Coraz więcej ogrodników interesuje się uprawą winorośli, ponieważ hodowcy wyhodowali już wiele odmian, które z powodzeniem dostosowują się do warunków klimatu niezwykłego dla kultury i przynoszą bardzo dobre zbiory. Rochefort nie jest osiągnięciem profesjonalisty, ale amatora, ale według wielu kryteriów uważany jest za niemal standard. A bezpretensjonalna pielęgnacja sprawia, że odmiana jest bardzo odpowiednia dla niezbyt doświadczonego ogrodnika, który chce eksperymentować i spróbować wyhodować coś nowego.
Zawartość
Jak wyglądają winogrona Rochefort
Rochefort to stosunkowo nowa, ale już bardzo popularna odmiana winogron. Bardzo udane osiągnięcie selekcyjne nie należy do profesjonalisty, ale do amatora - E.G. Pavlovsky'ego. „Rodzicami” nowej odmiany są odmiana Talisman i popularna kardynał winogron gałka muszkatołowa... Rochefort należy do kategorii odmian stołowych, cenionych za niewymagającą pielęgnację i wczesne dojrzewanie. Został wycofany w 2002 roku. Od „przodków” odziedziczył wielkoowocowy i charakterystyczny smak, ale korzystnie wypada z nimi pod względem odporności na choroby typowe dla kultury.
Winogrona Rochefort pojawiły się na rynku stosunkowo niedawno, ale już znalazły wielu fanów.
Z wyglądu winogrona są uważane za prawie standardowe. Jagody są bardzo duże, pomalowane na intensywny ciemny kolor. Pędzle mają prawidłowy kształt, są gęste. Odsetek małych winogron i jagód nienadających się do sprzedaży zbliża się do zera.
Rochefort jest bardzo energiczny. Drewno dobrze dojrzewa. Średni roczny wzrost ok. 135 cm, pędy gęsto ulistnione. Zbiory dojrzewają szybko, od momentu kwitnienia mija zaledwie 110–120 dni, a jeśli dopisze nam szczęście latem, to jeszcze mniej. Z reguły kiście można ciąć w drugiej dekadzie sierpnia.
Winorośl Rocheforta różni się tempem wzrostu, dlatego bardzo ważne jest dla niego regularne przycinanie
Pędzle są regularne, stożkowate, gęste. Średnia waga jednego pęczka sięga 0,5–1 kg. Ale przy odpowiedniej pielęgnacji powiększają się i zyskują 3-4 kg. Winorośl jest w stanie poradzić sobie z takim obciążeniem. Nawet doskonale dojrzałe jagody nie odpadają i nie gniją, pozostają na gałęziach przez długi czas, nie tracąc przy tym swojej atrakcyjności. Smak też nie cierpi. Na każdej winorośli tworzy się 12-22 gron, ale jest ich zbyt wiele, nie może „nakarmić” takiej liczby owoców. Dlatego konieczne jest racjonowanie zbiorów.
Grona winogron Rochefort są duże, gęste, o regularnym kształcie, bardzo reprezentacyjne
Jagody są prawie kuliste lub lekko wydłużone. Skórka jest pomalowana na bardzo ciemnoniebiesko-fioletowy kolor z czerwono-bordowym odcieniem. Z daleka winogrona wydają się prawie czarne. Średnia waga - 8–15 g, nieco rzadziej - 18–20 g. Długość - 2,6–2,8 cm. Wielkość jagód jest porównywalna do monety pięciorublowej. Rochefort odziedziczył lekki aromat gałki muszkatołowej od odmiany Cardinal. W posmaku obecne są te same nuty. Dzięki tej funkcji jest bardzo ceniony przez miłośników domowego winiarstwa.
Domowe wino z winogron Rochefort okazuje się bardzo smaczne dzięki lekkim nutom Muscat
Miąższ jest bardzo mięsisty, soczysty, delikatny, a jednocześnie „chrupiący”. Skóra jest jędrna, ale cienka. Dzięki niej Rochefort jest dobrze przechowywany i można go transportować na duże odległości. Średnia zawartość cukru to 14–18%, jagody dość szybko gromadzą słodycz. Ale nie możesz też ich nazwać mdłościami. Dzięki lekkiej orzeźwiającej kwasowości (zawartość kwasów owocowych - 4–7%) Rochefort posiada bardzo zrównoważony smak. Każda jagoda zawiera 3-4 duże nasiona.
Jagody Rochefort dobrze znoszą transport - ich skórka jest cienka, ale mocna
Jagody Rochefort uzyskują typowy odcień odmiany, zanim w pełni dojrzeją. Nie spiesz się, aby odciąć pędzle, musisz skupić się nie tylko na kolorze skóry, ale także na smaku i słodyczy jagód.
Plonu Rochefort nie można nazwać wybitnym (średnio 4–6 kg na winorośl, przy odrobinie szczęścia do pogody wiosną i latem - 8–10 kg), ale to więcej niż opłaca się niesamowitym smakiem. Mrozoodporność jest wystarczająca, aby przetrwać zimę w regionach subtropikalnych bez schronienia (do -21-23 ° C), ale na Uralu, Syberii, w centralnej Rosji lepiej jest grać bezpiecznie i dbać o ochronę winorośl jesienią. Określając miejsce na winnicę, należy pamiętać, że kultura ta ma negatywny stosunek do zimnych przeciągów.
