Jak radzić sobie z chorobami i szkodnikami porzeczek oraz jak prowadzić profilaktykę

Porzeczki - czarne, czerwone, białe, a także różowe i złote - to bezpretensjonalny krzew jagodowy, od dawna kochany przez rosyjskich ogrodników. Istnieje wiele jego odmian, a hodowcy stale opracowują nowe odmiany o ulepszonych właściwościach, w tym te z genetycznie zbudowaną odpornością na niektóre choroby lub nie dotknięte określonym typem szkodnika. Ale nie są jeszcze w stanie całkowicie chronić kultury przed atakami chorobotwórczych grzybów, wirusów, bakterii, owadów. Dlatego ogrodnik musi być w stanie na czas rozpoznać podejrzane objawy, zidentyfikować problem i sobie z nim poradzić.

Objawy, na które należy uważać

Podobnie jak inne rośliny ogrodowe, krzewy porzeczki zaleca się regularnie sprawdzać, aby na czas zauważyć podejrzane oznaki i mieć czas na podjęcie odpowiednich środków. Jeśli jest zarażony patogennym grzybem, wirusem, bakterią lub został zaatakowany przez szkodniki, lepiej jest go wykryć na wczesnym etapie, kiedy problem można jeszcze rozwiązać bez uciekania się do „ciężkiej artylerii” w postaci potężne chemikalia. W takim przypadku różne choroby mogą objawiać się w podobny sposób. Często podobne znaki wskazują na pewne błędy w opiece. Ogrodnik musi być czujny, gdy pojawią się następujące objawy:

• Brak owocowania. Jest to normalne w pierwszym roku lub dwóch po wylądowaniu na otwartym terenie. Jeśli dorosła porzeczka nie wydaje owoców, może to być spowodowane niewłaściwym wyborem miejsca dla niej (położenie w cieniu lub w bezpośrednim nasłonecznieniu), nieodpowiednim podłożem do uprawy (porzeczka nie toleruje kwaśnych gleb), zbyt zimnym klimatem (szczególnie w przypadku odmian „południowych” jajniki na takich krzakach są łatwo uszkadzane przez nawracające wiosenne przymrozki), bardzo słabe podlewanie, niedostateczne zapylanie (owady zapylające z reguły nie są zbyt aktywne w chłodne, wilgotne dni). Przyczyną może być choroba wirusowa - nawrót.
• Na liściach wypukłe plamy o różnych odcieniach czerwieni. Tak przejawia się antraknoza. Inny podobny objaw może wskazywać na infekcję krzewu przez mszycę.
• Żółknięcie liści.Przyczyn jest wiele, głównie błędy w pielęgnacji - zgrubienie nasadzeń, nieodpowiednie zbyt „złe” podłoże, niedobór wilgoci, rzadkie lub nieprawidłowe karmienie. Ale objaw może również wskazywać na pojawienie się mszycy pędowej, przędziorków lub szklanki.
• Czerwone plamy na liściach. Przyczyną jest choroba grzybicza - rdza kolumnowa lub kielichowa.
• Powolny wzrost i rozwój krzewu. Najczęściej jest to spowodowane złym wyborem miejsca sadzenia lub nieodpowiednią glebą (kwaśna lub „ciężka”, podmokła). Inne możliwe przyczyny to zbyt aktywne przycinanie lub rozmnażanie przez dzielenie bardzo starych krzewów (lepiej jest rozmnażać kulturę sadzonkami lub warstwami).
• Białe kwiaty na liściach i pędach. Najbardziej prawdopodobną przyczyną jest mączniak prawdziwy.
• Toczące się liście. Tak pojawiają się niektóre infekcje wirusowe, a także antraknoza i mączniak prawdziwy w późniejszych stadiach rozwoju. Przyczyną mogą być również szkodniki żerujące na sokach roślinnych - mszyce, przędziorków.
• Pajęczyna na liściach i pędach. Wskazuje to na pojawienie się szkodników, przede wszystkim przędziorków. Niektóre motyle (świetlik agrestowy, ćma porzeczkowa) robią kokony z materiału podobnego do pajęczyny.
• Plamy na korze. Pojawienie się porostów jest charakterystyczne głównie dla starych krzewów porzeczkowych. Sami najprawdopodobniej nie zabiją rośliny, ale to nie znaczy, że nie trzeba z nimi walczyć.
• Suszący krzew. Często powodem jest przedłużający się brak podlewania. W przypadku uszkodzenia przez choroby lub szkodniki porzeczka wysycha, gdy proces zaszedł bardzo daleko. Dzieje się tak wraz z rozwojem mączniaka prawdziwego, antraknozą, atakami mszyc, przędziorków, szkła i świetlików.

