Porzeczka jest jedną z najpopularniejszych i najbardziej użytecznych roślin jagodowych. Zapotrzebowanie na jedną osobę na rok wynosi 4 kg. Niestety na rynku często brakuje stałych dostaw jagód, poza tym na terenie krajów byłego związku uprawa porzeczek w gospodarstwach indywidualnych nie pokrywa potrzeb ludności. Agrotechnologia jest dość prosta. Szczególnie przyjemne jest to, że w przypadku różnych odmian, rodzajów porzeczek (czarnej, czerwonej, białej), schematy, metody i zasady sadzenia są prawie takie same. Uzupełnijmy brak witamin i nauczmy się uprawiać jeżyny, aby uzyskać maksymalne plony!
Zawartość
Uprawa porzeczek
Porzeczki to jedne z najsłodszych i najzdrowszych jagód w naszym ogrodzie. Od niepamiętnych czasów zbierano go w lasach. Wielu ogrodników chętnie opanuje technologię rolniczą uprawy porzeczek ogrodowych, zwłaszcza, że dla każdego regionu wyhodowano wiele doskonałych gatunków i odmian.
Ogólne informacje o tym, jak uprawiać duże, zdrowe i smaczne porzeczki, sprowadzają się do kilku ważnych punktów:
- Prawidłowe dopasowanie. Zależy od odmian jagód: zwykłych, kolumnowych, a także od odmiany: silnie rozłożysta lub zwarta. Sadzenie przy użyciu wszystkich technologii wiąże się również z wiedzą na temat nawożenia, przygotowania dołka, podwiązki (jeśli jest wymagana).
- Top dressing z nawozami. To jedna z najważniejszych zasad, której niestety nie wszyscy przestrzegają. Wszystko zależy od tego, jaki rodzaj plonu chcesz uzyskać. Bez opatrunku według wszystkich zasad - uzyskasz minimalny plon odmian z krzewu. Stosując nawozy można kilkakrotnie zwiększyć plon.
- Ochrona i zapobieganie chorobom i szkodnikom. Porzeczki są często uprawami wrażliwymi (ponad 75 rodzajów szkodników i wirusów). Zapobieganie przeciwnościom wymaga stałej uwagi i pracy ze strony człowieka. Najważniejsze, aby zrobić wszystko na czas: działania zapobiegawcze i lecznicze w przypadku infekcji chorobą lub uszkodzenia owadów. Jest całkiem możliwe, aby uratować swoje zbiory na wczesnych etapach.
- Podlewanie i przycinanie na czas. Podobnie jak w przypadku wielu czynności, podlewanie i przycinanie działa najlepiej, gdy jest wykonywane na czas, a nie przypadkowo.
Ponieważ porzeczka ma wiele przydatnych właściwości (żywność, witaminy, olejki eteryczne, lecznicze, miododajne, fitocydowe), można ją uprawiać do wielu celów. Na przykład przygotowanie deserów (dżem, marmolada, słodycze, dżemy, galaretki, różne nadzienia), wina, ekstrakty, likiery, likiery, napoje owocowe, galaretki, stosowanie jako lekarstwo, barwnik, środek na poprawę nastroju i odporności (ze względu na skład). Ponadto przydatne są nie tylko jagody, ale także liście. Są używane do naparów, wywarów i herbaty.
Czarna porzeczka jest dość odporną i najbardziej odporną rośliną ze wszystkich krzewów jagodowych. Dla niej powinieneś wybrać mokre obszary, ale bez stojącej wody. Czerwone i białe porzeczki są bardziej odporne na suszę, odpowiednie są dla nich wyższe, dobrze oświetlone i mniej wilgotne obszary:https://flowers.bigbadmole.com/pl/yagody/smorodina/kak-posadit-smorodinu.html
Jagody zawierają witaminy A, P, B1, B2, karoten (prowitamina A), cukry proste, kwasy organiczne (jabłkowy, cytrynowy, bursztynowy, salicylowy) - 1,5-3,6%, cukry - 6-11%, pektyny, azot, garbniki i barwniki , olejki eteryczne, glikozydy, związki antocyjanów, pierwiastki śladowe.
Sadzenie i przesadzanie porzeczek
Najważniejszą i przyjemną rzeczą w porzeczkach jest to, że jest to uprawa samozapylająca, która nie wymaga sadzenia dodatkowych zapylaczy.