Odmiana winorośli Rochefort „działa” nie ze względu na ilość, ale jakość - nie można jej nazwać zbyt wydajną, ale jagody są nie do pochwały
Rochefort rzadko choruje na tak groźną grzybicę winogron jak mączniak (odporność jest nawet wyższa niż deklarowane 3-3,5 punktu). Twórca twierdzi, że również dobrze opiera się mączniakowi prawdziwemu (2,5–3 pkt.), Ale doświadczenie uprawowe, choć niezbyt bogate, pokazuje, że nie jest to do końca prawdą. Najbardziej potencjalnie niebezpiecznym szkodnikiem dla tej odmiany winorośli jest filoksera. Należy zwrócić szczególną uwagę na zapobieganie i kontrolę. Osy i ptaki nie zwracają szczególnej uwagi na te winogrona. Pierwszej przeszkadza gęsta skórka, druga niezbyt smaczna o charakterystycznym zapachu.
Jak chronić winogrona przed szkodnikami i chorobami:https://flowers.bigbadmole.com/pl/yagody/vinograd/obrabotka-vinograda-osenyu.html
Jagody Rochefort wyglądają po prostu niesamowicie, nawet jeśli na tym terenie rosną inne odmiany, wygląd natychmiast na nich zatrzymuje się
Przy reprodukcji Rochefort najczęściej pojawiają się trudności. Zarówno sadzonki, jak i sadzonki z powodzeniem i szybko dostosowują się do nowych warunków życia. Odmiana należy do kategorii samozapylonych, dlatego ogrodnik nie jest uzależniony od pszczół, trzmieli i innych owadów, które często nie wykazują aktywności wiosną, gdy jest wydawana wilgotna i chłodna. Może być również stosowany jako zapylacz dla innych odmian winorośli.
Przy odpowiedniej pielęgnacji pędzle Rochefort znacznie się powiększają
Nawiasem mówiąc, Rochefort kwitnie dość późno. Jest to bardzo cenna cecha dla tych, którzy chcą ją uprawiać w klimacie umiarkowanym. W ten sposób ryzyko uszkodzenia pąków przez nawracające wiosenne przymrozki jest zminimalizowane.
Rochefort kwitnie późno, więc pąki rzadko ulegają powracającym wiosennym przymrozkom.
Niektórzy ogrodnicy jako wadę tej odmiany zwracają uwagę na skłonność do jagód grochu. Rzeczywiście zdarza się to czasami, ale niezbyt często. Winorośl ma „złe” sezony, nie można ich z góry przewidzieć. Ale właściwa pielęgnacja roślin pomoże zminimalizować ryzyko rozpadu jagód.
Wideo: opis winogron Rochefort
Sadzenie sadzonek Rochefort i niezbędne procedury przygotowawcze
Ogólna bezpretensjonalność Rochefort rozciąga się na warunki wzrostu. Ale jeśli chcesz regularnie uzyskiwać dobre zbiory, musisz być mądry przy wyborze miejsca na winnicę i przygotować wysokiej jakości dół do sadzenia. Kolejnym ważnym punktem jest wybór sadzonek.
Jak każda odmiana winogron, Rochefort uwielbia ciepło i jasne słońce. W związku z tym do zejścia na ląd wybiera się otwarte miejsce. Idealna na winnicę jest działka położona bliżej szczytu łagodnego wzgórza, którego zbocze jest zorientowane na południowy wschód lub południowy zachód. Jednocześnie winorośl słabo reaguje na podmuchy zimnego wiatru i przeciągi. Zaleca się ochronę nasadzeń od północy naturalną lub sztuczną barierą. Powinien znajdować się w pewnej odległości od winnicy, bez zacieniania winorośli. Najlepszą opcją jest ściana z kamienia lub cegły, betonowe ogrodzenie i tak dalej. Materiały te nagrzewają się w ciągu dnia, a nocą dzielą nagromadzone ciepło z winogronami.
Przygotowanie miejsca na winogrona, głębokość i schemat sadzenia, nawożenie i prawidłowe podlewanie:https://flowers.bigbadmole.com/pl/yagody/vinograd/kak-posadit-vinograd-vesnoy-sazhentsami.html
Winogrona sadzi się tylko tam, gdzie winorośl i jagody mają wystarczającą ilość światła słonecznego.
Rochefort jest generalnie obojętny na jakość gleby, ale praktyka pokazuje, że na lekkiej glebie piaszczystej winorośl rozwija się wolniej i dlatego gorzej owocuje. Ogólnie rzecz biorąc, każdy winogron lubi żwirową, ale żyzną glebę.
To, czego kategorycznie nie toleruje, to stagnacja wody u korzeni. Wchodzą głęboko w ziemię, 5–6 m. Dlatego jeśli woda gruntowa znajduje się bliżej niż 2–2,5 m od powierzchni ziemi, lepiej jest znaleźć inne miejsce. W przypadku braku alternatywy budowane są wysokie grzbiety (0,6 m lub więcej). Zgodnie z tym samym kryterium wykluczone są wszystkie niziny. Przecież przez długi czas jest deszcz i roztopiona woda, gromadzi się wilgotne wilgotne powietrze.
