Coraz mniej mieszkańców lata sadzi na swojej ziemi dobre, stare winogrona Lydia. Został zastąpiony przez nowe odmiany o znacznie smaczniejszych jagodach, dające duże zbiory, a jednocześnie nie mniej odporne na zimę i bezpretensjonalne. Lydia pozostaje w ogrodach swoich zagorzałych zwolenników i miłośników wina o specyficznym aromacie. Spróbujmy powiedzieć kilka słów na jej obronę.
Zawartość
Historia hodowli, opis i cechy odmiany winorośli Lydia
Lydia to przede wszystkim techniczna odmiana winogron, chociaż wielu uważa ją za winogron stołowych, ale smak jagód wyraźnie nie jest dla wszystkich. Pochodzi z Ameryki Północnej, wyizolowana z sadzonek gatunku V. Labrusca, należy do grupy odmian jadalnych. Co więcej, czasami nazywa się go Isabella pink lub Isabella red, chociaż Lydia nie jest bardzo podobna do prawdziwej Isabelli: zarówno pod względem wyglądu i smaku jagód, jak i kształtu buszu.
Isabella, nawet w kolorze, bardzo różni się od Lydii
Popularność Lidii w naszym kraju osiągnęła swoje maksimum w połowie ubiegłego wieku, następnie przeznaczono na nią znaczące obszary w regionach uprawy winorośli: jej bezpretensjonalność i ciekawy aromat doprowadziły do tego, że wino z tego grona było produkowane w dużych ilościach wielkie ilości. Jednak pod koniec XX wieku rzekomo stwierdzono podwyższoną zawartość alkoholu metylowego w materiałach winiarskich z Lydii i Isabelli, aw większości krajów te odmiany były ogólnie zakazane.
Kwestia metanolu jest kontrowersyjna, wciąż toczą się dyskusje o tym, czy te wina są naprawdę niebezpieczne, czy też intrygi konkurentów wytwarzają produkty z innych odmian winogron.
Niemniej jednak prawie wszystkie winnice przemysłowe zostały z czasem wycięte, a teraz Lydia pozostaje tylko w prywatnych ogrodach, gdzie jej popularność powoli zanika. Coraz częściej jest sadzona wyłącznie w celu zagospodarowania terenu, zacienienia altan i dekoracji działek bez zbiorów.
Krzewy Lydii rosną szybko i rosną bardzo duże, pędy dojrzewają prawie w 100%. Liście są bardzo duże, zwykle w kolorze zielonym, lekko rozcięte, ale mają znaczne pokwitanie. Krzewy bardzo gęstnieją, dlatego jeśli są uprawiane na zbiory, wymagają poważnego przycinania i szczypania.
W regionach południowych krzewy zimują bez schronienia, z uprawa winogron na środkowym pasie lekka osłona jest niezbędna. Mrozoodporność jest znacznie wyższa niż w przypadku większości europejskich odmian. Odporność na choroby grzybowe jest tak wysoka, że nawet opryski zapobiegawcze nie są wymagane, ale odmiana jest bezbronna wobec filoksery. Z łatwością toleruje silne nasiąkanie wodą.
Kwiaty są biseksualne, obecność zapylaczy nie jest wymagana, plon jest wysoki: z buszu można zebrać ponad 40 kg jagód. Roślina dojrzewa późno: po pączkowaniu potrzeba co najmniej pięciu miesięcy, dlatego na środkowym pasie pełna gotowość plonu do zbioru spada już na początku mrozu, do października. Czasami w regionach centralnych Lydia w ogóle nie ma czasu na pełne dojrzewanie.Ale jagody dojrzewają nierównomiernie: kiedy grona, które są na słońcu, są już całkowicie gotowe, te, które wiszą w cieniu, mogą nadal być zielone i niejadalne. Jeden pęd wyrywa do pięciu gron, jeśli więcej, dojrzewanie nie jest gwarantowane.