Jak sadzić porzeczki - wideo
Ogrody sektora prywatnego to świetne miejsce do sadzenia słodkich krzewów jagodowych. Ponieważ porzeczki dobrze rosną, najlepiej sadzić w pobliżu płotów lub płotów z wcięciem 1 lub 1,5 metra. Nie oszczędzaj miejsca w odległości między krzakami. Najbardziej odpowiednia liczba waha się od jednego metra do dwóch i pół (w przypadku odmian rozłożystych, biorąc pod uwagę ich wzrost). Każda roślina potrzebuje wystarczającej ilości słońca. W cieniu lub półcieniu porzeczki stają się bardzo podatne na choroby i szkodniki. Ponadto ze względu na odsłonięcie gałęzi szkieletowych krzew zaczyna owocować tylko w górnych częściach, a jagody tracą dużo na masie.
Ważny! Porzeczki mogą rozmnażać się przez sadzonki, ale aby uzyskać maksymalne wyniki w perspektywie średnioterminowej, lepiej jest uzyskać gotowe standardowe sadzonki z pędami i korzeniami.
Najlepszą porą na sadzenie porzeczek jest jesień. Ostrożnie wybierz miejsce na krzewy. Miejsce nie nadaje się na zacienione obszary, z kwaśną glebą, podmokłą lub podmokłą. Jeśli nie ma wystarczającej ilości miejsca, ale nadal jest dużo wilgoci, możesz wyjść z sytuacji
Do dołka dobrze jest dodać zgniły koński lub krowiego nawozu. W przypadku gleby kwaśnej - dodać wapno - puch (1kg na 1m2), oczyścić popiół drzewny do wypłukania. Nacisk na odkwaszanie ziemi wynika z faktu, że porzeczki są jednymi z nielicznych krzewów jagodowych, które w żaden sposób nie tolerują zwiększonej kwasowości.
Rozmnażanie porzeczek przez sadzonki - technologia ukorzeniania i przechowywania zebranych sadzonek:https://flowers.bigbadmole.com/pl/yagody/smorodina/razmnozhenie-smorodinyi-cherenkami-vesnoy.html
Bardziej praktyczne i lepsze dla rozwoju krzewów jest wprowadzenie do gleby naturalnego zeolitu zakarpackiego w ilości 1,2–1,5 kg / m2. W przeciwieństwie do wapna, zeolit wytrzymuje do 10 lat.
Wygodne jest wykopanie dziury o szerokości od 0,5 do 0,5 mi głębokości do pół metra. W formie kopca (standardowo około 20 cm) na dno wylej ziemię zmieszaną z powyższymi nawozami. Wtedy wszystko jest proste: sadzonkę z silnymi pędami korzeni należy ułożyć pod kątem 45-60 stopni. W ten sposób dodatkowe korzenie są lepiej uformowane.
Musisz go ostrożnie zakopać, aby nie zasnąć dolnymi nerkami. Wiele osób zaleca odcięcie wierzchołka sadzonki porzeczki, aby stymulować tworzenie i wzrost nowych pąków.
Jeśli porzeczki roślinne bardziej poprawnie jesienią, wtedy musisz przeszczepić wczesną wiosną.Wynika to z faktu, że uformowany mały krzew do przeszczepu może po prostu nie zapuścić korzeni przed zimą, zamarznąć z powodu delikatnego, zestresowanego systemu korzeniowego.
W takim przypadku lądowisko jest przygotowywane, gdy tylko pozwoli na to grunt nagrzany z wiecznej zmarzliny. Otwory wykopuje się tydzień lub dwa przed przesadzeniem. W przeciwnym razie technika jest taka sama, jak przy sadzeniu małych sadzonek w stałym miejscu. Najważniejsze jest, aby starsze krzewy optymalnie zwiększały rozmiar otworu, aby nie uszkodzić pędów i korzeni.
Pierwszy rok
Pierwszy rok zapewni Ci potężne zerowe pędy. Następnej jesieni, po posadzeniu, wskazane jest pozostawienie tylko trzech lub czterech z nich. Resztę musisz przyciąć blaty.
Po posadzeniu należy podlać około 10 litrów wody na krzak, ściółkę z humusem lub torfem.