Czas sadzenia winogron w stałym miejscu zależy od warunków klimatycznych w regionie uprawy. W ciepłych strefach podzwrotnikowych ogrodnik może skupić się wyłącznie na własnych preferencjach. Zabieg można przeprowadzić zarówno jesienią (od początku września do końca pierwszej dekady października), jak i wiosną. Nawet jeśli wybierzesz pierwszą opcję, roślina będzie miała czas, aby „przyzwyczaić się” do nowego miejsca i zgromadzić wystarczającą ilość składników odżywczych do zimowania.
Wiosenne zejście na ląd jest jedyną możliwą opcją dla regionów o klimacie umiarkowanym. Zima jest tam niezwykle rzadka, a raczej prawie nigdy nie przychodzi zgodnie z kalendarzem. Nie sposób odgadnąć, ile czasu pozostało do pierwszych mrozów.
Każdej winorośli należy zapewnić odpowiednią powierzchnię odżywczą.
Każda winorośl potrzebuje odpowiedniego obszaru zaopatrzenia. W przeciwnym razie korzenie winogron zaczną „rozprzestrzeniać się” na boki i „dusić” nawet drzewa owocowe i krzewy jagodowe znajdujące się w znacznej odległości od nich (10-15 m). Pomiędzy sadzonkami Rochefort pozostaje co najmniej 2,5 m, rzędy winorośli są odsunięte od siebie o 2,5–3 m. Rozwijając schemat sadzenia winogronkonieczne jest przydzielenie miejsca na kratę. Najprostszą opcją jest kilka podpór wykopanych w ziemi za pomocą drutu rozciągniętego nad nimi w trzech rzędach. Dolna znajduje się 40-60 cm od powierzchni ziemi, następna 100-120 cm, ostatnia 150-180 cm W miarę wzrostu winorośli przywiązuje się je do podpory. Aby się nie strzępiły, kładą warstwę - myjkę lub inny miękki materiał.
Uprawa winogron bez kratki i zbieranie zbiorów jest całkowicie niemożliwe.
Winogrona Rochefort zajmują dużo miejsca na stanowisku. Możesz znacznie zaoszczędzić miejsce, sadząc truskawki ogrodowe, rzodkiewki, wczesne odmiany kapusty, cebulę, czosnek, marchew, buraki i zioła w nawach bocznych. System korzeniowy wszystkich tych upraw jest powierzchowny, nie są one „konkurentami” winogron pod względem wartości odżywczych. Odpowiednie są również wszelkie syderaty, nagietki, nagietek, lawenda, szałwia. Praktyka pokazuje, że ostry zapach odstrasza wiele szkodników z łóżek. Papryka, pomidory i chrzan są dla Rochefort niepożądanymi sąsiadami. Te rośliny silnie uciskają winorośl.
Nagietki obok winogron są nie tylko piękne, ale także użyteczne, ich ostry zapach odstrasza wiele szkodników
Do wyboru sadzonki należy podchodzić bardzo odpowiedzialnie, ponieważ w rzeczywistości są to twoje przyszłe zbiory.Kupują materiał nasadzeniowy wyłącznie od zaufanych, sprawdzonych dostawców. W przeciwnym razie ogrodnik, a zwłaszcza początkujący, kupując na targach lub z rąk winogrona pożądanej odmiany, może być bardzo niemile zaskoczony. Zapytaj z wyprzedzeniem o lokalizację szkółki, w której rosną sadzonki. Jeśli znajduje się blisko regionu uprawy lub na północy, można spodziewać się, że pozyskane rośliny szybciej się zakorzenią, ponieważ są już zaznajomione z warunkami lokalnego klimatu.
Jak wynika z doświadczeń hodowców winorośli, najlepiej przeżywalność wykazują sadzonki w wieku dwóch lat. Muszą mieć rozwinięty system korzeniowy składający się z dwóch „węzłów” (górnego i dolnego) oraz kilku pędów bocznych. Korzenie „prawidłowych” okazów są elastyczne, elastyczne, na rozcięciu kremowobiałe. Kora jest gładka, jednobarwna, nie łuszcząca się i bez plam podejrzanie przypominających pleśń i zgniliznę. Na pniu musi być niewielki „napływ” - miejsce inokulacji. Jeśli nie, sadzonka jest wyhodowana z nasion. Można prawie na pewno argumentować, że nie odziedziczył on cech odmianowych „rodzica”.
Rozsądny wybór materiału do sadzenia jest kluczem do obfitych zbiorów w przyszłości
Jesienią wykopuje się dół do sadzenia. Jeśli zejście na ląd planowane jest na tę porę roku - co najmniej 2-3 tygodnie przed proponowaną procedurą. Optymalna głębokość to 85–90 cm, średnica 70–75 cm. Drenaż wylewa się na dole, tworząc warstwę około 10 cm. Odpowiedni materiał - kamyki, keramzyt, tłuczeń, odłamki gliny. Od razu dbają o podlewanie roślin. W tym celu w podłoże wbija się w podłoże plastikową rurkę o średnicy około 8-10 cm, która powinna wznosić się 6-10 cm nad poziom gleby.