Pęczki Lydii są małe, więc krzew może je wytrzymać w dużych ilościach
Lydia osiąga swoją wysoką wydajność, będąc w stanie wytrzymać dużą liczbę gromad, ponieważ same gromady są małe. Są luźne, rozgałęzione, zwykle mają kształt stożkowaty lub cylindryczno-stożkowy, ale rzadko przekraczają masę 100 g. Jagody dobrze trzymają się w nich tylko do momentu średniego dojrzewania, a następnie zaczynają odpadać nawet pod wpływem silnego wiatry. Z tego powodu nie można opóźnić zbiorów.
Jagody są idealnie okrągłe, średniej wielkości lub poniżej średniej, ciemnoczerwone, czasem nawet brązowawe, z nalotem liliowego wosku. Skóra jest gęsta, co przeszkadza w ich użytkowaniu. Ale jeszcze bardziej niepokojący jest fakt, że kości są słabo oddzielone od miazgi śluzowej, a każdą jagodę trzeba przez długi czas żuć w ustach, aby się ich pozbyć. Miąższ ma specyficzny aromat, przypominający nieco truskawki. Truskawka przypomina również smak jagód, które charakteryzują się wysoką zawartością cukru (w pełni dojrzałym - do 19%) i zmienną kwasowością: od 5,5 do 9 g / l.
Pomimo faktu, że wielu uważa to winogrono za nie tylko techniczne, ale także stołowe, można z tym polemizować. Smak nie każdemu przypadnie do gustu, a trudności w oddzielaniu nasion ograniczają do minimum przeznaczenie stołu.
Dobry sok uzyskuje się z Lydii, można go przerobić na kompoty zimowe, można nawet suszyć rodzynki. Ale głównie z niego produkuje się różne wina.
Głównym kierunkiem wykorzystania Lydii jest winiarstwo
Winogron Isabella mocno kojarzy się z aromatycznym czerwonym winem o tej samej nazwie. Jeśli chodzi o samą roślinę, mówią: rośnie jak chwast, nie wymaga opieki, ale daje plony każdego roku, rośnie we wszystkich regionach Rosji:https://flowers.bigbadmole.com/pl/yagody/vinograd/vinograd-izabella-opisanie-sorta-foto-otzyivyi.html
Wideo: Winogrona Lydia na krzakach
Cechy sadzenia i uprawy odmian winogron Lydia
Najłatwiej ukorzenić sadzonki winogron w domu w ciętych plastikowych butelkach.
Często Lydia jest szczepiona na inny rodzaj łodygi, ale jest to aktywność dla amatorów. Chociaż oczywiście, jeśli postawisz sobie za cel uzyskanie tylko niewielkiej ilości jagód, możesz zaszczepić cięcie w jeden z pędów innego dorosłego krzewu, pozostawiając resztę „tak, jak jest”.
Sadzenie winogron Lydia wiosną
Do sadzenia w celu wyhodowania roślin należy pozostawić co najmniej 2–2,5 metra między krzewami, a jeśli Lydia ma być elementem dekoracyjnym stanowiska, to krzewy można ustawiać co metr. Idealnie, winogrona sadzi się w następujący sposób.
Najlepszą glebą dla winogron jest czarna gleba, bogata w składniki odżywcze, ale pamiętaj, że Lydia może rosnąć na każdej glebie. Do lądowania musisz wybrać obszar słoneczny, zamknięty od zimnych wiatrów, zwłaszcza w kierunku północnym. Wysoki dom lub solidne ogrodzenie mogą służyć jako ochrona przed wiatrem. Lydia bardzo szybko sięga po słońce, ale aby dojrzeć wysokiej jakości zbiory, pędy będą musiały zostać umieszczone, w tym poziomo, więc musisz natychmiast zapewnić mocną kratkę.