W pierwszym roku porzeczki są bardzo słabe, podatne na wiele nieszczęść. Przed zimą należy przykryć sadzonkę, aby nie zamarzła. Silna roślina może przetrwać mrozy do -45 stopni. Bardziej niebezpieczne są wiosenne przymrozki, które mogą uszkodzić nerki. Dlatego nie zaleca się pozostawiania sadzonki bez schronienia. Agrofibre jest do tego idealna.
Powinieneś wiedzieć, że system korzeni porzeczki jest prawie poziomy. Maksymalna głębokość wzrostu korzeni: 25-30 cm.
Aby zapobiec uszkodzeniu korzeni przez szkodniki lub pospolitechoroby porzeczek, a także chronić je przed zamarzaniem i wysychaniem w różnych porach roku - konieczne jest ściółkowanie dziupli. Do tego odpowiednie są stare trociny, torf, igły iglaste.
W pierwszym roku życia krzew porzeczki może uschnąć z powodu braku wilgoci. Dlatego zapewnij dobre podlewanie nawozami. Najważniejsze, żeby nie przesadzić i nie zalać rośliny. Na 1 mkw. Wystarczy 20 litrów.
Nawożenie i karmienie porzeczek
Podczas sadzenia krzewów do ziemi wprowadza się wapno (przy pH 4-5,5 norma wynosi 0,3-0,8 kg / m2). Ogólnie wystarcza na 1 m2: substancje organiczne - 3-4 kg, granulowany superfosfat - 150-200 g, siarczan potasu - 25-35 g.
Krzewy porzeczki bardzo wrażliwe na nawożenie azotem, fosforem i potasem. Co jest bogate w próchnicę, obornik. Należy jednak pamiętać o nietolerancji porzeczek na chlor. Dlatego wybierając złożony nawóz, uważnie przeczytaj skład.
Dobry wynik uzyskuje się opryskując kwiaty porzeczki świeżym mlekiem krowim. Rozcieńczyć wodą w stosunku 1:10. Co dziwne, taki powierzchowny wierzchni dressing pozwala uzyskać większy plon, wydłużyć jego okres i znacznie poprawić smak samych owoców.
Podlewanie
Pomimo tego, że porzeczki nie lubią nadmiernej wilgoci, stojącej wody - nie warto przesuszać krzewu. Wpłynie to negatywnie nie tylko na tegoroczne, ale także przyszłe zbiory. Pąki będą bardzo słabe, jagody zmiażdżone, wcześnie się rozpadną. Nawet nie trzeci rok po wyschnięciu i uszkodzeniu rośliny może nastąpić utrata plonów.
Porzeczki należy obficie podlewać podczas napełniania jagód, a także jesienią. To ostatnie nazywa się nawadnianiem doładowującym wodę. Korzenie rosną późną jesienią, dlatego we wrześniu - październiku porzeczki należy podlewać dwa do trzech razy więcej. niż zwykle. Liczbowo to 60–70 litrów na krzak.
Ochrona przed szkodnikami i chorobami
Aby zapobiegać chorobom, chronić przed szkodnikami owadów, porzeczki spryskuje się środkami owadobójczymi i fungicydami. Jednak nie jest to zalecane, jeśli chcesz mieć zdrowe i organiczne jagody.
Jak radzić sobie z chorobami i szkodnikami porzeczek oraz jak prowadzić profilaktykę:https://flowers.bigbadmole.com/pl/yagody/smorodina/bolezni-smorodinyi-opisanie-s-fotografiyami-i-sposobyi-lecheniya.html
W takim przypadku lepiej grać bezpiecznie i przestrzegać następujących zasad:
- Kupuj tylko sprawdzone sadzonki od autoryzowanych sprzedawców lub doświadczonych ogrodników;
- Propaguj porzeczki żywą przynętą (sadzonki) ze zdrowego krzewu;
- Po posadzeniu należy pokroić sadzonkę na 2-3 pąki;
- Jeśli roślina jest zainfekowana, lepiej zrobić to radykalnie - usuń ją. Jeśli tylko wierzchołki są uszkodzone, odetnij je i spal;
- Podczas kwitnienia pąków spryskaj je roztworem czosnku (100 gramów zmiażdżonego lub startego czosnku, zaparzonego w litrze ciepłej wody, rozcieńczonym w 10 litrach);
- Bagno miejsca prowadzi do rdzy, dlatego konieczne jest osuszenie terenu w pobliżu ogrodów z bagien;
- Zmieniaj ściółkę co roku, a także usuwaj opadłe liście (spalaj) wokół otworów;
- Bardzo efektywnie obrabia się krzewy gorącą wodą (około 70 stopni) wczesną wiosną;
- Zapobiegawczo co tydzień roztwór popiołu.