Na dnie do sadzenia sadzonek winogron wymagana jest warstwa drenażowa - zapobiegnie to stagnacji wody u korzeni
Następnie do dołu wlewa się 30-40 litrów humusu lub kompostu. Jeśli podłoże jest ciężkie, gliniaste, dodać kolejne 5-7 litrów piasku. Następnie pojawia się warstwa żyznej murawy mniej więcej tej samej grubości, zmieszana z nawozami (150-190 g superfosfatu prostego, 110-130 g azotanu potasu, 250-300 g mąki dolomitowej). Ogrodnicy, którzy nie przepadają za nawozami mineralnymi, mogą zastąpić je popiołem drzewnym (około 2 litry). Podłoże w jamie jest dobrze rozlane wodą. Gdy opadnie, dodaj około 10 cm humusu na wierzch i przykryj go łupkiem, papą i innym materiałem, który nie przepuszcza wody. Do górnej krawędzi powinno pozostać ok. 40 cm, w takiej postaci dół pozostaje do wiosny.
Humus skutecznie zwiększa żyzność gleby
Najbardziej odpowiedni czas na lądowanie w Rochefort to okres od końca kwietnia do początku trzeciej dekady maja. Podłoże powinno nagrzać się co najmniej do 10–12 ° C na głębokości 10 cm. W tym możesz skupić się na początku kwitnienia mniszka lekarskiego. Trzeba zdążyć, zanim sadzonka się „obudzi” (gdy zakwitną pąki liści, jest już za późno).
Mąka dolomitowa jest naturalnym odtleniaczem gleby, jeśli nie przekroczysz dawki, nie ma skutków ubocznych
Bezpośrednio procedura lądowania w ziemi nie jest niczym skomplikowanym. Musisz działać zgodnie z następującym algorytmem:
- Umiarkowanie podlewaj glebę na dnie dołu do sadzenia, lekko ją poluzuj.
- Na około dzień przed sadzeniem namocz korzenie sadzonki w wodzie o temperaturze pokojowej z dodatkiem dowolnego biostymulatora. Z zakupionych funduszy najczęściej stosuje się Epin, Emistim-M, Kornevin, ale można również użyć folku - miodu, soku z aloesu, kwasu bursztynowego. Następnie, aby zapobiec infekcjom grzybiczym, należy je wytrawiać przez 15–20 minut dowolnym fungicydem pochodzenia biologicznego (Ridomil-Gold, Maxim, Baikal-EM, Vitaros) lub w jasnym, malinowym roztworze nadmanganianu potasu.
- Odetnij korzenie całkowicie w górnym węźle, w dolnym - skróć je o kilka centymetrów. Posmaruj je mieszanką sproszkowanej gliny i świeżego obornika. Rozcieńczyć wodą do konsystencji gęstej śmietany. Kleik pozostawia się do wyschnięcia, pozostawiając sadzonkę na świeżym powietrzu na 2-3 godziny.
- Umieść roślinę na dnie dołu do sadzenia, uprzednio wylewając na dno niski kopiec żyznej darni. Jeśli roślina została sprzedana z zamkniętym systemem korzeniowym, wykop małe zagłębienie i umieść w nim grudkę ziemi. Rozłóż korzenie, usuwając wszystkie przylegające i na boki.
- Wypełnij dziurę mieszanką żyznej darni i próchnicy. Podczas tego procesu podłoże jest starannie ubijane, a roślina jest wstrząsana, trzymając się pnia, aby nie pozostały żadne kieszenie powietrzne. Konieczne jest ciągłe monitorowanie położenia szyjki korzeniowej. Prawidłowo posadzona powinna znajdować się 6–8 cm nad ziemią.
- Ponownie wyciśnij ziemię. Podlewaj roślinę obficie, wydając 25-30 litrów ciepłej wody. Wlewa się go do pierścieniowego rowka znajdującego się około 50 cm od pnia. Po wchłonięciu wilgoci mulcz glebę próchnicą, świeżo skoszoną trawą. Nie zaleca się stosowania świeżych trocin (zwłaszcza iglastych) i torfu - szybko zakwaszają podłoże. Pędy środkowe przyciąć na ćwiartkę, poprzeczne przyciąć krótko, pozostawiając 2-3 cm od nich, przez pierwsze 2-3 tygodnie sadzonkę należy chronić przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych przy pomocy baldachimu z dowolnego białego materiału okrywowego.
Sadzenie winogron w ziemi nie różni się zbytnio od podobnej procedury dla innych sadzonek
Wideo: sadzenie sadzonki winogron w ziemi
Zalecenia dotyczące pielęgnacji winogron Rochefort
Ogólna bezpretensjonalność w opiece nie oznacza, że Rochefort można po prostu porzucić i jednocześnie liczyć na obfite zbiory. Ogrodnik nadal będzie musiał podjąć pewne wysiłki. Chociaż nie wymaga się od niego niczego nadprzyrodzonego
Podlewanie
Jak każdy winogrono, Rochefort ma rozwinięty system korzeniowy. Korzenie wnikają w glebę na co najmniej 5–6 m, dlatego roślina dobrze znosi suszę, nawet długotrwałą. Ale to nie znaczy, że możesz całkowicie zapomnieć o podlewaniu. Podczas formowania się pęczków i dojrzewania jagód winogrona szczególnie potrzebują wody. To samo można powiedzieć o młodych winoroślach, które potrzebują go do normalnego wzrostu.