Jak wybrać dokładną odmianę porzeczek, która przez wiele lat zachwyci Ciebie i Twoich bliskich smaczną i zdrową jagodą:https://flowers.bigbadmole.com/pl/yagody/smorodina/smorodina-lentyay-opisanie-sorta-foto.html

Galeria zdjęć: objawy charakterystyczne dla powszechnych chorób porzeczek

Powszechne choroby porzeczek

Współczesne odmiany porzeczek mają z reguły dobrą odporność, czego nie można powiedzieć o jej starych, „zasłużonych” odmianach. Praktyka pokazuje, że porzeczki czarne znacznie częściej niż czerwone i białe cierpią na ataki grzybów chorobotwórczych, a słabym punktem tych ostatnich są choroby wirusowe. Poniższe są najbardziej typowe dla kultury choroba czarnej porzeczki.

Antraknoza

W czarnej porzeczce grzyb atakuje głównie liście, w kolorze czerwonym i białym - ich ogonki i owoce. Choroba zaczyna się rozwijać wiosną, gdy tylko powietrze ogrzeje się do 15 ° C. Pierwszym objawem są małe czerwono-brązowe plamki. Stopniowo powiększają się, łączą. Liście i kiście owoców zwijają się, wysychają i opadają w środku lata. Odporność na mróz krzewu gwałtownie spada. Upał i częste opady deszczu przyczyniają się do rozwoju choroby. Jeśli lato jest suche, inwazja antraknozy jest praktycznie wykluczona.

Odporne na tego grzyba są Pervenets, Victoria, Belorusskaya Sweet, Zoya, Champion, Golubka.Rzadko atakuje porzeczkę Leah, Elegant, Exhibition. Ale wszystkie stare odmiany znajdują się w specjalnej strefie ryzyka.

Większość starych odmian porzeczek jest bardzo często dotknięta antraknozą.

Aby zapobiec, krąg pnia jest dokładnie oczyszczany z resztek roślinnych, a gleba jest głęboko spulchniona. Krzewy dotknięte grzybem spryskuje się w połowie jesieni 1% roztworem siarczanu miedzi lub płynu Bordeaux. Procedura jest powtarzana wczesną wiosną, zanim liście zakwitną. Pąki są traktowane preparatem Topsin-M, Previkur z dodatkiem dowolnego biostymulatora (humatu potasu, epiny, heteroauzyny).

W okresie wegetacji krzew spryskuje się co dwa tygodnie naparem koloidalnej siarki lub popiołu drzewnego. Jeśli choroba przejawia się podczas owocowania, gdy wykluczone jest użycie jakichkolwiek chemikaliów, do jej zwalczania stosuje się fungicydy pochodzenia biologicznego - Fitosporin-M, Gamair. Stężenie roztworu i częstotliwość zabiegów określają instrukcje producenta.

Mączniak

To jedna z najczęstszych chorób porzeczek. Liście, zaczynając od najniższych, a pędy pokryte są plamami przypominającymi rozlaną mąkę. Stopniowo gęstnieją, zmieniają kolor na brązowy z liliowym odcieniem. Na powierzchni widoczne są krople mętnego białawego płynu. Dotknięte liście są zdeformowane i suche, jagody pękają, gniją, a pędy wyginają się i gęstnieją.

Jeśli nic nie zostanie zrobione, krzew umrze w ciągu roku lub dwóch. Rozprzestrzenianie się choroby (z reguły pierwsze objawy pojawiają się na początku lata) to gwałtowne zmiany temperatury, wysoka wilgotność powietrza, brak światła słonecznego i ciepła, nadmierny entuzjazm ogrodnika nawozami zawierającymi azot. Odporny na infekcję odmianami mączniaka prawdziwego Katyusha, Memory Vavilov, Titania, Temptation, Natalie.

Mączniak prawdziwy to jedna z najczęstszych i najniebezpieczniejszych chorób porzeczek, jeśli nie będziesz z nią walczyć, krzew umrze za kilka lat

Po znalezieniu pierwszych oznak wszystkie dotknięte części rośliny są odcinane i spalane tak szybko, jak to możliwe. Na wczesnym etapie rozwoju mączniaka prawdziwego można zwalczać biofungicydami (Baktofit, Alirin-B, Planriz). W ciężkich przypadkach stosuje się Topaz, Acrobat-MC, Skor, Raek.