Najczęstsze szkodniki: ćma porzeczkowa, nerkowiec szara, roztocz porzeczkowy, komar porzeczkowy, komar porzeczkowy, przędziorkowiec, mszyca agrestowa, mszyca żółciowa, mszyca porzeczkowa, ćma agrestowa, agrest żółty Mucha tartaczna, liściarz, muszelka porzeczkowa, złota rybka porzeczkowa, golovach kravchik, szklana miska porzeczkowa, ćma agrestowa, tartacz zwyczajny.
Choroby: mącznica amerykańska, antraknoza, septoria (lub biała plama), rdza kolumnowa, rdza kielichowa, frotte.
Przycinanie porzeczek
Porzeczki najlepiej przycinać wczesną wiosną lub późną jesienią, kiedy liście jeszcze się nie pojawiły lub już opadły. Krzew powinien generalnie składać się z 16–20 gałęzi w różnym wieku. Każdego roku na krzaku należy pozostawić 3-5 zerowych pędów. Jeśli gałąź wydaje owoc przez 6 lub 7 lat, jest przycinana. Takie gałęzie są uważane za stare i słabe, nie będą już dawać dobrych zbiorów.
Musisz dokładnie zbadać krzak, usunąć splątane, krzywe, które kolidują z innymi gałęziami. A także bardzo niski, rozgałęziony i zbyt długi wysoki. Nie uszkadzaj krótkich gałęzi, na których wiosną kwitną kępy kwiatów. a wtedy powstanie obfite żniwo.
Duże kawałki (powyżej 8 mm) należy przykryć boiskiem ogrodowym.
Przedłużenie owocowania dzięki przycinaniu przeciwstarzeniowemu
Po 10-12 latach porzeczki należy odnowić, stosując przycinanie przeciwstarzeniowe.
To zajmie trochę czasu, ponieważ to przycinanie odbywa się w dwóch do trzech procedur. Najpierw całkowicie odetnij połowę starych gałęzi. Po roku usuń pozostałą połowę. W ciągu roku po przycięciu zamiast starych gałęzi tworzą się i rosną nowe pędy korzeni. Spośród nich pozostało około 5-7 gałęzi, najgładszych i najzdrowszych. Następnie krzew powinien mieć około 20 równomiernie rozłożonych gałęzi.
Możesz całkowicie wyciąć krzak ze starych gałęzi. Następnie w pierwszym roku da dużą liczbę małych cienkich pędów. Pozostawiają na 2-3 zdrowych pędach. Reszta jest usuwana, aby krzew nie zarastał. W drugim roku takiego przycinania porzeczki zaczynają przynosić plony.
Takie odmłodzenie wydłuży okres owocowania krzewu o kolejne 5-8 lat.
Jak prawidłowo przyciąć porzeczki - wideo
Powielanie porzeczek
Możesz rozmnażać porzeczki na kilka sposobów: zielone lub zdrewniałe sadzonki, gałęzie, nasiona. Ta ostatnia metoda jest niezwykle rzadka. Po pierwsze, przez długi czas, a po drugie, porzeczka nie dziedziczy wszystkich cech krzewu macierzystego.
Najłatwiejszym i najwygodniejszym sposobem jest rozmnażanie przez zielone sadzonki lub żywą przynętę. Są to pędy roczne, sadzenie których prawie w 100% można uzyskać w ciągu roku lub dwóch dobrych krzewów porzeczkowych. Zasadniczo sadzi się je wiosną, najpierw w miejscu, w którym rośnie żywa przynęta i daje pąki, pędy. A jesienią tego samego roku są przeszczepiane na stałe. Po posadzeniu ważne jest dobre podlewanie i mulczowanie.
Cięcie metody hodowli - wideo
Każdy ogrodnik ma swoje sekrety rozmnażania porzeczek. Warto się o nich dowiedzieć i wybrać własne lub wypróbować inne z doświadczenia.