Pierwsze podlewanie przeprowadza się w połowie kwietnia, kiedy pąki liściowe jeszcze nie zakwitły. Jeśli na dworze jest już wystarczająco ciepło i chcesz, aby roślina szybciej się „budziła”, użyj ciepłej wody. I odwrotnie, zimno - kiedy spodziewane są powrotne wiosenne przymrozki. W takim przypadku winorośl obudzi się nieco później ze stanu hibernacji. Norma to około 30 litrów na roślinę.
Następnie roślina potrzebuje czterech podlewań w sezonie. Gleba jest nawilżana w momencie kwitnienia liści, zaraz po kwitnieniu oraz w momencie powstania jajników (jagody osiągają wielkość grochu). Średnio zużywa się około 50 litrów wody na 1 m². Jeśli winogrona są uprawiane na lekkiej glebie piaszczystej, szybkość wzrasta o 1,5 razy.
Podlewanie winogron za pomocą specjalnie wykopanych w ziemi rur - umożliwia to zwilżenie gleby na wymaganą głębokość
Ostatni raz i bardzo obficie winogrona Rochefort podlewane są w środku jesieni. Z procedury można zrezygnować tylko wtedy, gdy poprzednie półtora miesiąca okazało się bardzo deszczowe. Dorosła winorośl potrzebuje 70–80 litrów wody. To pomaga jej odpowiednio przygotować się do zimy. Jak pokazuje praktyka, suche podłoże zamarza na dużą głębokość.
Młode winorośle są częściej podlewane. Glebę nawilża się raz w tygodniu, zużywając 5–20 litrów wody na roślinę. Możesz naprzemiennie zwykłą wodę z roztworem biostymulującym. Najlepszy czas na zabieg to wieczór po zachodzie słońca. W drugiej połowie sezonu wegetacyjnego przerwy między nimi wydłużają się do dwóch tygodni.
Rochefort nie powinien być podlewany w okresie kwitnienia i na około miesiąc przed spodziewanymi zbiorami. W pierwszym przypadku pąki masywnie się kruszą, grona stają się mniej gęste, w drugim - jagody nie mogą uzyskać właściwej dla odmiany zawartości cukru, miąższ okazuje się „wodnisty” i niezbyt gęsty, skórka często pęknięcia.
Jeśli chodzi o metodę, spryskiwanie i podlewanie z konewki i węża natychmiast znikają. Winogrona mają bardzo negatywny stosunek do nawadniania liści i łodyg, pozostające na nich krople mogą powodować rozwój zgnilizny.Doświadczeni hodowcy zalecają nawet budowanie baldachimu na winoroślach, aby chronić je przed ulewnymi opadami deszczu. Najlepszą opcją jest podlewanie za pomocą specjalnych rur drenażowych, które są wkopywane w podłoże jeszcze przed sadzeniem. TDopuszczalne jest również nawadnianie kroplowe i nawilżanie gleby za pomocą rowków wykopanych w nawach bocznych, ale w tym przypadku dość trudno jest zwilżyć glebę na wymaganą głębokość.
Należy unikać kropli na liściach i łodygach winogron, aby nie sprowokować rozwoju zgnilizny
Zatoka winnic to najgorsze, co może zrobić hodowca. Rochefort znosi suszę znacznie lepiej niż „bagno” u nasady. Bardzo szybko gniją.
Top dressing z winogron
Do dołu do sadzenia wprowadzane są duże ilości składników odżywczych. W związku z tym przez rok na otwartym polu sadzonka ma wszystko, co niezbędne. Nawozy zaczną być stosowane dopiero wiosną przyszłego roku. Nie należy z nimi przesadzać, bo w sezonie roślina potrzebuje trzech lub czterech dodatkowych nawozów.
W środku wiosny gleba w kole pnia zostaje spulchniona, jednocześnie wprowadzając próchnicę. Jeśli jesteś zadowolony z rozwoju winorośli, możesz to robić co dwa lata. Aby szybciej się obudzić, potrzebuje nawozów azotowych. Azotan mocznika lub amonu w ilości 10-15 g / m2 jest rozprowadzany w promieniu 50-70 cm od pnia.
Mocznik, podobnie jak inne nawozy zawierające azot, „wybudza” rośliny ze stanu hibernacji, aktywując procesy wzrostu
Kwitnący Rochefort podlewany jest nawozem rozcieńczonym w wodzie zawierającej azot, potas i fosfor (Nitrofosk, Azofosk, Diammofosk). Wystarczająco 45-50 g na 10 litrów wody. Wszystko, czego potrzebujesz, zawiera również naturalne suplementy - napary z krowiego łajna, ptasie odchody, liście mniszka lekarskiego, zielenina pokrzywy. Gotuje się je przez około 3-4 dni, filtruje przed użyciem i rozcieńcza wodą 1:10 lub 1:15, jeśli surowcem był łajno. Dwa tygodnie po kwitnieniu procedurę powtarza się.