W celu zapobiegania wczesną wiosną porzeczki i glebę pod krzakami spryskuje się 3% roztworem Nitrofenu. Pąki bezpośrednio przed i bezpośrednio po kwitnieniu są traktowane 1% siarczanem miedzi. W okresie wegetacji raz na 1,5-2 tygodnie można zastosować środki ludowe - roztwór sody kalcynowanej, proszku musztardowego, kefiru (lub serwatki) wywaru z kłączy skrzypu, wrotyczu, naparu z popiołu drzewnego lub strzał czosnku. Korzenie nowych sadzonek należy przechowywać przez kilka godzin w jasnoróżowym roztworze nadmanganianu potasu.

Uprawa może umrzeć, jeśli nie podejmiesz działań w celu pozbycia się mączniaka prawdziwego, a jeszcze lepiej jest zapobiegać na czas:https://flowers.bigbadmole.com/pl/bolezni-rasteniy/muchnistaya-rosa.html

Wideo: jak pozbyć się mączniaka prawdziwego na porzeczkach

Czara rdzy

Dotyczy nie tylko porzeczek, ale także większości drzew owocowych. Pierwsze oznaki infekcji widoczne są pod koniec maja lub na początku czerwca. Na wewnętrznej stronie prześcieradła pojawiają się drobne wypukłości o jasnym szafranowym kolorze, a na przedniej stronie cienkie, czarno-brązowe kreski. Dotknięte liście są zdeformowane i odpadają w lipcu. Jajniki wysychają. W ciągu miesiąca krzew może stracić 70-80% zielonej masy i połowę jagód. Gorąca, deszczowa pogoda przyczynia się do rozwoju choroby.

Zarodniki rdzy wykorzystują turzycę i wszelkie drzewa iglaste jako żywicieli pośrednich. Porzeczki należy sadzić jak najdalej od nich, a chwasty należy regularnie usuwać. Odporne na tego typu odmiany rdzy Pułkowskaja, Wersal biały, Kantata, Mińsk, Golubka, Goliat, mistrz Primorsky.

Rdza kielichowa jest łatwo rozpoznawalna po „nagromadzeniu” charakterystycznego koloru

W celu zapobiegania kwitnące liście, pąki i jajniki owoców traktuje się 1% siarczanem miedzi. Wczesną wiosną i około miesiąc po zbiorach można stosować DNOC i Nitrofen. Aby poradzić sobie z problemem, używają HOM, Kaptan, Tsineb.

Kolumnowa rdza

Odwrotna strona liścia pokryta jest ciągłą warstwą pomarańczowo-brązowej „wełnistej” płytki. Stopniowo brązowieje i gęstnieje. Na przedniej stronie rozmazują się żółtawe plamy o nieregularnym kształcie. Dotknięte liście wysychają, opadają do sierpnia. W tym czasie krzew mógł stracić 25–40% swojej zielonej masy. Wydajność zmniejsza się o połowę lub więcej. Wysoka wilgotność i częste deszcze przyczyniają się do rozwoju rdzy kolumnowej.

Jeśli zaatakowana jest rdza kolumnowa, krzew porzeczki całkowicie traci liście do końca lata

Najlepszą profilaktyką jest odpowiednia pielęgnacja. Przede wszystkim prawidłowe karmienie. Nadmiar azotu w glebie osłabia odporność rośliny. Ale przeciwnie, potas i fosfor w odpowiednich dawkach mają na to pozytywny wpływ. Nierozszerzone pąki liści są traktowane HOM. Procedurę powtarza się jeszcze dwukrotnie w odstępie 10-12 dni. Jesienią porzeczki spryskuje się 1% roztworem siarki koloidalnej lub Karbofosu. Środek ludowy - podlewanie krzewu wczesną wiosną gorącą (70–80 ° C) wodą.

W sezonie porzeczki spryskuje się co dwa tygodnie naparem ze skórki cebuli, kleiku czosnkowego lub kłączy skrzypu. Kiedy pojawiają się pierwsze oznaki choroby, stosuje się te same leki, co w walce z rdzą kolumnową.