Winorośl zaczyna wiązać się na kracie po minięciu groźby silnych wiosennych przymrozków, na początku przepływu soków, ale przed otwarciem pąków: https://flowers.bigbadmole.com/pl/yagody/vinograd/kak-podvyazyvat-vinograd-vesnoy.html
Często winogrona lub ogrodzenia wokół altany są oplatane winogronami
Sadzonkę należy dobrać tak, aby miała dobrze rozwinięte korzenie. Na południu winogrona sadzi się zarówno wiosną, jak i jesienią, na środkowym pasie wskazane jest to robić wiosną, przed majowymi wakacjami. Wcześniej musisz wykopać miejsce, dodać do niego nawóz, a jesienią wykopać dół do sadzenia. Kopany jest dół o wymiarach 70 x 70 cm lub więcej. Na dnie umieszcza się warstwę drenażową (żwir lub kamyki), a na dno ciągnie się rurę w celu podlewania korzeni w ciągu pierwszych dwóch do trzech lat. Dolna warstwa w jamie to nawożona żyzna gleba, a powyżej jest to gleba czysta, bez nawozów. Winogrona sadzi się głęboko wiosną, ale tak, aby młode korzenie znajdowały się w czystej glebie. 1-2 pąki pozostawia się na powierzchni, podlewa, mulczuje.
Pielęgnacja winogron Lidia
Opieka nad Lydią jest elementarna, polega na podlewaniu, karmieniu i przycinaniu. Opryski zapobiegawcze są wymagane tylko w niekorzystnych regionach klimatycznych i w obecności pobliskich ognisk chorób winogron. Być może najtrudniejszą rzeczą jest przycinanie kwalifikowane, reszta operacji jest znana nawet początkującemu ogrodnikowi.
Rzadko potrzebne jest podlewanie, stagnacja wody jest niepożądana, ale Lydia, w przeciwieństwie do większości innych odmian, dobrze radzi sobie z przypadkowymi powodziami bez zachorowania na choroby grzybowe. Największa potrzeba podlewania występuje podczas wzrostu jagód, a do września należy przerwać podlewanie Lydii. Zwykle wymagane jest również podlewanie zimą, szczególnie jeśli jesień nie jest zbyt deszczowa.
Generalnie zaleca się karmienie go popiołem: corocznie zakopać 1-2 litry pod krzakiem. Po roku wprowadza się humus, wprowadza go do małych rowków. Jeśli chcesz uzyskać dobre zbiory, powinieneś również przeprowadzić opatrunek na liście, opryskując liście. Przed kwitnieniem i bezpośrednio po nim wygodnie jest stosować słabe roztwory złożonych nawozów mineralnych, a następnie z preparatu wyklucza się azot.
Do karmienia wygodnie jest używać specjalnych nawozów
Lydia ma bardzo wysoką odporność na choroby winogron, ale w regionach problematycznych zaleca się spryskiwanie roztworem siarczanu żelazawego wczesną wiosną. Wzdłuż zielonego stożka, czyli w momencie, gdy pąki zaczynają się otwierać, można potraktować krzaki 1% płynem Bordeaux.
Lydia nie budzi się bardzo wcześnie na wiosnę, więc w kwietniu nadal możesz mieć czas na przycinanie przed rozpoczęciem przepływu soków. Ale wygodniej jest to zrobić jesienią, po opadnięciu liści. Latem konieczne jest ciągłe wyrywanie nadmiaru zielonych pędów i pasierbów, gdy są młode. Stepping odbywa się tak wcześnie, jak to możliwe, pozostawiając po jednym arkuszu na każdego pasierba. Racjonowanie zbiorów (wyrywanie części pęczków) nie jest wymagane dla Lydii: wyciąga wszystko, co się narodziło. Cięcie wiosną lub jesienią jest zwykle średnie, 6-8 oczu.
W regionach południowych nie jest konieczne okrywanie Lydii na zimę, ale na środkowym pasie wymagane jest lekkie schronienie. Jednak nawet w surowym klimacie wystarczy zdjąć winorośl ze wsporników przed nadejściem przymrozków i rozłożyć pędy na ziemi tak, aby wygodnie je przykryć, a następnie rozłożyć na nich świerkowe gałęzie drzew iglastych .
Nawet pomimo wyglądu odmian nieokrywających, większość z nich wymaga okrycia na zimę:https://flowers.bigbadmole.com/pl/yagody/vinograd/kak-ukryvat-vinograd-na-zimu.html
Zalety i wady odmiany w porównaniu z podobnymi
Jak już się dowiedzieliśmy, odmiana winorośli Lydia jest specyficzna i powoli przechodzi do historii. Dlatego można go prawdopodobnie porównać z podobnymi odmianami, których nie ma tak wiele. Jeśli mówimy o większości współczesnych „win”, czyli odmian technicznych uprawianych w regionach winiarskich, to oczywiście Lydia przegrywa z nimi w większości parametrów konsumenckich, wygrywając w bezpretensjonalności, w tym w stopniu zimotrwałości.