Napar z pokrzywy to całkowicie naturalny i całkowicie darmowy nawóz
Po tym Rochefort nie potrzebuje już azotu. Wręcz przeciwnie, jego nadmiar pobudza winorośl do tworzenia zielonej masy, co nie sprzyja odżywianiu szczotek. Osłabia również jej odporność.
Po raz trzeci Rochefort zapładnia się, gdy jagody osiągają wielkość orzecha laskowego. W 10 litrach wody rozcieńczyć 20-25 g prostego superfosfatu i potasu magnezu. Naturalnym źródłem potasu i fosforu jest popiół drzewny. Można go wylewać na korzenie podczas poluzowywania lub przygotowywania naparu. Po kolejnych trzech tygodniach rośliny podlewa się roztworem dowolnego złożonego nawozu do winogron (Novofert, Solution, Florovit, Clean sheet itd.).
Popiół drzewny jest naturalnym źródłem potasu, fosforu, wapnia i magnezu
Nie zapomnij o dokarmianiu dolistnym. Raz w miesiącu, począwszy od maja, liście spryskuje się roztworem siarczanu cynku, siarczanu miedzi, kwasu borowego, nadmanganianu potasu, molibdenu amonu (1–2 g na litr wody). Zabieg zaplanowany na wieczór w pochmurny, chłodny dzień. Aby roztwór odparował wolniej, dodaj pół łyżeczki dowolnego oleju roślinnego lub łyżkę syropu cukrowego na litr.
Istnieje wiele nawozów przeznaczonych specjalnie do karmienia winogron.
Wideo: typowe błędy początkującego winiarza
Przycinanie
Najtrudniejsza procedura, szczególnie dla początkującego hodowcy. Ale bez względu na to, jak trudne, jest to konieczne. Dobrze uformowana winorośl zapewnia większy plon.
Lwia część niezbędnej pracy jest wykonywana jesienne przycinanie winogron na winoroślach z całkowicie opadłymi liśćmi w temperaturze powietrza nie niższej niż -3 ° C. Wiosną usuwane są tylko pędy zamarznięte i odłamane pod ciężarem śniegu. „Rany” winogron w zasadzie nie goją się, uwolniony sok może po prostu wypełnić „oczy”, wywołując rozwój zgnilizny. Z tego samego powodu przycinanie przeprowadza się nie do punktu wzrostu, ale pozostawiając „pień” o wysokości 3-4 cm, który wysycha szybciej. Latem można usunąć liście zacieniające pędzle. Dopuszcza się również pogoń - skracanie pędów o 10–20 cm.Doświadczenie winiarzy pokazuje, że po takim zabiegu rośnie ilość i jakość jagód.
Każde przycinanie odbywa się tylko za pomocą ostro zaostrzonego wysterylizowanego narzędzia. Cięcia wykonywane są jednym ciągłym ruchem, aby nie poluzować drewna. Są natychmiast dezynfekowane poprzez przemywanie 2% roztworem siarczanu miedzi. Ludowym środkiem o podobnym działaniu jest kleik z liści szczawiu.
Do wszelkich prac z winoroślą używaj tylko naostrzonych i zdezynfekowanych narzędzi
W następnym sezonie, po posadzeniu w ziemi, centralny pęd jest krótko odcinany, pozostawiając dwa dolne pąki. Wyrastają z nich dwa „rękawy”, które są przywiązane poziomo do dolnego drutu na kratownicy. Jesienią jeden z nich jest radykalnie skracany, do tych samych dwóch pąków, drugi - do czterech.
Drugą wiosną po zimowaniu wracają do kratki. Nowe pędy powstają z pąków wzrostu, które są skierowane pionowo pod niewielkim nachyleniem, przywiązując je do drutu następnego poziomu. Powstały projekt przypomina wentylator. Jesienią pierwsze dwa pędy na dłuższym „rękawie” skracane są do dwóch pąków, na kolejnych cztery zostają. Te zewnętrzne powinny być nieco dłuższe niż wewnętrzne.
Rok później dwa takie same „rękawy” powstają nad pierwszym. Te z kolei są skracane o połowę. W tym czasie powinny osiągnąć 1–1,5 m długości.
Wśród hodowców nie ma zgody co do tego, kiedy najlepiej przycinać wiosnę lub jesienią. Istnieją jednak zalecenia ekspertów, którzy twierdzą, że jesienne przycinanie jest lepsze w regionach o surowym klimacie, a wiosenne w ciepłych strefach klimatycznych:https://flowers.bigbadmole.com/pl/uhod-za-rasteniyami/obrezka-vinograda-vesnoy.html
Przycinanie winogron jest dość skomplikowaną procedurą dla początkującego, ale w przypadku winorośli jest to absolutnie konieczne.
Następnej wiosny pozbywają się całego zarostu na pniu poniżej poziomu pierwszego drutu. Pionowe pędy na „rękawach” są usuwane, pozostawiając tylko 2-3 górne. Jesienią będą musiały zostać uszczypnięte do poziomu od siódmego do ósmego pąka, to one przyniosą owoce. Dolne dwa „rękawy” są bardzo krótkie, do drugiej lub trzeciej nerki. Będą to tak zwane węzły zastępcze. Ponadto, uzyskana konfiguracja jest utrzymywana, corocznie usuwając owocujące pionowe pędy. Ich miejsce zajmują winorośle wyrastające z zastępczych sęków.
