotrwałych nienormalnie niskich temperaturach (-39 ... -43 oC) Krzewy agrestu rosyjskiego żółtego zamarzły w stopniu umiarkowanym, w przeciwieństwie do odmian uprawianych w tych samych regionach. Sadzenie agrestu Northern Captain, Senator, Vladil i Malachite praktycznie nie zamarzło w podobnych warunkach. Ale na szczęście taka zimna pogoda nie jest tak powszechna.
Jeśli porównamy do smaku owoce rosyjskiego agrestu żółtego z odmianą North Captain, to ciemnobordowe jagody tego ostatniego są mniejsze i kwaśne, raczej odmiana techniczna. Spośród odmian agrestu uralskiego najsłodszy jest Vladil, w porównaniu z nim rosyjski żółty jest trochę kwaśny. Ale ciemnoczerwone jagody agrestu Vladil są mniejsze, a plon wynosi tylko 28 c / ha, prawie 4,5 razy mniej niż w przypadku rosyjskiej odmiany żółtej. Agrest Senator ma również ciemne jagody, jest odporny na sferotecę, słodszy od rosyjskiej żółci, ale plon jest niższy, tylko 41 c / ha.
W porównaniu z odmianą Malachite przewaga jest niewątpliwie po stronie rosyjskiej żółci. Malachit jest odporny na choroby, mróz, daje delikatne jagody o przyjemnym szmaragdowym kolorze, a plon jest prawie podobny do rosyjskiego żółtego, ale smak owoców jest mierny.
Agrest rosyjski żółty wytrzymuje konkurencję
Opinie
VitaliyK: Ludzie! Wyjaśnij, kto może, różnicę między odmianami agrestu rosyjskiego żółtego i angielskiego żółtego. Chcę wyjaśnić, który mam ...
"English yellow" wydaje się być starą odmianą i cierpi na mączniaka prawdziwego, ale powinny być duże jagody, a "Russian yellow" nie powinno chorować. Mam "rosyjski żółty", ale jak dotąd była jedna jagoda. Teraz gałęzie krzewu są wyprostowane, nie cienkie, ale wiosną wydaje mi się, że były bardziej rozłożyste. ...
A moim ulubionym agrestem jest rosyjski.Duży, słodki, a poza tym do wyboru kolor 🙂 Jest zarówno ciemna forma (jeśli się nie mylę rosyjska czerń), jak i jasna rosyjska żółta Mam nawet małe krzaki prawie pokryte z jagodami moja córka nie ma czasu na jedzenie: około)
... Głównymi zaletami tej odmiany są: bezpretensjonalność, wysoka wydajność, jakość jagód. ... Agrest znosi upały i mroźne zimy. Nie jest zbyt wybredny, jeśli chodzi o podlewanie. Odporny na choroby. Na mojej stronie posadzono kilka odmian agrestu i mogę powiedzieć. że inne odmiany mają tendencję do zrzucania owoców w czasie upałów. Ta odmiana wcale nie jest podatna na zrzucanie. Krzew jest bardzo produktywny, na gałęziach zawsze jest dużo jajników. Dojrzałe jagody są duże i żółte. Ziarna nie są duże… Ale agrest „rosyjski żółty” jest bardzo słodki, nawet w niedojrzałej postaci. W miarę wzrostu krzew zaczyna się rozprzestrzeniać.Każdej wiosny ścinam krzew, w wyniku przycinania, agrest odnawia się, na młodych gałęziach powstają duże jagody ... Ciernie na gałęziach są rzadkie, więc zbieranie agrestu jest całkiem znośne ... Agrest jest samozapyleniem. ...
Młode krzewy agrestu rosyjskiego mają rozłożyste pędy. Wydłużone, błyszczące miodowo jagody wiszą na gałązkach, nie odpadają ani nie pękają. Krzew wyobraża sobie, że jest drzewem noworocznym, tylko jego kulki są jadalne.