Wideo: sposoby radzenia sobie z rdzą

Zgnilizna korzeni

Ta choroba prawie nieuchronnie prowadzi do śmierci buszu. Bardzo trudno go dostrzec na czas. Początkowo grzyb infekuje korzenie, na nadziemnej części rośliny, objawy pojawiają się dopiero wtedy, gdy proces zaszedł za daleko. Czarne plamy rozmywają się na korzeniach, w dotyku stają się śluzowate, wydzielając nieprzyjemny, gnilny zapach. Stopniowo czerń rozprzestrzenia się na podstawy pędów (można je bez wysiłku wyciągnąć z gleby), gleba pokryta jest warstwą pleśni. Krzew przestaje się rozwijać, liście odpadają, roślina obumiera. Zgnilizna korzeni rozwija się prawie nieuchronnie wraz z regularnym podlewaniem gleby.

Bardzo trudno sobie z tym poradzić, dlatego główną uwagę należy zwrócić na profilaktykę. Przede wszystkim dotyczy to wyboru wysokiej jakości materiału do sadzenia. Przed sadzeniem korzenie zakupionych sadzonek należy zdezynfekować w roztworze nadmanganianu potasu lub dowolnego fungicydu pochodzenia biologicznego.

Z czasem prawie niemożliwe jest zauważenie pojawienia się zgnilizny korzeni, nawet dla doświadczonego ogrodnika

W celach profilaktycznych gleba w kręgu pnia jest sproszkowana pokruszoną kredą, siarką koloidalną, przesianym popiołem drzewnym. Zarażony krzew jest natychmiast wykopywany i palony. Gleba w tym miejscu jest rozlana 5% roztworem siarczanu miedzi lub płynu Bordeaux.

Jeśli choroba została zauważona na wczesnym etapie, podlewanie jest znacznie zmniejszone, wodę zastępuje się jasnoróżowym roztworem nadmanganianu potasu. Granulat Alirin-B i Trichodermin dodaje się do gleby. Możesz spróbować przeszczepić młode krzewy, odcinając wszystkie uszkodzone korzenie, a następnie przytrzymując je przez co najmniej godzinę w 0,2% roztworze Fundazolu.

Parch

Liście, jagody i pędy pokryte są gęstymi brązowoszarymi plamami. Stopniowo ich powierzchniowe pęknięcia, pąki, kwiaty i jajniki odpadają, a tkanki pod tymi plamami gniją. Krzew traci większość swojej zielonej masy i plonu. Nie zaleca się spożywania chorych jagód. Rozwojowi parcha sprzyjają częste deszcze i nieprzestrzeganie programu sadzenie porzeczek jesienią. Im gęstsza porzeczka rośnie, tym szybciej grzyb przechodzi z chorych krzewów na zdrowe.

Nie zaleca się jedzenia jagód porzeczki zakażonych parchem

Zapobiegawczo opuchnięte pąki liści, pąki i jajniki owocowe opryskuje się Fitosporin-M lub HOM.Jesienią glebę w pobliżu pnia traktuje się 7% roztworem mocznika lub innego nawozu zawierającego azot. Ze środków ludowych w okresie wegetacji używają naparu z popiołu drzewnego, siarki koloidalnej, pianki z domowego lub zielonego mydła potasowego. Horus, Aktara są używane do zwalczania parcha.

Septoria

Ten grzyb, najprawdopodobniej krzew porzeczki, nie zabije, ale plon zmniejszy się o 40-60%. Liście pokryte są wieloma małymi zaokrąglonymi brązowawymi plamkami. Stopniowo ich środek rozjaśnia się, staje się prawie przezroczysty, a granica wręcz przeciwnie, ciemnieje, zmieniając odcień na brązowy z fioletowym odcieniem. Następnie choroba rozprzestrzenia się na pędy i owoce, powierzchnia plam pokryta jest małymi czarnymi kropkami - nagromadzeniami zarodników grzybów. Zazwyczaj charakterystyczne objawy pojawiają się pod koniec lata. Choroba rozprzestrzenia się oddolnie.

Krzew porzeczki zainfekowany septorią nie umrze, ale jego plon gwałtownie spadnie

Do zwalczania septorii używa się Ridomil-Gold i Bayleton. Profilaktycznie krzewy opryskuje się 1% siarczanem miedzi lub Kuproksatem, Oxykhom wczesną wiosną i około miesiąc po zbiorze. Ze środków ludowych w sezonie można stosować napar z kleiku cebulowego lub czosnkowego w odstępach około raz na dwa tygodnie.