Wideo: jesienne przycinanie winogron
Przygotowanie do zimowania
Odporność Rocheforta na zimno pozwala mu zimować bez dodatkowego schronienia w ciepłych regionach południowych, ale w klimacie umiarkowanym bezwzględnie trzeba się nim opiekować. Najpierw musisz oczyścić krąg przy pniu z chwastów, opadłych liści, innych resztek roślin, dobrze poluzować glebę i odnowić warstwę ściółki. Jego grubość wynosi co najmniej 10 cm, przy samym pniu - do 20-25 cm. Najlepiej używać humusu lub zrębków torfowych.
Doświadczeni winiarze wykonują katarovkę. Zgarniają trochę ziemię u podstawy pnia i odcinają wszystkie małe korzenie. Na pewno nie przetrwają zimy. Ta procedura pozwoli roślinie nie marnować dodatkowej żywności.
Na zimę winorośl należy usunąć z kratki
Pędy są ostrożnie usuwane z kratki, wiązane w kilka kawałków i układane na ziemi lub umieszczane w płytkich rowkach wykopanych wcześniej. Z góry posypane opadłymi liśćmi, wiórami, pokryte świerkowymi gałęziami. Jeśli spodziewamy się zimy z małą ilością śniegu i ciężką, są one dodatkowo pokryte dwiema lub trzema warstwami płótna lub innego materiału, który przepuszcza powietrze.
Późną jesienią winorośl powinna wyglądać mniej więcej tak
Wiosną schron zdejmuje się nie wcześniej niż temperatura powietrza osiągnie 10–12 ° C. Jeśli spodziewany jest nawracający mróz, możesz najpierw zrobić w nim kilka otworów wentylacyjnych.
Wideo: schronienie winorośli na zimę
Jak radzić sobie z typowymi chorobami i szkodnikami odmiany
Najbardziej niebezpiecznym szkodnikiem dla winogron Rochefort jest filoksera.Ptaki i osy nie zwracają na to większej uwagi, ale lepiej jest grać bezpiecznie i zakładać małe siateczkowe woreczki na dojrzewające kiście. Albo dokręć nim całą winnicę.
Phyloxera (inaczej mszyca winogronowa) to małe zielonkawo-żółte owady. Jest podzielony na dwie odmiany - korzeń i liść. Pierwszy jest szczególnie trudny do pokonania. Szkodniki żywią się sokami roślinnymi, atakując odpowiednio korzenie lub liście. Pojawiają się na nich z obrzękami o różnych rozmiarach, przypominającymi brodawki. Winorośl przestaje się rozwijać, stopniowo wysycha i obumiera.
Aby nie przegapić pojawienia się liściastej filoksery, musisz regularnie zbierać winorośle
Pojawienie się filoksery korzeni w czasie jest prawie niemożliwe. Dlatego w zdecydowanej większości przypadków ogrodnik może jedynie wykorzenić zainfekowane winorośle i je spalić. Winogron nie można sadzić w tym miejscu iw promieniu 25–30 m przez następne 10–15 lat.
Wykrycie korzenia filoksery jest wystarczającym powodem do przedłużonej kwarantanny
Praktyka pokazuje, że szkodnik odpycha zapach zwykłej pietruszki. Otaczając winnicę swego rodzaju zieloną „barierą”, można zminimalizować ryzyko wystąpienia filoksery. Możesz również dodać do wody środki owadobójcze przeciwko stonki ziemniaczanej (Antizhuk, Bazudin, Zolon) do nawadniania. Innym niezawodnym sposobem ochrony przed nim jest przeszczepienie sadzonek Rochefort na podkładkę odporną na tego szkodnika. Ale taka operacja wymaga pewnych umiejętności od ogrodnika, a smak jagód może się zmienić.
Aby odstraszyć filokserę, ogrodnicy sadzą pietruszkę na obwodzie winnicy i w nawach bocznych
Jeśli liściasta filoksera zostanie zauważona w odpowiednim czasie, stosuje się Actellik, Kinmiks, Fozalon, Fustak. Te same leki są stosowane w profilaktyce. Winorośl opryskuje się przed zakwitnięciem pąków liści i jeszcze dwukrotnie w odstępie 2,5–3 tygodni.
Wideo: jak radzić sobie z filokserą na winogronach
Oidium lub mączniak prawdziwy to choroba grzybicza, na którą najczęściej cierpią winogrona Rochefort. Liście są zagięte na krawędziach, pokryte warstwą białawego nalotu, przypominającego rozsypaną mąkę. Stopniowo ciemnieje i „gęstnieje”. Pąki wysychają. Na skórce jagód pojawia się "siatka" cienkich kresek, zamieniających się w pęknięcia, stają się czarne. Nie można ich jeść ani używać jako surowca do produkcji wina.
Oidium to niebezpieczna choroba, która prowadzi do utraty większości plonów, a na dłuższą metę - całej winorośli, jeśli nic nie zostanie zrobione
W celu zapobiegania, w połowie maja winorośl opryskuje się siarką koloidalną (40 g na 10 litrów wody). Służy również do zwalczania choroby, jeśli grzyb zostanie zauważony na wczesnym etapie, ale stężenie leku zwiększa się 2,5-krotnie. Inne środki ludowe - roztwór sody kalcynowanej (100 g na 10 litrów wody), kłącza skrzypu, pędy czosnku. Możesz również użyć 3% Nitrafenu lub 1% płynu Bordeaux. Winnica uprawiana jest 4-5 razy w okresie wegetacji.
