Szkodniki i choroby roślin warzywnych mogą spowodować szkody w uprawach porównywalne z klęską żywiołową. Jednym z najczęstszych i najniebezpieczniejszych urazów jest kil kapusty. Każdy hodowca warzyw musi znać środki zapobiegania i zwalczania tej choroby.
Opis choroby roślin
Kila to niebezpieczna choroba, jeśli patogen dostanie się na miejsce, zbiory kapusty nie mogą się doczekać
Czynnikiem sprawczym stępki jest grzybopodobny organizm, wewnątrzkomórkowy pasożyt kapusty Plasmodiophora (Plasmodiophora brassicae), który atakuje system korzeniowy roślin krzyżowych. Głównym źródłem choroby są zarodniki pasożyta (cysty) w glebie. Do zakażenia dochodzi przez włośniki roślin: zoospora robi dziurę w ścianie komórkowej symbiontu i wlewa swoją zawartość do komórki.
Dotknięta tkanka roślinna zaczyna szybko dzielić się i zwiększać objętość wraz z tworzeniem się galasów - narośli o nieregularnym kształcie. Na pierwszym etapie stępki nowotworu nie różnią się na zewnątrz od zdrowego korzenia.
W późniejszych stadiach choroby system korzeniowy rośliny żywicielskiej zaczyna gnić, a przepływ wilgoci i składników odżywczych do nadziemnych części kapusty zostaje zakłócony.
Najczęściej sadzonki są zarażone. Zewnętrzne objawy choroby młodych roślin objawiają się następująco:
- liście, zwłaszcza dolne, żółkną;
- główki kapusty nie powstają;
- krzew można łatwo wyciągnąć z gleby.
Dotknięte dorosłe rośliny rozwijają się słabo: dolne liście główek kapusty szybko więdną w czasie upałów, tracą jędrność, a środkowe nabierają niebieskiego odcienia.
Na ostatnim etapie cyklu życiowego organizmu pasożyta galasy gniją, rozkładają i rozprzestrzeniają miliony zarodników, infekując glebę.
Dalszemu rozprzestrzenianiu się kilów ułatwiają:
- prądy wodne podczas deszczu lub podlewania;
- transport zarodników przez owady, robaki;
- przeniesienie zainfekowanej ziemi po jej uprawie narzędziami rolniczymi.
Środki i metody zwalczania choroby
Najkorzystniejszym środowiskiem dla plasmodiofory kapuścianej są gleby ciężkie, ubogie w potas, wapń, cynk, bor, o kwasowości pH w zakresie od 5,4 do 6,5.
Aby zwalczyć kil, ważne są przede wszystkim środki dezynfekcji gleby.
Aby to zrobić, zdezynfekuj fungicydami:
- „Tsinebom”;
- „Węglanie”;
- siarka koloidalna;
- „Tiazon”.
Siarka koloidalna jest dobrym fungicydem na wszystkie możliwe choroby grzybowe, nie można jej stosować jednocześnie z innymi pestycydami
Zabieg "Carbation" i "Tiazon" przeprowadza się nie później niż 30 dni przed wysiewem nasion lub sadzeniem sadzonek. Powietrze powinno ogrzać się do 10–12 ° С, gleba - do 8–10 ° С.
Główne etapy dezynfekcji:
- Glebę wstępnie rozluźnia się i wprowadza do niej roztwór „Carbation”.
- Stosując „Tiazon” preparat najpierw miesza się z równą ilością zwilżonego piasku, wykopuje, zagęszcza glebę, przykrywa folią i tak przetrzymuje przez 3-5 dni. Następnie zdejmuje się osłonę i pomieszczenie jest wentylowane.
- "Tsineb", siarka koloidalna lub ich mieszanina, jest stosowana bezpośrednio przed operacjami sadzenia. Aby uzyskać bardziej równomierne rozprowadzenie, do preparatów można dodać suchy piasek rzeczny.
Pomoc w walce z kilem i metodami ludowymi:
- Przed sadzeniem sadzonek obrany ziemniak umieszcza się w dołku nieco poniżej szacowanego poziomu korzeni.
- Przygotowuje się roztwór siarki koloidalnej (45 g na 10 l wody), który podlewa się nad posadzonymi sadzonkami.
- Na 3 dni przed posadzeniem kapusty do każdego przygotowanego otworu dodaje się 0,5 łyżeczki. siarka.