Rewers (frotte)

Niebezpieczna choroba wirusowa, na którą nie ma jeszcze lekarstwa. Rozwija się przez długi czas, w ciągu 4-5 lat. Pierwszym niepokojącym znakiem jest brak owocowania. Następnie liście są zdeformowane (trzy "płaty" zamiast pięciu), ciemnieją, szorstko, żyłki gęstnieją. Kwiaty stają się podwójne, zmieniają kolor z żółtawego na czerwono-fioletowy, słupek staje się cieńszy i dłuższy. W upalne lata objawy są mniej wyraźne, ale nie oznacza to, że wirus zniknął.

Najczęściej choroba rozprzestrzenia się przy złej jakości materiałem nasadzeniowym, a wirus przenosi również roztocze nerki. Jeśli nic nie zostanie zrobione, straty plonów wyniosą 70-100%, a za 2-3 lata krzew umrze.

Reverse to niebezpieczny wirus, który najczęściej infekuje czerwone i białe porzeczki, obecnie nie ma skutecznych środków na leczenie krzewów

Krzewy należy regularnie badać pod kątem podejrzanych objawów, a zarażone krzewy należy natychmiast wykopać i zniszczyć. Glebę w tym miejscu dezynfekuje się rozlewając nasycony różowy roztwór nadmanganianu potasu lub 5% siarczanu miedzi. Najlepszym sposobem zapobiegania jest kupowanie wysokiej jakości materiału sadzeniowego od zaufanych dostawców. Sadzonki i sadzonki z nowych krzewów można pobrać dopiero po pięcioletniej „kwarantannie”.

Mech i porosty

Pędy krzewów, zwłaszcza starych, mogą być prawie całkowicie pokryte naroślami o różnych odcieniach i konfiguracjach. Zasadniczo nie ma wiarygodnych informacji, że mech i porosty powodują znaczące szkody dla porzeczek. Krzew jest dla nich tylko „punktem podparcia”, ich aktywność życiowa jest całkowicie autonomiczna. Ale same mchy i porosty są dobrą pożywką dla rozwoju wielu chorobotwórczych grzybów i szkodników ogrodowych. Powodują również rozwarstwienie kory, zatrzymując wilgoć na powierzchni.

Same porosty nie szkodzą porzeczkom, ale jest to odpowiednie środowisko dla wielu patogennych wirusów, bakterii i grzybów

Porosty pojawiają się rzadko, jeśli korona jest równomiernie oświetlona i rozgrzana przez słońce. Dlatego bardzo ważne jest prawidłowe i regularne przycinanie. W celu zapobiegania wczesną wiosną i jesienią porzeczki spryskuje się 1% siarczanem miedzi. Istniejące narośla są ostrożnie usuwane sztywną szczotką, ale nie metalową. Następnie te obszary kory myje się tym samym witriolem miedzianym lub żelaznym, istniejące pęknięcia pokrywa się lakierem ogrodowym lub maluje farbą olejną w kilku warstwach. Za pomocą pistoletu natryskowego lub pistoletu natryskowego pędy spryskuje się wodnym roztworem wapna gaszonego.

Wideo: jak oczyścić pędy z porostów

Często atakuje szkodniki

Większość szkodników porzeczek atakuje również agrest, więc te uprawy, jeśli to możliwe, starają się sadzić jak najdalej od siebie. Nie ma szczególnie „wybrednych” owadów, które atakują tylko określoną odmianę porzeczek.

Szkło porzeczkowe

Główną szkodę dla krzewów porzeczek powodują szkliste larwy. Niszczą pędy, zjadając ich tkanki od wewnątrz. Rezultatem są „tunele” o długości do 40-50 cm. Szkodnik szczególnie często atakuje stare krzewy. Gałęzie stają się kruche i łatwo łamią się. Na rozcięciu są czarne.

Samice szkła porzeczkowego składają jaja w pęknięciach i innych uszkodzeniach w tkankach pędów

Wszystkie pędy ze śladami uszkodzenia szkła należy natychmiast odciąć, chwytając kolejne 3-5 cm zdrowych i spalonych tkanek. „Rany” dezynfekuje się pokrywając je mieszaniną sproszkowanej gliny z wapnem gaszonym i wodą lub boiskiem ogrodowym. W celu zapobiegania gleba w pobliżu pnia jest głęboko spulchniana co najmniej raz w miesiącu, mielona czerwona papryka, wióry tytoniowe, musztarda w proszku i popiół drzewny są osadzane w glebie. Sadzonki i nowe sadzonki wytrawia się przed sadzeniem w roztworze Nemabakt, Antonem.