Siarka koloidalna jest skutecznym lekarstwem na oidium
W ciężkich przypadkach stosuje się fungicydy. Patogenny grzyb nie toleruje związków miedzi. Aby temu zaradzić, odpowiednie są zarówno niezawodne środki przetestowane przez wiele pokoleń ogrodników (płyn Bordeaux, siarczan miedzi), jak i nowe nowoczesne leki (Tiovit-Jet, Fitosporin-M, Acrobat-MC, Vitaros). Ale nie można ich spryskać kwitnącymi winogronami i winoroślami na około miesiąc przed dojrzewaniem jagód.
Płyn Bordeaux jest jednym z najpopularniejszych fungicydów, możesz go przygotować samodzielnie
Recenzje ogrodników
Po wizycie w winnicy koledze spodobała się odmiana Rochefort. Dobra stabilność i dobra handlowość pęczków. Zaczął już plamić (stan na 18 lipca). Druga roślinność na moim krzaku - widzę dobrą siłę wzrostu i stabilność. W przyszłym roku spodziewam się owocowania sygnału.
Winogrona Rochefort ... Odmiana - super: dobry wzrost, odporność na choroby wyższa niż podana.Jagoda jest gęsta, bardzo duża, chrupiąca, z lekką gałką muszkatołową! Jagoda utrzymuje się przez dwa miesiące na krzaku. W tej chwili posadziłem 15 krzewów.
W naszych specyficznych warunkach w Rochefort nie ma śladu gałki muszkatołowej (nawet po długim zawieszeniu na krzakach), a co roku w każdym kiście jest mocny groszek jagód (takich jak Cardinal). Okres dojrzewania jest naprawdę wczesny, około 10 sierpnia, ale jeśli chcesz, możesz uszczypnąć go wcześniej, smak jest trawiasty, a miąższ gęsty. Plami, zanim dojrzeje.
Dla mnie winogrona Rochefort są pyszne. Na mojej ziemi jagoda nizinna jest bardzo podobna do smaku Rochefort, oczywiście czas jest inny ... Każdy, kto spróbował tej odmiany na miejscu, wysoko ocenia smak. A co piszą: "groszek" - trzeba pracować z krzakiem ... Chociaż nie mam "groszku", nie będę twierdził tego faktu, tylko pierwsze owocowanie.
Ta forma winogron pojawiła się na naszej stronie w pierwszej partii sadzonek od autora i od dawna jest mocno ugruntowana na ziemi Kuban. Przez te wszystkie lata nigdy nie żałowałem, że mam te winogrona. Może dlatego, że lubię „kardynalny” smak jej jagód… Zbiory są zawsze stabilne z krzaków i bez groszku, na co narzeka wielu innych hodowców. Ale dla mnie nie dojrzewa w żaden sposób w podane 95 dni, ale gdzieś w 105-110 dni przy normalnym obciążeniu. Pęczki łatwo przybierają na wadze 1 kg lub więcej. Zdarzyło mi się zaobserwować na działkach rolnych, na których Rochefort jest szczepiony na podkładce Kober 5BB i kępach o wadze 3-4 kg. Jagody, w zależności od pielęgnacji i wieku krzewów, osiągają do 20 g, z gęstym miąższem i lekkim posmakiem gałki muszkatołowej. Same winogrona są przenośne i mają dobrą prezentację. Odporność na choroby na poziomie 3 pkt. Chciałbym zwrócić uwagę na jeszcze jedną cechę tego grona: pąki otwierają się później niż wszyscy inni, co ma pozytywny wpływ na plony podczas nawracających przymrozków.
Rochefort mieszka ze mną od trzech lat, dla mnie smak jest po prostu wyjątkowy, grona bardzo piękna, winorośl doskonale dojrzewa, nie ma problemów z chorobami przy standardowych zabiegach, zwiększę ilość krzewów.
Osy i wróble nie dotykają Rocheforta. Bardzo dobra jakość do winogron. Tak, i dobre pod względem wydajności.
Ostatnio miałem okazję zobaczyć Rochefort na żywo. Uwierz mi, zdjęcia nie oddają prawdziwego wrażenia tych jagód! Ogromne fioletowe kulki, wspaniały widok!
Rochefort to konsekwentnie produktywna forma, zawsze dobrze zapylana, a smak jest przyjemny.
Rochefort to jedno z moich ulubionych winogron. Siła wzrostu jest świetna, jagoda duża, smaczna. Pęczki są duże.
Większość hodowców Rochefort jest jednoznacznie zadowolona z zakupu. Ta odmiana z powodzeniem łączy niewymagającą pielęgnację z atrakcyjnością i doskonałym smakiem jagód. Jedną z niewątpliwych zalet jest również dobra odporność. W związku z tym nie wymaga się niczego nadprzyrodzonego od ogrodnika, który chce uzyskać plon. Ale lepiej jest wcześniej zapoznać się z ważnymi niuansami opieki nad kulturą.