Jak łatwo i łatwo rozmnażać porzeczki - wideo
Metody uprawy porzeczek
Obecnie istnieje wiele doskonałych innowacyjnych technologii tzw. Intensywnej uprawy. Zasadniczo są zaprojektowane tak, aby uzyskać maksymalny plon po trzech do czterech latach od posadzenia sadzonki. Ale prawie połowa sukcesu zależy od metody uprawy. Dla
każdemu ogrodnikowi bliska jest metoda, która jest bardziej odpowiednia dla klimatu, odmiany, osobistych preferencji i niewątpliwie obszaru, na którym rośnie roślina.
Metoda sznurowa
Metoda sznurowa lub linowa to konstrukcja ze wspornikami lub belkami przymocowanymi do nich za pomocą lin. Za ich pomocą krzewy są związane, a tym samym zapewniają sztywność, równomierny wzrost i prawidłowe położenie. To znacznie ułatwia zbiór i pielęgnację porzeczek. Ta metoda jest często mylona z kratą, ale jest jedna różnica. Metoda sznurkowa niekoniecznie jest konstrukcją pionową. Liny można układać poziomo (w przypadku odmian nisko rosnących lub pełzających) lub ukośnie.
Ta metoda jest dobrze stosowana na obszarach, na których występują silne wiatry, a konstrukcje pionowe są niepraktyczne. Kolejny sznur jest używany do krzewów porzeczkowych, aby zaoszczędzić miejsce, ponieważ można uformować roślinę w dowolnym kierunku, dostosowując sztywność mocowania liny, jego kierunek i kąt.
Oczywiście ta metoda nie jest zbyt skuteczna, jeśli zamierzasz posadzić plantację porzeczki. Bardziej nadaje się do małych obszarów w wietrznych obszarach północnych. A także dla odmian, których cechy są krótkie i elastyczne. Jest to pracochłonne i czasochłonne, ponieważ wymaga ciągłego poprawiania liny, przesuwania jej po krzakach i belkach w miarę wzrostu porzeczki.
Metoda holenderska
Ta metoda jest bardzo prosta, ale skuteczna. Właściwie sama metoda uprawy pochodzi z doskonałej odmiany Rovada, która jest teraz znana każdemu szanującemu się ogrodnikowi. Rovada to odmiana czerwonej porzeczki wyhodowana w Holandii przy użyciu specjalnej technologii.
Technika polega na prawidłowym uformowaniu samej sadzonki. Pozostają dwie lub trzy najsilniejsze łodygi, a wszystkie pędy boczne i pędy są skracane o 4-6 pąków. Holendrzy mieszają metodę uprawy porzeczek metodą kratownicową i zagęszczania nasadzeń. Nie boją się braku światła słonecznego, ponieważ przy pomocy kratki i silnego przycinania ten minus nie rekompensuje.
Jagody porzeczki otrzymują w ten sposób dużo składników odżywczych (ze względu na to, że na krzaku jest niewiele gałęzi i odżywianie trafia do tych jagód, które są), owoce dojrzewają doskonale, duże.W ten sposób holenderscy hodowcy zbierają około 30-40 ton z hektara ziemi.
W ten sposób możesz wyhodować każdą porzeczkę. W takim przypadku należy ocenić obszar przeznaczony do sadzenia porzeczek. Nie zapominajmy, że holenderscy hodowcy uprawiają porzeczki na skalę przemysłową. Chociaż ta technika jest niewątpliwie cenna dla tych, którzy mają
Metoda gobelinowa
Jedna z metod uprawy krat jest nazywana wachlarzową, ponieważ krzew porzeczki, znajdujący się na siatce kratowej, wygląda jak wachlarz z wyprostowanymi gałęziami.
Warto od razu wspomnieć, że ta metoda nie jest dla leniwych. Ale warto, ponieważ jagody w kolekcji są dwa razy większe, a same są zwykle duże i słodkie. Wszystko to wynika z faktu, że gałęzie na siatce kratowej nie kolidują ze sobą, nie przeplatają się. Przycinanie jest łatwe, wszystko widać na pierwszy rzut oka. Każdy kwiat porzeczki zyskuje zarówno światło, jak i pożywienie. Dzięki tej metodzie nawet sam krzew dłużej zachowuje intensywny wiek owocowania.