Zapobieganie
Nasiona i sadzonki należy kupować od zaufanych dostawców, aby wyeliminować ryzyko rozwoju chorób grzybiczych kapusty
Najczęstszym sposobem przenoszenia patogenu stępki do ziemi jest użycie zainfekowanych nasion i sadzonek.
Jeśli nie ma zaufania do dobrej reputacji dostawcy, materiał do sadzenia należy sterylizować przez 20 minut. w wodzie o temperaturze 50 ° C Zakupione sadzonki należy dokładnie zbadać i, jeśli zostaną znalezione podejrzane formacje na korzeniach, wyrzucić.
Ryzyko rozwoju stępki na glebach kwaśnych zmniejsza się prawie o połowę dzięki wapnowaniu: do dołów wprowadza się 40 g wapna gaszonego, miesza się z glebą, a następnie sadzi sadzonki. Możesz również użyć 8% roztworu mleka wapiennego w ilości 0,5 litra na roślinę.
Odmiany kapusty odporne na kil
Aby uzyskać dobre zbiory, musisz wybrać odporną odmianę kapusty na kil
Nie ma odmian kapusty absolutnie odpornych na kil. Jednak hodowcom udało się stworzyć gatunki dość dobrze odporne na patogen przez cały sezon wegetacyjny.
Odmiany kapusty białej o odporności na choroby powyżej średniej w miejscach ich podziału na strefy obejmują:
- Nadzieja;
- Moskwa późno;
- Taininskaya;
- Wydajność.
Zadowalająca odporność w następujących popularnych odmianach i mieszańcach:
- Gribovskaya zima;
- Kilaton;
- Kilagreg;
- Ładoga;
- Teraźniejszość;
- Losinoostrovskaya;
- Ramkila;
- Tequila.
Mieszańce kapusty pekińskiej są wysoce odporne na tę chorobę:
- Kilakin;
- Janine;
- Suprin.
Odmiany kalafiora są najmniej podatne na kil:
- Wyjaśniać;
- Clapton;
- Berdegruss;
- Lateman.
Płodozmian i zasady uprawy w celu zapobiegania chorobom
Ziemniaki nie mają powszechnych patogenów i szkodników z kapustą, więc można je sadzić w glebie, w której rosła kultura zakażona kilem
Zarodniki pasożyta pozostające w glebie zachowują żywotność przez wiele lat. Jednak przy braku czynników sprzyjających rozmnażaniu (rosnące na miejscu gatunków roślin krzyżowych uprawnych i chwastów) liczba zarodników znacznie spada. Uważa się, że przy tradycyjnym systemie płodozmianu dopuszcza się powrót kapusty do pierwotnego miejsca nie wcześniej niż po 5 latach. Okres ten można znacznie skrócić, jeśli po chorej kapuście obszar zostanie obsiany następującymi uprawami:
- haze - buraki, szpinak, boćwina;
- psiankowata - ziemniaki, papryka, pomidory;
- lilia - cebula, czosnek.
Optymalna metoda sadzenia to metoda kombinowana: obszar zainfekowany kilem jest podzielony na łóżka, z których każde jest osobno przeznaczone na pomidory, paprykę, czosnek, cebulę i buraki.
Chwasty z gatunków krzyżowych (rzepak, yarutka, worek pasterski), jeśli znajdują się na terytorium, należy wyplenić i spalić.
Aby zmniejszyć prawdopodobieństwo dalszego rozmnażania się pasożyta, stosuje się wapnowanie mąką dolomitową: przygotowuje się roztwór w ilości 800 g wapna puszystego na 10 litrów wody. Przed posadzeniem kapusty wlej 250 g powstałej mieszanki do każdej studzienki.
W okresie wzrostu i formowania się główek kapusty gleba łóżek ulega odkwaszeniu. Aby to zrobić, 1 szklankę mąki dolomitowej rozpuszcza się w 10 litrach wody, a powstały roztwór wylewa się na kapustę raz na 3 tygodnie w ilości 1 litra na każdą roślinę.
Wideo: praktyczne porady, jak radzić sobie z kapustą kilową
Przestrzeganie zasad techniki uprawy kapusty, stosowanie nawozów organicznych i mineralnych w połączeniu z wapnowaniem gleb, właściwy płodozmian,Dokładne oczyszczenie i usunięcie pozostałości organicznych podczas przygotowania stanowiska do zimowania jest ważne dla zapobiegania stępce i walki z tą chorobą.