Jeśli porównamy Lydię z Isabellą, sytuacja tutaj jest nieco inna. Winogron Isabella jako odmiana stołowa w ogóle nie jest cytowana, podczas gdy wiele osób używa świeżej Lydii, choć w małych ilościach. Ale pod względem zimotrwałości i wymaganego poziomu technologii rolniczej Isabella jest bardziej „dzikim” szczepem, który prawie nie wymaga starannej pielęgnacji.
Główne zalety winogron Lydia to:
- odmiana jest bezpretensjonalna, rośnie na każdej glebie, wymaga minimalnej opieki;
- większość chorób winogron omija Lydię;
- odmiana bardzo mrozoodporna: nawet w centralnych regionach wymaga jedynie lekkiego schronienia;
- wiązanie kwiatów pozwala obejść się bez zapylania krzewów;
- jagody nie pękają w warunkach wysokiej wilgotności;
- klastry są przenośne i dobrze przechowywane;
- niektórzy amatorzy wymieniają bardzo specyficzny smak i aromat jagód jako zaletę, której nie ma w innych odmianach, ale jest to kwestia wyboru.
Ponieważ ta odmiana przechodzi do historii, jasne jest, że ma wiele wad. Najbardziej krytyczne to:
- silna podatność na krzewy filoksery;
- potrzeba silnego przycinania;
- słabe zachowanie dojrzałych jagód na krzakach;
- trudności w stosowaniu świeżych jagód, związane ze słabym oddzieleniem nasion od miazgi;
- substancje toksyczne znalezione w winie z Lydii przez szereg laboratoriów.
Wideo: opis odmiany Lydia
Opinie
Dojrzewa w warunkach charkowskich - połowa lub koniec września. Ale pierwsze dojrzałe jagody zaczynam szczypać 20 sierpnia. Odmiana bardzo bezpretensjonalna i nigdy nie była przez nic przetwarzana, chociaż pierwszy krzew rośnie już czterdzieści lat. W zeszłym roku uderzyła mnie pleśń, ale nie krytyczna, ponieważ winorośl jest dojrzała i dała dobre zbiory. A wino z niej zrobione nie jest złe. Całkiem godna odmiana „dla leniwych”.
Zrobiłam mieszankę z alfą, dobrze się klaruje, kamień wypada dobrze i szybko. Aromat Lydii, kolor z alfa, smakuje łagodniej. Krótko mówiąc, wielokrotnie lepsze niż monofoniczne od Lydii i monofoniczne od Alpha.
Co mnie zaskakuje w Lydii? A więc to jest tempo dojrzewania jagód. Jeszcze 2 tygodnie temu jagody były szmaragdowozielone, a teraz są ciemnoróżowe, smaczne, a zawartość cukru przekracza 20.
Lydia rośnie w dwóch miejscach i oba miejsca są w cieniu, po północnej stronie ogrodzenia w jednym miejscu, obok Bako i po północnej stronie baldachimu nad studnią, z jednym rękawem „wyciągniętym do wschodniej stronie tego baldachimu. Winorośl rozciąga się na górze, opuszcza i przywiązuje około metra nad ziemią. Plemię żeńskie bardzo lubi jego aromat i słodycz. Trzymam go na krzakach, jak wszystkie winogrona, do ostatniej okazji. Szkoda, że Lydia nie trzyma się dobrze na gronach, przejrzałe kruszy się od najmniejszego dotyku.
Winogrono Lydia jest uważane za winogrono techniczne, chociaż niektórzy eksperci klasyfikują go jako winogrono stołowe i techniczne. Jej głównym zastosowaniem jest winiarstwo, ale w ostatnich latach ten obszar zastosowań Lydii został znacznie ograniczony. Generalnie zmniejszają się również plantacje tej odmiany. Do uprawy w domkach letniskowych jest interesujący, w tym jako element dekoracyjny ogrodu, ponieważ wymaga minimalnej konserwacji.