Zasadniczo krata jest umieszczona w formie ściany. Kiedy krzewy porzeczek są ostrożnie sadzone wzdłuż tej ściany, z czasem uzyskuje się rodzaj żywopłotu. Jest nie tylko skuteczny, ale i piękny. Lepiej jest umieścić taką ścianę wzdłuż ogrodzeń lub zamiast nich. Jeśli umieścisz dwa rzędy krat, warto zachować między nimi odległość od półtora do dwóch metrów. Jeszcze lepiej, twórz szerokie ścieżki.
Jako sam materiał stosuje się metalowe rury, zakopane pod kątem. Sznurek lub drut nierdzewny ciągniemy ciasno w rzędach, nie zaciskamy gałęzi. Rośliny posadzone w rowie kratowym wytwarzają pędy, które należy przywiązać do siatki kratowej dodatkowymi linami. Dla nowych gałęzi można umieścić małe podpory.
Sadzonki porzeczki należy umieścić w odległości 0,8-1 metra od siebie.
Cechy rosnących porzeczek czerwonych i czarnych
W uprawie różnych rodzajów porzeczek nie ma dużych różnic. Najpopularniejsza porzeczka jest czarna. Najczęściej występuje w ogrodach prywatnych. Natomiast czerwień jest bardziej wymagająca na światło słoneczne i bardziej wrażliwa na zagęszczone nasadzenia. Jednak krzewy czerwonej porzeczki nie wymagają przycinania przeciwdziałającego efektom starzenia, jak to robi czarna porzeczka. Wynika to z biologicznej osobliwości struktury, rozwoju i tworzenia pąków owocowych.
Ważne jest, aby wiedzieć! Porzeczki białe i złote to odmiana czerwonych porzeczek. To jej mniej intensywnie ubarwione „siostry”.
Istnieje więcej różnic między tymi typami porzeczek pod względem ich właściwości i smaku. Czarna porzeczka jest bardziej aromatyczna, pachnąca, ma w swoim składzie duży procent kwasu askorbinowego. Czerwone, białe i złote porzeczki są bardziej kwaśne, ale równie soczyste i zdrowe.
Należy zauważyć, że krzewy porzeczek czerwonych, złotych i białych są bardziej zwarte niż czarne.
Różnice porzeczki
Cechy rosnących odmian porzeczek
Istnieją różne rodzaje krzewów porzeczkowych, od tego zależy ich owocowanie i smak. Rozważmy te najciekawsze.
Porzeczka standardowa
Jest to małe drzewo z jednym przewodnikiem (łodygą) i kilkoma bocznymi naroślami, gałęziami.ten typ krzewu pojawił się z powodu zwilża się dużej liczby jagód w dolnych warstwach krzewu porzeczkowego. szczególnie przy gorącej i wilgotnej pogodzie uratowanie zbiorów było trudne. Takie drzewo ma wiele niezaprzeczalnych zalet:
- Odsetek zepsutych jagód jest zauważalnie zmniejszony ze względu na wysokie położenie nad ziemią;
- Korona jest dobrze wentylowana i rozgrzana, jagody stają się smaczniejsze, słodsze;
- Szkodniki mniej „atakują” porzeczki;
- Oszczędność miejsca do sadzenia;
- Proces zbioru został uproszczony;
- Ułatwiona pielęgnacja porzeczek;
- Dekoracyjność.
Oczywiście są też wady tego typu krzewów. Na przykład silny wiatr może złamać pień. Również standardowe porzeczki są uważane za mniej odporne na zimę.
Wsparcie dla takiej rośliny jest zawsze konieczne, ponieważ bez niej istnieje duże ryzyko złamania łodygi.
Istnieją dwa rodzaje formacji standardowych porzeczek: z samoukorzenioną łodygą i na bulionie.
Metoda korzeni samoukorzenionych
- Dopóki sok nie zacznie się poruszać, wczesną wiosną, na krzaku dowolnego rodzaju porzeczki, musisz wybrać jeden pionowy pęd o wysokości co najmniej metra. Ściśnij na nim górę, odetnij inne u nasady;
- Pozostawiając 3-4 pąki na wierzchu, resztę na całej długości usuwa się i kauteryzuje (zaślepia);
- Z pozostawionych pąków powinny rozciągać się pędy, które są przypięte do trzeciego liścia;
- W następnym roku należy powtórzyć uszczypnięcie rosnących pędów;
- W trzecim roku przycinanie odbywa się wyłącznie w celach sanitarnych.