Larwy robaka porzeczkowego zjadają pędy od wewnątrz, wysychają, łatwo się łamią

Aby odstraszyć dorosłych od krzaków, traktuje się je lepidocydem, bitoksybacyliną, w pobliżu rozwieszane są również kawałki materiału zwilżonego benzyną, naftą, terpentyną. Te motyle naprawdę nie lubią zapachu czarnego bzu. Ale czeremcha wręcz przeciwnie, przyciąga ich do witryny. Fitoverm, Iskra Zolotaya, Karbofos służą do zwalczania gąsienic.

Wideo: sposoby radzenia sobie ze szkłem porzeczkowym

Mszyca kiełkowa

Mszyce to niezwykle „wszystkożerny” szkodnik ogrodowy żywiący się sokiem roślinnym. Atakuje masowo krzewy porzeczek - całe kolonie przyklejają się do spodniej strony młodych liści, wierzchołków pędów, pąków kwiatowych i jajników owocowych. W tym samym czasie pojawia się przezroczysta lepka powłoka i warstwa czarnego „kurzu” (sadzy). Dotknięte części są zdeformowane, liście zwijają się, „puchną”, czerwienieją, szybko wysychają. Mszyce żyją w stabilnej symbiozie z mrówkami, więc nie będzie można ich wydostać bez pozbycia się ich.

Mszyce to „uniwersalny” szkodnik żywiący się sokiem większości roślin ogrodowych i domowych

Aby zapobiegać, porzeczki podlewa się wczesną wiosną gorącą wodą, spryskując chlorofosem lub entobakteriną. Mszyce nie przepadają za mocnymi zapachami, dlatego skutecznie odstraszają je napary z wszelkich ostrych ziół, piołunu, krwawnika pospolitego, nagietka, rumianku, wierzchołków pomidorów, skórki cytryny, cebuli i strzał czosnku. Krzewy opryskuje się raz w tygodniu i po każdym deszczu. Te same środki ludowe pomogą poradzić sobie ze szkodnikiem, jeśli mszyca nie rozmnażała się jeszcze masowo. Ale częstotliwość zabiegów należy zwiększyć nawet do 3-4 razy dziennie. Jeśli nie ma pożądanego efektu, stosuje się wszelkie środki owadobójcze o ogólnym działaniu - Aktaru, Konfidor-Maxi, Inta-Vir, Iskra, Mospilan.

Wideo: jak pozbyć się mszyc na porzeczkach

Porzeczkowa ćma nerkowa

Larwy szkodnika zjadają od wewnątrz liście i pąki kwiatowe. W rezultacie rozwój krzewu spowalnia, plon i mrozoodporność są znacznie zmniejszone. Jeśli nic nie zostanie zrobione, nie ma potrzeby czekać na jagody do przyszłego roku. Następnie same przechodzą na liście - „marszczą się”, deformują, więdną, w zatokach widoczne są małe czarne kropki - ekskrementy. Rzadko dotknięte przez odmiany ćmy nerkowej Yadrenaya, Izyumnaya, Dachnitsa, Black Pearl.

Szczyt aktywności osobników dorosłych ćmy porzeczkowej przypada na maj

Osoby dorosłe są najbardziej aktywne w połowie maja. Odstraszają się, spryskując krzaki lepidocydem lub przy pomocy domowych pułapek (kawałki jasnego kartonu posmarowane czymś lepkim, pojemniki wypełnione syropem cukrowym, rozcieńczonym miodem lub dżemem).

To larwy ćmy porzeczkowej powodują główną szkodę krzewów.

Wczesną wiosną glebę w kręgu przy łodydze opryskuje się Karbofosem, niewywieszanymi liśćmi - Nitrofenem lub Fufanonem. Jeśli gąsienic jest niewiele, możesz użyć środków ludowych do ich zwalczania - naparu z kłączy lub liści chrzanu, glistnika, wrotyczu pospolitego, proszku musztardowego. W ciężkich przypadkach stosuje się Iskra-Bio, Aktar.

Roztocz porzeczkowy

Nie można zobaczyć samego szkodnika gołym okiem, ale pąki, w których samice złożyły jaja, są wyraźnie widoczne. Tracą swój charakterystyczny kształt i „pęcznieją”, osiągając wielkość ziarnka grochu. Liście albo w ogóle nie kwitną, albo są zdeformowane, bardzo lekkie, szorstkie w dotyku. Powstają małe pąki, pędy są zakrzywione, krzew staje się niejako „rozczochrany”.

Nie można zobaczyć gołym okiem roztocza porzeczkowego

W celu zapobiegania krzew podlewa się gorącą, ale nie wrzącą wodą, dopóki śnieg się nie stopi. Widoczne zakażone nerki są usuwane ręcznie. Szkodnik nie toleruje również siarki, dlatego w okresie wegetacji krzewy spryskuje się roztworem siarki koloidalnej co 2–2,5 tygodnia. Środki ludowe (mocna czarna herbata, napar z czosnku, wywar z bulw cyklamenu) nie zawsze pomagają.

Pąki, w które samice porzeczki złożyły jaja, są zdeformowane i gwałtownie powiększają się

Jeśli krzew jest mocno uszkodzony (ślady aktywności szkodnika widoczne są na 30-40% gałęzi), wszystkie pędy są całkowicie odcinane, opatrując „rany” nitrofenem. Ale ta metoda jest odpowiednia tylko dla krzewów w wieku poniżej sześciu lat, lepiej całkowicie wykorzenić stare i spalić je. Dopóki szkodnik nie rozmnoży się masowo, można stosować specjalne preparaty - akarycydy (Apollo, Nissoran, Oberon, Sunmight). Odporny na roztocza nerkowe odmian Yadrennaya, Otradnaya, Early Sweet, Pamyat Gubenko.

W pąkach żyje roztocz porzeczkowy, wysysa soki z roślin, co znacznie je osłabia i może ostatecznie doprowadzić do śmierci nasadzeń:https://flowers.bigbadmole.com/pl/yagody/smorodina/pochkovyy-kleshch-na-smorodine-mery-borby-vesnoy.html

Pająk

Szkodnika można łatwo zidentyfikować po cienkich, prawie przezroczystych nitkach, które przypominają pajęczynę, wijących się wokół wierzchołków pędów, kwiatostanów i kiści jagód. Osiedlają się również w kątach nie w pełni kwitnących liści. Kleszcze żywią się sokiem roślinnym. Dotknięte tkanki pokryte są żółtawo-beżowymi kropkami, bledną, liście, owoce i jajniki są zdeformowane, wysuszone, odpadają. Aktywność przędziorków wzrasta w cieple przy niskiej wilgotności powietrza.

Pająk nie jest owadem, dlatego do jego zwalczania stosuje się specjalne preparaty - akarycydy

Przed zakwitnięciem liści porzeczki spryskuje się Fitoverm lub Kleschevit w celu zapobiegania. W sezonie można użyć naparu z kleiku cebulowego lub czosnkowego, liści czarnego lulka lub mniszka lekarskiego. Jeśli roztoczy nadal jest niewiele, pomocne może być regularne spryskiwanie krzewu zwykłą wodą. W ogóle nie tolerują wysokiej wilgotności.

Środki ludowe w walce ze szkodnikiem są nieskuteczne. Lepiej nie tracić czasu i od razu stosować specjalistyczne leki - Vertimek, Omite, Apollo. Przy każdym kolejnym zabiegu przyjmuje się nowy środek. Szkodnik bardzo szybko rozwija odporność.

Sawfly z jagód czarnej porzeczki

Gąsienice Sawfly potrafią zjeść krzak porzeczki w ciągu kilku dni, pozbawiając go 60–80% zielonej masy. Z liści pozostają tylko żyłki. Dorosłe osobniki składają jaja w jajnikach owocowych, wybierając największe jagody u nasady szczotki. „Pęcznieją”, z czasem ciemnieją, przybierają nienaturalnie żebrowany kształt.

Samice tartaczków porzeczkowych składają jaja w największych owocach

Zdecydowana większość larw (75–80%) hibernuje u korzeni krzewu. Dlatego głębokie spulchnienie gleby wiosną i jesienią jest ważnym środkiem zapobiegawczym. Dobry efekt daje zrzucenie ich na ceratę, szmatkę lub gazetę rozłożoną pod krzakiem.Zabieg najlepiej wykonywać wczesnym rankiem, kiedy są najmniej aktywne.

Gąsienice tartacza czarnego porzeczki są w stanie zjadać liście na krzaku porzeczki w ciągu zaledwie kilku dni, pozostawiając tylko żyły

Nieprzerwane pąki spryskuje się naparem okruchów tytoniu, Actellik lub Anometrin. Miesiąc po zbiorze zabieg powtarza się. Dorosłe osobniki są najbardziej aktywne podczas kwitnienia porzeczek. Aby je odstraszyć, stosuje się Lepidocide. Larwy są niszczone dowolnym środkiem owadobójczym o działaniu ogólnym.