Metoda podkładkowa
- Najpierw musisz przygotować pionową łodygę do szczepienia w jednej sesji. Aby pień był jak najgrubszy na przyszłej roślinie, wszystkie boczne gałęzie i wschodzące pędy są ostrożnie usuwane. Materiał musi mieć co najmniej 0,8 m długości i 5 mm grubości.
- Dla zrazu odpowiednia jest roślina z 3-4 pąkami. Wybierz mocne, zimotrwałe i odporne na choroby odmiany.
- Wszystkie pąki są zaślepione na głównej łodydze zrazu.
- Boczne łodygi zrazu są zaciskane na trzecim liściu po osiągnięciu długości pędu 10–12 cm, w drugim roku zabieg powtarza się z nowymi pędami bocznymi.
- Podobnie jak w przypadku pierwszej metody, od trzeciego roku konieczne jest tylko przycinanie sanitarne.
Aby standardowa porzeczka nie oderwała się, gałęzie należy związać. Aby to zrobić, skonstruuj strukturę podobną do parasola lub karuzeli.
Porzeczka kolumnowa
Ten rodzaj porzeczki zastępuje stare odmiany, których jagody z czasem stają się mniejsze. Porzeczki kolumnowe mają w tym przewagę. Jest mocniejszy, mocniejszy, trwalszy. Ma proste, mocne pędy, sam krzew się rozprzestrzenia. Gałęzie trzeba często kształtować, ciąć i wiązać. Porzeczki kolumnowe owocują później niż inne gatunki: o około półtora miesiąca, w zależności od klimatu i odmiany.
Porzeczki kolumnowe wymagają dużo miejsca. Nawet przy ciągłym przycinaniu i kształtowaniu potrzebuje przestrzeni ze względu na swoje masywne i mocne gałęzie.
Jedną z wyraźnych zalet porzeczki kolumnowej jest duża wielkość owoców. Jagody ważą do 6 gramów. Zwykła czerwona porzeczka waży od 2 do 3 gramów. Niewątpliwą zaletą jest to, że owoce nie kruszą się przez długi czas i są zbierane w dużych szczotkach, co ułatwia zbiór porzeczek.
Główną troską o taki krzew jest terminowe przycinanie gałęzi. Gdy osiągną 25 cm, należy je usunąć, przecinając je na czwartym arkuszu. I, oczywiście, sadząc sadzonki tego typu, należy obserwować odległość między nimi - co najmniej półtora metra.
Cechy uprawy porzeczek w regionach
Na terytorium Rosji porzeczki zajęły pierwsze miejsce pod względem rozpowszechnienia. W państwowym rejestrze prac selekcyjnych figuruje jako jedna z najbardziej poszukiwanych roślin uprawnych w rolnictwie i na rynku, przewyższając inne uprawy ogrodnicze.
Wszystkie rodzaje porzeczek, z wyjątkiem krwistoczerwonej, dobrze się zakorzeniają i rosną w centralnej części Rosji, na Uralu, Syberii i na Dalekim Wschodzie. Czerwona porzeczka, choć rozpowszechniona, jest nadal bardziej podatna na mroźne zimy.
W regionie moskiewskim i na zachodnim terytorium byłego ZSRR porzeczki rosną bez problemów. Ponadto na tym obszarze z łagodniejszymi zimami niż na Syberii i Dalekim Wschodzie występuje więcej odmian porzeczek korzeniowych. Na Ukrainie i Białorusi rozpowszechnione są odmiany ciepłolubnych jasnoczerwonych porzeczek.
Jedną z najlepszych była porzeczka Yadrenaya. Pod względem wskaźników dogania ją odmiana Valovaya. Te uprawy są rekordzistami i rosną z powodzeniem we wszystkich regionach.
Uprawa i pielęgnacja porzeczek - wideo
Podsumowując, chciałbym zwrócić Państwa uwagę na fakt, że na targowiskach brakuje tak cennego plonu jak porzeczki. Uprawa na skalę przemysłową lub dla Twojej rodziny nie ma większego wpływu na praktyki rolnicze, o ile podchodzisz do tego procesu z ostrożnością i uwagą. Przestrzeganie wszystkich zasad i staranna dbałość o sadzenie zawsze pozwoli ci uzyskać bogate zbiory w dowolnym regionie, czy to porzeczki czarnej, czerwonej czy białej.