Ogień agrestu

Jeden z najniebezpieczniejszych szkodników dla porzeczek. Larwy zjadają od wewnątrz pąki i jajniki owocowe, niszcząc nasiona. Wychodząc na zewnątrz, oplatają je „siecią”, jagody wysychają. Ogrodnik może stracić co najmniej połowę przyszłych zbiorów. Przy masowym ataku gąsienic liczba ta sięga 90-100%. Najczęściej po pożarze cierpi porzeczka, która kwitnie w okresie swojej największej aktywności - Selechenskaya, Sevchanka, Lazy.

Larwy pożaru agrestu mogą pozbawić ogrodnika prawie całej uprawy porzeczki.

W celu zapobiegania przed i bezpośrednio po kwitnieniu pąki i jajniki opryskuje się Aktellik, Kinmiks, Fufanon. Latem Fitoverm i Iskra-Bio są używane do zwalczania gąsienic. Dorosłych odstrasza napar z igieł, kwiatów czarnego bzu, okruchów tytoniu, proszku musztardowego.

Wideo: sposoby radzenia sobie z ogniem agrestu

Ćma agrestowa

Całkiem piękny motyl, ale powoduje znaczne szkody w nasadzeniach porzeczek. Zimujące gąsienice wyłaniają się z kokonu wczesną wiosną i zjadają pąki liści. Żywią się również liśćmi, zjadając duże dziury w tkankach. Często pozostają z nich tylko żyły.

Agrest to piękny motyl, ale to nie znaczy, że nie musisz z nim walczyć.

Widoczne gąsienice zbiera się ręcznie lub strząsa się na rozłożonym pod krzakami szmatce. Jesienią glebę w kręgu przy pniu należy głęboko spulchnić i ściółkować. Wiosną zaleca się zamknięcie go papą lub gęstą folią z tworzywa sztucznego natychmiast po stopieniu się śniegu na 2-3 tygodnie. Jeśli szkodnik jeszcze się nie rozmnożył masowo, można sobie z nim poradzić środkami ludowymi - naparem z popiołu drzewnego, ziemniaków lub pomidorów, łupin cebuli. W ciężkich przypadkach Dendrobacillin, Lepidocid są używane do zwalczania dorosłych, a Karbofos, Inta-Vir, Permethrin są używane z larwami.

Porzeczka żółciowa

Małe owady przypominające komary. Żywią się sokiem roślinnym. W uszkodzonych obszarach powstają obrzęki, następnie tkanki te ciemnieją, powierzchnia plam pęka, liście więdną i żółkną. Szczyt aktywności szkodników przypada na lipiec-sierpień. Plon porzeczek zmniejsza się o 50-60%.

Porzeczka żółciowa jest bardzo podobna do małego komara

Wczesną wiosną glebę w kręgu pnia opryskuje się Karbofosem. Zabieg powtarza się po 6–8 dniach. Aby zwalczyć dorosłe muszki żółciowe, stosuje się bitoksybacylinę i lepidocyd. Ponadto skutecznie odstraszają napary o ostrym zapachu. Larwy są niszczone środkami owadobójczymi o ogólnym działaniu.

Porzeczka porzeczkowa odżywia się sokiem roślinnym, w wyniku czego liście są zdeformowane

Regularne uzyskiwanie obfitych plonów jest możliwe tylko wtedy, gdy krzewy porzeczki są całkowicie zdrowe. Ponieważ łatwiej jest zapobiec jakiemukolwiek problemowi, niż zająć się jego konsekwencjami później, najlepszą profilaktyką jest kompetentna pielęgnacja i wdrażanie wszystkich zaleceń dotyczących techniki rolniczej. Nie zaniedbuj regularnej inspekcji krzewów - jeśli choroba lub pojawienie się szkodników zostanie zauważone na wczesnym etapie, znacznie łatwiej sobie z tym poradzić niż w przypadku, gdy proces zaszedł za daleko. W tym drugim przypadku najlepszym wyjściem jest pozbycie się zarażonego krzewu, a tym samym wyeliminowanie źródła problemu.

Powiązane wpisy:

Technologia uprawy porzeczek, zwłaszcza sadzenia i pielęgnacji krzewów w różnych regionach

Sadzenie porzeczek w ich letnim domku: technologia, cechy i niekonwencjonalne metody

Proste sposoby hodowli porzeczek w ich letnim domku